ทำรางน้ำ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           ทุกวันอ้ายเวทย์ มีงานโน่นนี่ในสวนให้ต้องทำทั้งวัน งานตัวเอง นายตัวเอง ทำมากได้มาก เหนื่อยก็พัก แดงชอบมองเวลาอ้ายเวทย์ทำงาน ดูมีความสุข ทำอะไรก็ดูง่ายไปหมด 

                       โรงอบยาง ไม่มีที่นั่ง

              วันนี้อ้ายเวทย์จะเอาไม้มาปู ทำแบบชั่วคราว

                              ทำแบบง่าย ๆ

             ปูไม้เสร็จ อ้ายเวทย์ทำรางน้ำต่อ ตอนแรกก็จะจ้างรถเร่ติดรางน้ำทำให้ แต่เมื่อทราบราคา รางน้ำความยาว 11 ม. ชนิดความหนาขนาดที่เราต้องการติด ช่างบอกค่าแรงรวมอุปกรณ์ 2,800 บาท อะไรจะแพงขนาดนั้น

             ตัดสินใจ เข้าไปซื้อในเมือง ถึงระยะทางจากสวนถึงตัวเมือง 115 กม. หักค่าน้ำมันแล้วก็คุ้ม รางน้ำขนาด 8 ฟุต อันละ 88 บาทแค่นั้นเอง อีกอย่างเราก็ไม่ได้ไปซื้อรางน้ำอย่างเดียว มีของในร้านของพ่อต้องซื้อมาขายอีกหลายอย่าง สรุปว่า ยังไงก็คุ้ม 

                          วัดแล้วยาวเกิน ก็ตัดออก

                                    หัวแร้ง

                               เผาไฟให้ร้อน

           รอให้หัวแร้งร้อน ดูอ้ายเวทย์ใจร้อนกว่าไฟอีก

      ใช้ขนไก่จุ่มน้ำกรด ทาตรงรอยต่อ น้ำกรดจะช่วยในการประสานและทำให้ตะกั่วไหลไปตามรอยประสาน

                   ใช้หัวแร้งที่ร้อนจัด ละลายตะกั่ว

  อาจจะไม่สวยงามเหมือนช่่างมืออาชีพ แต่ขอแค่ไม่รั่วก็พอแล้ว

                    ต่อไปก็ติดตะขอเกี่ยวรางน้ำ

             ตะปูเก่า ที่ช่างทำโรงอบยางถอนทิ้ง อ้ายเวทย์เก็บไว้ใช้ตอกโน่นนี่เสร็จมาหลายงานแล้ว

          ตอนอ้ายเวทย์เก็บตะปู ช่างบอกว่า ประหยัดนะ ขนาดตะปูเก่าก็ยังเก็บไปขาย อ้ายเวทย์ได้แต่ยิ้ม

          ถ้าช่างมาเห็นวันนี้ ว่าตะปูวันนั้นอ้ายเวทย์ไม่ได้เก็บไปชั่งกิโลขาย แต่เลือกเก็บมาใช้ใหม่

                               ตอกตะขอเกี่ยว

                คนทำก็ทำไป เมียกับหมาก็นั่งให้กำลังใจ

ไม่นาน รางน้ำขนาด 11 ม.ฝีมืออ้ายเวทย์ก็เสร็จ ใช้เงินไม่ถึง 800 บาท

        บ่าย ๆลูกนิกเสร็จงานในสวนยาง แวะมาหา ซื้อมีดกรีดยางกับหินลับมีดมาให้

   ซื้อขนมมาฝากป๋าเวทย์ แต่คนที่ได้กินกลับเป็นเบิ้มกับลูกหมี

       สวนนิกอยู่ห่างสวนแดงราว 10 กม. ไปมา หากันตลอด

 

                                            โปรดติดตามตอนต่อไป.........

