ความสุขจากการขายผัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลังจากที่ผักผมให้ผลผลิต นอกจากการกินเอง แบ่งปันญาติพี่น้องเพื่อนบ้านแล้ว ก็ขายครับ หรือขายไปแบ่งปันไปก็แล้วแต่ วันนี้ได้ขายเป็นครั้งที่ 4 แล้ว 

ครั้งแรกไปขายในหมู่บ้านที่พี่สาวอยู่ พี่สาวช่วยขาย ได้มาประมาณ 500 บ.
ครั้งที่ 2 พ่อเอาไปขายให้ ได้มา 55 บ.
ครั้งที่ 3 พี่ๆ ที่ทำงานเก่ามาซื้อถึงบ้านได้มา 250 บ.
ครั้งที่ 4 ไปขายเองที่ทำงานที่ลาออกมาหมาดๆ ขายได้ประมาณ 800 บ.

ขายผักเองได้ 800 บ. มีความสุขมาก ดีใจ ตื่นเต้น ภูมิใจเคล้ากันไป เป็นความรู้สึกยากที่จะอธิบาย ตอนที่ได้รับเงินเดือนหลักหมื่นทำไมความรู้สึกแบบนี้ถึงไม่มี

การที่มีกิจการอะไรซักอย่างที่เรารักเราชอบเป็นของตัวเอง ชีวิตมันมีความสุขกว่าการเป็นลูกจ้างเช่นนี้เอง ผมแค่เริ่มต้นได้เงินเพียงเล็กน้อย แต่ได้ความสุขมากกว่า
สุขที่มีกิจการเป็นของตัวเองอย่างที่ตั้งใจไว้  ชีวิตเราทำไมต้องขึ้นกับคนอื่น ทำไมต้องเอาชีวิตไปฝากไว้กับคนอื่น ในเมื่อเราเลือกที่จะมีความสุขได้ สุขที่ได้อยู่กับพ่อแม่ ได้ดูแลพ่อแม่ สุขที่ได้แบ่งปัน สุขที่ได้กินผักปลอดสารพิษ สุขที่ขายของดีๆ ให้กับผู้ซื้อ สุขที่ได้เรียนรู้จากการกระทำจริง และได้แบ่งบันความรู้กับคนที่อยากรู้ 

ทุกคนเกิดมาต่างกัน รับผิดชอบต่างกัน มีหน้าที่ต่างกัน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดตามความจำเป็น ผมเลือกเส้นทางเดินของผมแบบนี้ได้ ด้วยเพราะนิสัยผมส่วนหนึ่ง ที่ไม่เหมาะกับสังคมที่แก่งแย่งเพื่อผลประโยชน์ ไร้ความจริงใจ  ความชอบส่วนตัวส่วนหนึ่ง ที่สำคัญผมหลายปัจจัยต่างๆ รองรับ การตัดสินใจจึงง่าย

อยากบอกว่าใครที่เบื่อระบบ เบื่อองค์กร การทำเกษตร หรือกิจการส่วนตัวอื่นใด มันเป็นทางเลือกหนึ่งที่ทำให้มีความสุขได้ แต่ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ให้ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียงในการดำเนินงาน เศรษฐกิจพอเพียงไม่ได้ห้ามรวย ไม่ได้ห้ามใช้เงิน ...

เงินเป็นสิ่งจำเป็น ผมไม่เถียง แต่เงินไม่ใช่คำตอบของทุกอย่าง เงินก็ไม่สามารถซื้อทุกอย่างได้

