ขนมจีนที่ฉันทำเอง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

สืบเนื่องจากการสั่งขนมจีนและด้องแด้งมีปัญหาไม่มาส่งให้ตามเวลาที่เหมาะแก่การขาย คือมาส่งหลังเที่ยงไปแล้ว ทำให้จำเป็นต้องรีวิวข้อมูลเพื่อจะทำแป้งเอง โดยที่ไม่เคยมีความรู้เลยซักนิด แต่ความจำเป็นเป็นปัจจัยแห่งความสำเร็จ จำว่าที่ ดร. ท่านหนึ่งมาพูด


การทดสอบการทำแป้งขนมจีนครั้งที่1 (19 กันยายน 2554  เวลา 18,00-22.10น.)


ใช้แป้งหมักสำเร็จ ที่ซื้อมาจาก อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย มานึ่ง(โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์) นึ่ง ไม่ถึงกิโล ประมาณ 7 ขีดด้วยเวลา 35 นาที แล้วมาทิ้งไว้ให้เย็น ผลที่ได้คือ ตำยังไง๊ยังไงก็ไม่แหลกซักที จนท้อ และทำให้นึกถึงความพูดของเจ้าของโรงงามแป้งหมักที่ท่าบ่อว่า  "เจ้าเฮ็ด่บ่ได้ดอก"



ตำไปซักพัก เลยเริ่มอาการไม่ดีแล้ว หงุดหงิดมากคำพูดที่ตัวเอง บอกกับเจ้าของโรงงานแป้งที่ว่า "ไม่มีอะไรที่จะทำไม่ได้หรอก ในโลกใบนี้หน่ะ" เริ่มจะอยากกลืนน้ำลายตัวเองซะแล้ว ตัดสิใจเอามานวดด้วยน้ำร้อน นวดยังไงมันก็กระจาย ไม่เกาะกลุ่มกันซักที เลยอ่ะไม่เป็นไร ลองไปต้มดูสิ ผลคือ เน่าสิผลงานเน่า เสียหายไป 7 ขีดที่ทดลอง ทิ้งไป



การทดลองทำแป้งขนมจีนครั้งที่2 แอ็คชั่น


พอความท้อแท้มาก่อเกิดขึ้น ก็นั่งพักและเข้ามาที่อินเตอร์เน็ตใหม่ ไปเจอ อีกเจ้าหนึ่งเค้าบอกว่านึ่งแค่ 4-5 นาที รู้ปัญหาแล้วแต่ยังไม่แน่ใจหรอก เอ้าลองนึ่งแค่เค้าบอกลองดูเสร็จแล้วก็มาทิ้งให้เย็น แล้วมาคิดเทียบเคียงว่า ครั้งแรกใช้ครกหินกับสากไม้ ไม่ได้ผล นึกไปถึงสมัยก่อน เห็นชาวบ้านเค้าเอาไปตำที่ครกกระดื่อง แต่ไม่เคยไปดูหรอก (แม่ไม่เคยทำ) เลยไปค้นหา โบม (ที่กระจายให้ข้าวเหนียวเย้น) เป็นไม้ที่เค้ามาแกะสกัดให้เป็นแอ่งรูปสี่เหลี่ยม ล้างและเช็ดให้แห้ง (อายุโบมตัวนี้ ร่วมๆ 30 ปี ได้) ล้างแต่ยังไม่สะอาดเลยเอาถุงพลาสติกมารองแล้วเอาแป้งที่นึ่งผึ่งให้เย็น มาตำที่ โบม นี้ ประหนึ่งว่า โบม เป็นคกกระเดื่อง มันตำอย่างไร้ขีดจำกัดกว่าครก พอคิดว่าแหลกได้ที่แล้วจึงนำไปนวดกับน้ำร้อนดู



พอนวดไปมาซักพักใหญ่ๆ  เมื่อยก็เมื่อย แป้งมันรัดตัว เหนียวมาก คล้ายๆ กับแป้งที่เราเคยซื้อเค้ามาเลย เลยตัดความใจร้อนออก นวดไปอักซักพัก จนเนียนจึงทดสอบไปต้มดู



ผลคือ มันเป็นด้องแด้ง(ออริจินัล)  ไชโย  ได้แล้วๆๆๆ เราทำได้แล้วๆๆๆ ดีใจยกใหญ่ สามีบอกว่า ก็คิดว่าคุณทำได้ไงถึงให้ทำ แต่มันเห็นความสำเร็จเร็วกว่าที่คิด คิดว่าคงต้องทิ้งแป้งไปทั้งหมด 21.5 กิโล