ความเห็น

ประหยัดไปเยอะเลยนะคะ ทำเองใช้เอง    :good-job: :good-job:

กลับสู่สามัญ

เยี่ยม

เห็นด้วยกับคุณอินเนียร์นะคะ คุณเวทย์เป็นคนที่เก่งมากค่ะ ทำได้ทุกอย่าง อย่างที่หัวหน้าครอบครัวควรจะทำได้ คุณแดงโชคดีมากค่ะ ที่มีสามีอย่างคุณเวทย์  Slowlife ขออนุญาตเหมือนกันที่จะบอกว่า พ่อของ Slowlife ก็เป็นแบบอ้ายเวทย์นี่แหละค่ะ พ่อทำได้ทุกอย่าง ในนิยามของคำว่า "พ่อบ้าน" ตั้งแต่ สากกะเบือยังเรือรบ  ไม่เว้นแม้แต่เรื่องอาหารการกิน การเลือกซื้อผักปลา พ่อจัดการได้ดีหมด จนบางครั้งตอนเราเล็กๆ เคยแอบเซ็งว่าบ้านเราจะมีของให้ใหม่ๆ บ้างมั้ย เพราะพ่อจะเก็บของตัวเองและของคนอื่นที่เสียแล้ว มาซ่อมจนใช้ได้ มรดกทางความรู้ของพ่อตกทอดมาที่น้องชาย...ที่ทำโน่นทำนี่ได้สารพัด น้องชายจะบอกเสมอว่า

  • จ้างทำไมวะ แพงออก ทำเองก็ได้ ของเราเอง เครื่องมือเราก็พอมี ถึงไม่สวยเท่าหรือไม่ดีเท่า เราก็ทำใช้เอง ภูมิใจ อาจใช้เวลานานนิดนึง ทำบ่อยๆ ก็เก่งเอง เสียก็ไม่เป็นไร ซื้อมาทำใหม่ ได้ประสบการณ์  ทำบ่อยๆ ก็มีทักษะเก่งไปเอง

นานๆ ถึงจะเห็นคนแบบ อ้ายเวทย์สักคนนะคะ ฝากความชื่นชมถึงอ้ายฯ ด้วยค่ะ


รางน้ำทำเสร็จแล้ว แต่ขอนิดหนึ่งครับเป็นห่วงสุขภาพน้ำที่ได้อย่าเอามากินนะครับ เพราะว่ารางน้ำบัดกรีด้วยตะกั่ว ซึ่งเป็นโลหะหนักถ้าเรากินน้ำที่มีสารตะกั่วนานๆวันเข้าพิษของตะกั่วมันจะสะสมเป็นอันตรายต่อสุภาพได้ และที่สำคัญห้ามให้เด็กดื่มกิน เพราะมันมีผลต่อสมองของเด็กการเรียนรู้ของเด็กจะช้า สังเกตุนะครับเดี๋ยวนี้ตามโรงเรียนต่างๆเขาห้ามไม่ให้ใช้เครื่องทำน้ำเย็นที่มีการบัดกรีด้วยตะกั่ว และร้านก๋วยเตี๋ยวเขาก็ห้ามใช้หม้อที่ต่อหรือบัดกรีด้วยตะกั่วนะครับ เป็นห่วงสุขภาพครับขอให้แข็งแรงนะครับผม:cheer3:

ขอบคุณมากค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ทำเอง ใช้เอง ประหยัดรายจ่ายไปเยอะเลยครับ :bye:

เจ้าเบิ้มกับลูกหมีโตขึ้นมากเลย  ...

เก่งจริงๆเลยค่ะ...น่าภูมิใจมากจริงๆค่ะ ทำเป็นทุกอย่างเลยค่ะ ที่สำคัญทำด้วยใจและมีความสุข ขอชื่นชมนะค่ะ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

ดูทำได้ง่ายๆจริงๆด้วย

เก่งเนอะ :cheer3:

Laughingป้าอ้อย

ขยันจริง  อ้ายเวทย์


:dreaming:

 

หน้า