ตลาดคลองถม..สารพัดสิ่ง..

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ชื่อเสียงของตลาดคลองถม คงไม่ใช่รู้กันในหมู่ชนชาวกทม.แต่อาจกว้างไกลไปแทบทั่วประเทศ หลายครั้งที่ขับรถออกตจว.ก็มักจะพบป้ายคลองถม..ตามด้วยชื่อท้องถิ่น..คนกรุงอาจจะไปบ่อย คนตจว.อาจไม่เคยมาสัมผัส เมื่อวานได้มีโอกาสไปเดิน (ปกติวันเสาร์-อาทิตย์ผมทำงาน จะไม่ได้ไป) เลยขอเอามาเล่าให้รับรู้ในมุมมองของคนคนหนึ่งที่ชอบเดินตลาดนี้มากกว่าห้างสรรพสินค้า

ตลาดคลองถม ย่านวรจักรเจริญกรุง แหล่งขึ้นชื่อลือชาที่เป็นทั้งตลาดซื้อขายของหนีภาษี ของผิดกฎหมาย ของถูกกฎหมาย ของมือหนึ่ง มือสอง ของจริง ของก็อป ของปลอม ของย้อมแมว จิปาถะ เปิดขายทุกวันแต่ที่คึกคักและออกนัดกันมาพิเศษคือวันเสาร์อาทิตย์ซึ่งเป็นหากอยากเดินดูของเก่า ของมือสอง วันนี้จะมีให้เห็นมากที่สุด

 

ความหนาแน่นของนัดเสาร์-อาทิตย์ โดยเฉพาะช่วงบ่าย แน่นขนาดไม่ใช่เดินตามแต่เป็นเบียดและไหลตาม ผมไม่สามารถเก็บภาพได้ จึงเลือกเฉพาะที่ไม่แน่นมากมาลง (ขณะที่ถ่าย คนขายบางคนยังไม่ไว้ใจ เข้ามาดูและถามว่าถ่ายทำไม.. นี่ไง..เพราะความที่ไม่ถูกกฎหมายเลยระแวง ผมต้องตอบเลี่ยงไปว่าถ่ายให้ลูกทำรายงาน)

การจราจรรอบตลาด ดูวุ่นวาย รถติดเป็นแถวยาว นี่ขนาดวันหยุดยาวสามวันนะ..รถของบ้านที่อยู่ในถนนที่ค้าขาย(ถนนซอย) กว่าจะเข้าออกได้ ดูแล้วเหนื่อยแทน เบียดจนแทบจะวิ่งไม่ได้

ถ้าให้เลือกเดิน ผมจะเลือกเดินตลาดอย่างนี้มากกว่าห้างสรรพสินค้า เดินได้ทั้งวัน (ไปห้างไปซื้อของแล้วกลับ ไม่เดินเที่ยว) เดินดูของแปลกๆที่เอามาขาย ทั้งของเก่า ของหายากที่นี่จะมีหมด เจอมีดที่ตีด้วยมือ สวยอย่างมีศิลป์ทำให้คิดถึงสายลม ราคาไม่เบาเหมือนกัน แต่ไม่ได้ต่อรองหรอก..แต่ที่น่ารำคาญมากที่สุดนอกจากเรื่องการเบียดเสียดกับคนแล้ว คือเรื่องซีดีโป๊เปลือย ที่มีอยู่มากๆๆๆๆๆ แทบจะนับเป็นส่วนใหญ่ของคลองถม ทำไมตำรวจเอาหูไปนาตาไปไร่ก็ไม่รู้ ร้านค้าที่ขายเครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องมือช่างบางร้านที่ซื้อประจำ ยังมาเปิดหน้าร้านขายของพวกนี้เลย

พี่ชายผมชอบงานช่าง ที่นี้จะเป็นเหมือนแดนสวรรค์สำหรับเค้า ทั้งเครื่องไม้เครื่องมือที่บ้านจะซื้อจากที่นี่เป็นส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นปั๊มน้ำ ปั๊มลม เลื่อยไฟฟ้า เครื่องตัดหญ้า สว่านไฟฟ้า เครื่องฉีดน้ำ อุปกรณ์รถ สายไฟ หลอด ฯลฯ ของบางอย่างซื้อมาเป็นอะไหล่ซ่อม เห็นพี่บอกปลั๊กไฟมีสายที่เสียเค้าเอามาขาย 10 บาท ซ่อมนิดหน่อยก็ใช้ได้แล้ว ซื้อในห้างของใหม่เป็นร้อย แค่สายไฟก็คุ้มแล้ว  หลายอย่างผมมาหาของที่นี่ จนเพื่อนๆค่อนแคะว่าขี้เหนียวเดินตลาดคนยาก แต่ผมไม่สนใจ ใช้เงินให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดโดยไม่ทำลายสุขภาพและความพึงพอใจเป็นใช้ได้ 

