งานของคนแก่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

หญิงชราคนนี้ตาบอดข้างนึงครับ

แกเป็นน้าสะใภ้ผมเอง

แกปั้นลูกกระสุนดินเหนียวขายมาสิบกว่าปีแล้ว

ปั้นกันทั้งผัวทั้งเมียเลยครับ

แต่เมื่อปลายปีที่แล้วน้าผู้ชายแกเสียด้วยโรคสาระพัดโรครุมเล้า

น้าผู้หญิงก็ยังไม่ทิ้งอาชีพนี้

สมัยก่อนโน้นที่แกสองคนเริ่มปั้นใหม่ ๆน้าผู้ชายต้องไปแกะดินเหนียวจากแม่น้ำยมมาปั้นครับ

พอนาน ๆเข้าเริ่มลงตลิ่งไม่ไหว น้าผู้ชายตัดสินใจสั่งซื้อดินที่เขาขุดสระเอาดินขาย

หลาย ๆคอยมองว่าจะเสียเงินฟรี จะไม่คุ้ม

แต่แกก็ก้มหน้าก้มตาทำกันไปสองผัวเมียช่วยกัน

สมัยนั้นคือเมื่อสิบกว่าปีมาแล้วร้อยละสี่บาทเองครับ

แกเล่าว่าวันนึงสองคนปั้นได้สองสามพันลูกครับ

ตอนแรก ๆก็ไม่ค่อยมีคนซื้อเท่าไหร่ ต่อมามีคนเริ่มรู้ว่าบ้านแกขายลูกกระสุนลูกค้าเริ่มมาเรื่อย ๆ

แกก็ได้มีเงินกิน,ใช้ไปวัน ๆและอีกไม่นานต่อมาแกก็มีลูกค้าประจำที่มาเอาทีละเป็นหมื่นลูก

ช่วงนั้นหลาย ๆคนเริ่มเห็นทางหาเงินและทำตาม แต่ก็ต้องเลิกไปเพราะทำไม่จริง

ทุกวันนี้ลูกค้าประจำขึ้นราคาให้แกร้อยละหกบาทแล้วครับ

สำหรับผมก็ยังเห็นว่ามันถูกเกินไปเพราะคนที่เขาเอาไปขายต่อนั้นร้อยละสิบบาทเลยครับ

รู้สึกเหมือนคนแก่โดนเอาเปรียบแต่ก็คิดนะครับว่านั่นเป็นระบบการซื้อขาย

ถ้าอยากได้ราคาก็ต้องขายเอง

น้าผู้หญิงแกก็ไม่รู้จะไปขายที่ใหน แกว่าได้เท่านี้ก็พอใจแล้ว....ว่างั้น

 

 

1.ขั้นตอนนี้เรียกว่า "โกย" ครับ

 

 

2.อันนี้เรียกว่า "คลึง"

 

 

3. พอ"คลึง" "โกย" "ปั้น"เสร็จแล้ว ก็ใส่ตระแกรงตากแดดให้มาดครับ

 

4.ใกล้ ๆครับ

 

 

5. พอมาดแล้วก็ต้องเอามาคลึงให้เกลี้ยงเป็นเงาอีกทีครับ

 

 

6. นี่เป็นมันเงาแล้วครับ

 

 

7. ใส่ถุงพร้อมขายครับ หกบาทเองครับ

 

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนเราคนใหนไม่ดูถูกเงินน้อยนิด คน ๆนั้นไม่มีวันอดตาย

..ไม่หมื่นเงินน้อ..

..ไม่รอคอยวาสน..

..ไม่งอมืองอตี..

..ไม่ขูดต้นไม้..

..ไม่ไหว้หมา..

..ไม่หาหมอดู..

..แม้ไม่ร่ำรวยแต่สบายใจครับ..


ด้วยความปราณดีจากผม...ลุงจวบคนบ้านนอกคอกตื้อสดือยาน อุย!!! แฮ่ ๆ

ความเห็น

โอ้ ให้ข้อคิดดีมากค่ะ.....ต้องทบทวนตัวเองแล้วงานนี้.....

:admire:


คุณแจ้วอย่าคิดมากครับ
จุฑามาศ คือน้องสาวผมเองนะคุณแจ้ว
ที่ส่งเม็ดข้าวโพดไปกิโลนั่นแระครับ
:sweating:

ใช่แล้วค่ะ...อย่าดูถูกงานที่ตัวเองทำ...น้อยคิดแบบนี้เสมอ...เป็นกำลังใจให้คุณป้านะคะ...

ชีวืตที่เพียงพอ..

เป็นกำลังใจให้สาวน้อยด้วยครับ :cheer3:

คูณ ยายน่ารักมาก สุขภาพแข็งแรงนะครับ คิดถึงยายเรามั่งแล้ว ฮืฮๆๆ

ถ้ายายยังอยู่ มีโอกาสกอดยายก็รีบทำนะครับ
คิดถึงอย่างเดียวไม่ได้เน้อ :info:

เรายังตัดวงจร "พ่อค้าคนกลาง" ไม่ได้ค่ะต้องทำใจ ผู้ผลิตทำแทบตายคนกลางขายแป๊บเดียวได้มากกว่าอีก เฮ้อ.

ครับ น่าสงสารแกครับ ไม่ว่าแกจะทำอะไร แกจะถูกพ่อค้าแม่ค้ากดราคาตลอด แต่แกก็พอใจในสิ่งที่แกได้ครับ ด้วยคำว่า "ได้แค่นี้ก็ดีแล้ว"

คุณยายต้องมีทั้งสมาธิ และความอดทนสูงในการทำสินะคะ เคยทำอยู่ค่ะลองปั้นดูเล่นๆยังไม่กลมเท่าคุณยายเลย ยกนิ้วให้ค่ะ ขยันจริงๆๆ เห็นคุณยายแล้วนึกถึงเวลาตัวเองท้อค่ะ แต่ไม่ถอย สู้ตายค่ะ

อดทนไม่ย่อท้อ....เป็นกำลังใจให้นะสู้ ๆครับ :cheer3:

หน้า