เหนื่อยไหมคนดี ...มีพี่เป็นแฟน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ตั้งแต่เริ่มคบกันทุกครั้งที่พาน้องไพไปบ้านก็ต้องพาเข้าสวนเสมอ


จนเพื่อนแซวว่า"แฟนหนะเขาพาไปเที่ยวห้างโน่น ไม่ใช่พาเข้าป่ายาง"


สงกรานต์ปีนี้ก็เช่นกัน วันที่13 เมษาคนอื่นๆเขาไปเที่ยวสนุกสนานแต่เราสองคนต้องพาข้าวห่อ เข้าสวนที่เพิ่งซื้อมา 


ตั้งแต่ปลูกเจ้าของเดิมไม่ได้ดูแลเลย จนดูไม่ออกว่าเป็นทางเข้าสวน




ในที่สุดก็มาถึงจนได้เตรียมตัวลุย น้องไพเปลี่ยนชุดพนักงานบริษัทมาเป็นชุดทำสวน



งานแรกที่ทำวันนี่คือเอาผักกระเฉดลงในสระ เป็นที่น่าสังเกตุว่าน้ำในสระขุ่นมาก และนิ่งสนิทเหมือนไม่มีสิ่งมีวิตอยู่ และขอบสระก็มีหญ้าล้มเป็นหย่อมๆ มีดินโคลนเป็นวงๆ ขณะที่บ่อข้างๆ น้ำใส และยังมีปลาอยู่



งานต่อมาตัดแต่งกิ่งยางซึ่งบางต้นดูไม่ออกว่าไหนกิ่งไหนยอด บางต้นก็กิ่งโตกว่ายอดซะอีก ตั้งใจว่ากิ่งที่ตัดแต่งแล้ว จะเอาไปเผาถ่าน  แต่เวลาไม่พอ  ถ้าได้เผาจริง คงได้เป็น 10กระสอบ



ต้นที่ตัดแต่งแล้วดูดีขึ้นมาหน่อย




พอเหนื่อยก็บอกว่ามีดไม่คม ขอหยุดลับมีดก่อน โดนแอบถ่ายซะงั้น



ที่สวนนี้มดตะนอยเยอะมากผมโดนไป 3ครั้ง ส่วนน้องไพโดนต่อนที่คอ 1ครั้งกว่าจะกลับบ้านก็ค่ำ


วันที่14 หยุดไปงาน 1 วัน


วันที่15 มาลุยต่ออีกครึ่งวัน เสร็จ พาน้องไพกลับบ้านจนถึงบล็อก "แม่ยายมือเบา"


ถึงเวลานี้ไม่รู้จมูกน้องไพลอกหมดหรือยังเห็นวันอาทิตย์เริ่มดำๆแล้ว


ต่อไปคงเหนื่อยกว่านี้ เฮ้ออออออออออออออ



ตี่บ้านสวน...คนรักเมีย

ความเห็น

อย่างนี้น้องไพของพี่ตี๋ ต้องร้องเพลง ปริญญาใจ ให้แล้วแหละ แบบครูตี๋นี้แหละที่จี้ดิ๋วตามหามาทั้งชีวิตใสไม่มาพบกัน ที่พบก็รถไฟเที่ยวสุดท้าย แขบจองเลย ชอบไปแต่ห้างชวนเข้าสวนบ่นแค่ชัก

พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

กลับบ้านแต่ละครั้งเวลามีน้อยมีงานให้ทำก็ต้องทำงานก่อน บางทีเหนื่อยมาก ๆ เพราะเราต้องทำงานแข่งกับเวลา ต้องแขบให้เสร็จก่อนที่จะเดินทางกลับ 


ถ้าจะเดินห้างค่อยมาเดินที่ภูเก็ตก็ได้ แต่โดยส่วนตัวไม่ค่อยชอบเดินห้างอยู่แล้ว ถ้าไปก็จะไปแค่ซื้อของที่จำเป็นต้องซื้อแล้วก็กลับ ไม่เคยไปเดินเล่นเลย ส่วนมากจะไปซื้อที่ซุปเปอร์ชีป มากกว่า


ถ้าได้กลับไปอยู่บ้านคงจะทำงานได้เต็มที่กว่านี้ แต่ไม่รู้ว่าตอใดอีได้กลับ...สงสัยต้องร้องเพลงรอไปก่อน

ร้องพรื่อล่ะน้องฟังกันถิ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ผู้หญิงนะยอมตายกับคำ..คำเดี๋ยว...รัก....ยังงั๊ยก็สู้..ป้าเป็นกำลังใจให้น้องไพ...

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

มารับกำลังใจแทนน้องไพครับ


ขอบคุณครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ถึงเหนื่อยแต่ก็น่ามีความสุขนะคะ  เพราะเป็นเราเอง เป็นการเริ่มต้นชีวิต

ที่แจ่มใส  รอให้เป็นรูปร่างอีกนิดสวรรค์น้อยๆอยู่ตรงหน้าเราเลยนะคะ

แบ่งปันน้ำใจส่งต่อกันไป ....ไม่รู้จบ

สวรรค์อยู่ตรงหน้า แต่ยังคว้าไม่ถึงครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

เห็นแล้วอยากมีคู่บ้าง ไปบล็อคอื่นดีกว่า อิจฉา ตาลุกเป็นไฟ ตอบแทนพี่ไพ ตอนนี้ยังไม่ค่อยเหนื่อย แต่ยางมีน้ำให้กรดเมื่อไหร่ งานหยาบครับ

 

 

"ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปัน ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง"

หน้า