บางครั้งเพื่อนที่คบหาที่มีฐานะ จนผมห่วงการเอาอย่างของลูก ผมต้องคอยพยามสอนลูกให้รู้จักความพอดี การใช้จ่าย ไม่ยึดติดกับค่านิยมเน้นประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก..บอกเค้าเสมอว่า..ที่มีทุกวันนี้ นอกจากมีสมอง ขยันหา แล้วต้องรักษาดีด้วย เราไม่ใช่คนรวยมาจากไหน..ครั้งหนึ่งตอนลูกอยู่ม.ปลาย เอามอไซค์ไปรับเค้า เพือ่นๆเค้าเม้าท์กันใหญ่ ภาพของผมที่เพื่อนลูกมองคือพวกนิยมความหรู เดินห้าง ขับเบนซ์ ลูกเลยบอกเค้าว่าพ่อชั้นขี่มอไซค์ (บางครั้งก็รถญี่ปุ่นโตโยต้าอัลทิสอายุเกือบสิบปี)  ช็อปคลองถม ใส่เชือกคล้องพระอัดพลาสติก กางเกงยีน เสื้อยืด รองเท้าแตะ ไม่มีของอะไรในตัวพ่อที่ทีราคาเกิน 200 บาท (ลูกตอบอย่างภูมิใจ) เครื่องแต่งกายของลูกผมก็เช่นกัน ดูดีแต่ราคาไม่แพง วางตัวให้สง่า พูดจาให้มีหลักฐาน สรวมใส่เสื้อผ้าดูดีไม่ต้องแพง เท่านั้นเพื่อนยังเข้าใจว่าเป็นดีราคาของแพง

ตลาดคลองถมจึงเป็นสถานที่ที่ผมชอบช็อป..แต่ด้านมืดของตลาดนี้ก็อย่างที่บอก ซีดีโป๊เปลือย..ของที่ขโมยมาขาย..ของปลอม..ของไร้คุณภาพ..แต่ทั้งหมดมันอยู่ที่เราว่าเท่าทันเค้าหรือเปล่า..

ความเห็น

ยังไม่เคยเห็นเลย

ว่างๆเต้นให้ชมเป็นบุญตาหน่อยนะเจ้าค่ะ

 

เสียดายจัง..ไม่เคยดูมาก่อน

 

 ถ้าคุณแก้วให้เต้นตอนนี้ เต้นแร้งเต้นกาน่ะพอไหว เกือบ 30 ปีแล้วนา

แหมน่าเสียดายจัง น่าจะอนุรักษ์ไว้

 

5555 เต้นแร้ง...เต้นกา ก็อยากชมนะค่ะ

ไม่เคยเห็นเหมือนกัน

 

อนุรักษ์ของเก่าหรือของแก่ครับ (ฮา)

สวนเกษตรบุรีรมย์ ปลูกเอง กินเอง
เชิงเขาพนมรุ้ง แนะนำที่กิน ที่เที่ยว ที่พักรอบๆ เขาพนมรุ้ง

ไม่เคยเห็นนะ..หมากรุกคน(เชยมะ) แต่อย่างอื่นเคยเห็นหมด น้องฝ้ายยังท่านไปเล่นว่าวที่สนามหลวง แต่สนามหลวงบยุคตลาดนัดไปบ่อยมาก (เพราะเป็นท่ารถตู้กลับบ้านตจว.สมัยเด็กๆ อีกทั้งเป็นแหล่งซื้อหนังสือเตรียมเอนท์..เจ้าประจำที่สนิทกันคือ แผงเบอร์ 5 )

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

หนูก็เป็นขาประจำ (ไม่บอกว่าซื้อะไร)

แผงเบอร์12 ต้องไปตามเยี่ยม I S songhits เค้าจะแอบเก็บไว้ให้ตลอด ถ้ามีเล่มที่ไม่ซ้ำหลุดเข้ามา

 

ค่อยๆเปิดแล้วนะ..แสดงว่าเป็น generation ที่ใกล้เคียง..(ก็แก่ไง..รู้มั๊ยว่าแก่..ย้ำว่า..แก่..อิ..อิ.)  I.S. songhit พี่ซื้อจากโรงพิมพ์เลย (วงษ์สว่างการพิมพ์) อยู่ใกล้บ้านเดินไปได้ ชอบของถูกอะมีทุกเล่ม

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ผมรู้จัก กทม.ที่แรกก็คือสนามหลวง เพราะรถจากที่บ้านจะมาจอดรอรับส่งคนแถวกำแพงชรา ธรรมศาสตร์ สนามหลวงเป็นตลาดนัดที่ยิ่งใหญ่มากในสมัยก่อน ตอนเด็กๆ ห้างสรรพสินค้าจะเป็นอะไรที่ไกลตัวเรามาก สนามหลวงสิเป็นลมหายใจของเรา ทุกเสาร์-อาทิตย์ต้องมาหาซื้อของใช้ ของกิน หนังสือเรียน แม้กระทั่งมหรสพจร (อับดุล...งูเห่าพังพอน..ที่บดปลาหมึกบดปลาหมึกออกมาเป็นแบงค์ ฯลฯ)

เรื่องลูกไว้ขอโอกาสเขียนเป็นบล็อคเลย..อยากนินทาเค้าเยอะแยะเลยอะ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

Cryคลองถมสมัยก่อนไปบ่อยมากตาดีได้ตายร้ายเสียดันไปซื้อของโจรสู้คดีเกือบปีInnocent

จงชนะจิตใจตนเองให้ได้แล้วจะประสบความสำเร็จ

ถ้าเจอข้อหา..แสดงว่าเป็นของชิ้นใหญ่หรือมีราคาค่างวด..อย่างนั้นต้องระวัง

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

หน้า