บางคนทุ่มเททำงานเพื่อเงิน จนลืมอะไรบางอย่างไปหรือเปล่า


ความเห็น

สวัสดีค่ะ เข้ามาทักทายได้อ่านประวัติ และการทำงานของคุณโสทรปัจจุบันแล้วทึ่งมาก ๆ เลยค่ะ  ส่วนตัวดิฉันตอนนี้ก็มีอาชีพกรีดยาง  เลี้ยงวัวสองตัว เลี้ยงไก่พื้นบ้าน  (หากินเองตามธรรมชาติ)   แต่ผักไม่ไดปลูกค่ะ เพราะเป็นคนขี้เกียจมาก ๆๆ พอมาอ่านเรื่องของคุณแล้ว เด๋ววันนี้ไปถากหญ้าปลูกผักบุ้งสักหน่อย

อ่านเรื่องของคุณแล้วรู้สึกว่าความขี้เกียจของตัวเอง ทำให้เสียเวลาไปมากมายเลย 

ยินดีต้อนรับคุณ saw_ronrae ครับ

ผมเองหลักๆ ตอนนี้ก็กรีดยางครับ
ได้อ่านที่คุณบอกมาว่าจะไปปลูกผักบุ้งนี่ชื่นใจครับ รู้สึกว่าเวบนี้เริ่มก้าวสู่ความสำเร็จ
มีวัว มีไก่อยู่แล้ว เป็นอาหารของผักบุ้งได้อย่างดีเลยครับ สู้ต่อไปครับ

อยากทำจริงๆคับ  รู้สึกมีความสุขตามไปด้วยWink

เยี่ยมยอดเลยครับพี่โส

สวัสดีครับ จำป้อจายคนนี้ได้ก่

สวัสดีค่ะ 

พึ่งเข้ามาโพสข้อความแต่ก็เข้ามาอ่านเรื่องต่าง ๆ  ในนี้บ่อย มาก  เห็นแล้วอยากปลูกหมดทุกอย่างเลย แต่เป็นคนที่ข้อนข้างจะขี้เกลียดทำ แต่ใจรัก  ตอนนี้กำลังจะปลูกปาล์มน้ำมัน  200 ต้น  รู้ว่ามันน้อยแต่ไม่อยากทำเยอะคะ  อยาก  ทำเศรษบกิจแบบพอเพียงมาก แต่ตอนนี้ต้องทำงานส่งน้องเรียนตั้งสองคน   เพราะเป็นพี่คนโต ตอนนี้ก็เลยได้แต่เก็บข้อมูล เข้ามาอ่านเอาความรู้ไว้เยอะ ๆ  ก่อน

 

ขอขอบคุณทุกข้อความที่ทำให้คิดได้ค่ะ

- _ -

พี่โสทร แอนอ่านเรื่องของพี่แล้วไม่รู้ว่าพี่จะเชื่อไหม น้ำตามันซึมๆคือมันปลื้มค่ะที่มีคน คนหนึ่งคิดอะไรแบบนี้ ได้พี่ทำแบบนี้ดีแล้วค่ะดีมากๆเลย เป็นลูกที่ดี แล้วพี่ยังเป็นแรงบันดาลใจของแอนอีกน่ะ (สู้ต่อไปน่ะค่ะขอเป็นกำลังใจ.......)ก ท ม                         

ขอบคุณครับ

พี่โสทรค่ะรูปของพี่แอนมองที่ไรยังงัยดีละคือมันเป็นรอยยิ้มที่มีความสุขโดยไม่มีการบังคับ...:)...ธรรมชาติสุดๆค่ะแต่พี่รู้ป่ะพี่มีแมวมองสนใจไปถ่ายโฆษณายาสีฟัน สนใจไหมค่ะ  (รักดอกจึงหยอกเล่น.......ขอโทษน่ะค่ะที่เอาเรื่องจริงมาล่อเล่น)

เมื่อก่อนชื่อยาสีฟันดาร์กี้ เดี๋ยวนี้เปลี่ยนเป็นดาร์ลี่

เขาเปลี่ยนชื่อแล้วพี่เป็น Presenter ไม่ได้หรอก เดี๋ยวยาสีฟันเขาขายไม่ออกLaughing

Coolไปน้ำขุ่นๆเลยน้าพี่ 55555555

หน้า