ใช้มือนวดแป้งทั้ง 21.5 กิโล 1 กระสอบ สามีจึงอนุญาตให้ซื้อเครื่องทุ่นแรง




ไม่แน่ใจว่าด้วยการที่เราเคยช่วยแบ่งปัน (ช่วยคนไว้เยอะมาก)ก็เลยเป็นอานิสงค์ที่ทำให้เราเจอคนดีๆ มีน้ำใจ ก็เรื่องมีอยู่ว่า ไปธุระที่ขอนแก่นในช่วงวันที่ 26 กันยายน 2554 จึงถือโอกาสไปเซอเวย์ดูเครื่องนวดแป้งนี้ สอบถามเค้าว่าร้านไหนมีของลักษณะนี้ รู้ว่า มีที่ถนนหน้าเมือง เลยนั่งรถสายและเดินไปสะดวกกว่า  ไปเจอร้านหนึ่ง สอบถามอะไรเค้าก็ไม่สนใจเลยถามแค่รู้ว่าราคาเท่าไหร่ หลังจากนั้นเลยเดินไปอีกแค่ สองสามคูหา เจอ ร้านแฟรนไชน์ของ แป้งหมักสำเร็จรูป พศช. เข้า เอ..ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีร้านขนมจีน ที่เป็นแฟรนไชน์ด้วย เลยแวะเข้าไปทักทายและแจ้งจุดประสงค์ พี่ผู้จัดการ แนะนำดีมาก รวมถึงเชฟและอีกคนหน้าที่การตลาดหรือไง ไม่แน่ใจ มี3 คน พี่เค้าแนะนำดีมาก ยังกะไปดูงานเลยเรา  (ที่สำคัญฟรี) และได้แหล่งแป้งสำเร็จรูปด้วย พี่อ้อย ผู้จัดการแนะนำให้รู้จัก ตุ๊ก (บ้านข้าวปุ้น) ที่ตัวเมืองหนองบัวลำภู แต่พี่อ้อยลืมเอาสมุดโน๊ตเบอร์โทรฯ ตุ๊กมาด้วย จึงนัดกันเป็นอีกวัน หลังจากลาพี่อ้อยและทุกคนแล้วเดินไปอีกสองคูหา ตรงข้าม รร.เจริญะนี มีร้านขายเครื่องผสม มีอาแป๊ะยืนอยู่เลยสอบถามดูเพราะว่าขนาดเล็กกะทัดรัดน่าจะเหมาะกว่าร้านนั้น สอบถามราคาดูก็น่าสนใจ เลยบอกว่า ลดได้ไหม๊ เค้าก็บอกว่าลดไม่ได้เลยไปตัดสินใจ ตื่นเช้ามา มาหาพี่อ้อยรับเบอร์โทรตุ๊ก และตัดสินใจซื้อเครื่องผสม ร้านที่สอง ต่อรองราคาแป๊ะอีก แป๊ะบอกไม่ได้ๆๆ พอแป๊ะออกบิลให้ ก็ยังต่อรองอีก แป๊ะเลยยอมลดให้อีก 50 บาทพร้อมบอกว่า "เหลียวลื้อจะกิงข้าวเที่ยงไม่อร่อย เพราะต่อราคาไม่ได้" เลยขอบคุณแป๊ะ หลังจากศึกษาดูงานแล้วก็มาหาตุ๊กที่หนองบัวลำภู (ก่อนหาตุ๊ก ได้รับเสด็จองค์ภาฯ โดยไม่ได้ตั้งใจที่ สนง.ขนส่ง หนองบัวลำภู) ตุ๊กก็แนะนำเยอะเลย น่ารักทุกคน ดีใจมากที่อานิสงค์ที่เราเคยช่วยคนมาช่วยเราวันนี้


 



สองภาพนี้คือ ภาพเฝียนที่ใช้โรยตัวด้องแด้ง พระเอกของร้านด้องแด้งรีเทิร์น (เดิมไม่มีชื่อร้าน) แต่เวลาคนถามกันว่าอยู่ไหน ไปไหน เค้าจะบอกกันว่าร้านด้องแด้ง เลยเอามาเป็นชื่อร้าน



และนี่ก็คือเฝียนขนมจีนและขนมจีน เส้นไม่สวยเท่าเค้าทำขาย แต่ก็ใช้ได้ และพึงพอใจมากค่ะ เพราะว่าก่อนหน้านี้ หัดจับขนมจีน เวลาวางจะหงายมือตลอด แม่เลยบอกว่าเห็นเค้าทำคว่ำมือนะ เลยออกมาเป็นใครจับมัน ดีใจ ดูคล้ายๆ เค้าทำขาย ที่สำคัญก่อนหน้านี้ สำเร็จเฉพาะเส้นด้องแด้ง แต่ขนมจีนไม่เป็นเส้น เละหมด ค่ะ อย่างน้อยบล็อคนี้ที่ทำก็เพื่อเป็นการได้นำภูมิปัญญาชาวบ้านที่มี และไม่เคยรู้ สืบรุ้จนสามารถนำมาใช้ ประยุกต์ใช้จนเกิดความสำเร็จ สามีบอกว่า "สามารถเป็นวิทยากรทำขนมจีนด้วยตนเองได้เลยนะเนี่ย" ภูมิใจค่ะ


 


 

ความเห็น

น่าชื่นชมที่ทำออกมาได้ดี ไม่ต้องง้อร้านขนมจีนอีกต่อไปอยากเล่นตัวดีนัก ถ้าคิดจะค้าขายต้องพึงคิดเสมอว่า "ลูกค้าคือพระเจ้า"

ขอขอบพระคุณทุกกำลังใจนะคะ

คนจน ทำจน อาจรวย


คนจน ทำรวย ยิ่งจน


คนรวย ทำรวย อาจจน


คนรวย ทำจน ยิ่งรวย

:good-job: :good-job: :good-job:

:good-job: เก่งจังเลย

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

หน้า