ปั่นจักรยานเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอน ฉันรัก..เมืองคอน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

วันนี้มาพาไปปั่นจักรยานเที่ยวบ้านเกิดของอ้อยหวานค่ะ  นครศรีธรรมราช หรือที่เราเรียกกันสั้นๆว่า เมืองคอน

อ้อยหวานออกจากหาดใหญ่ มาถึงนคร๚ เพื่อนเก่าคือ..ฟ้าฝนของปักษ์ใต้ก็ตามมาด้วย 2 อาทิตย์ที่อยู่นครศรี๚ ฝนไม่ตกอยู่ 2 วัน คือวันที่มาถึง และวันที่ออกจากนครศรี๚ ทำให้ไม่สามารถไปไหนไกลๆได้

 

ที่จริงแล้วอ้อยหวานชอบปั่นจักรยานกลางสายฝนมาก แต่เกรงใจแม่ แม่เป็นห่วง นี่แหละคนเป็นพ่อแม่ ไม่ว่าลูกจะอายุแค่ไหน ไปหัวหก ก้นขวิด ตีลังกา ที่ไหนๆ ในโลกมา แต่ที่บ้าน ลูกคือลูกที่พ่อแม่หวงห่วง

 

แต่อ้อยหวานก็ได้ออกไปปั่นจักรยานเกือบทุกเช้า และที่นี่คือ ที่ๆแวะมาบ่อยๆ วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือที่เราเรียกกันสั้นๆว่า วัดพระธาตุ

***************************************

  วัดพระมหาธาตุเมืองนคร ตั้งอยู่ในตัวเมืองนครศรีธรรมราช มี พระบรมธาตุเมืองนครหรือ องค์พระบรมธาตุเจดีย์เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์สำคัญคู่บ้านคู่เมือง ตามตำนานกล่าวว่า สร้างขึ้นครั้งแรกประมาณ ปี พ.ศ. 854 ด้วยศิลปะการก่อสร้างแบบศรีวิชัย (หลายคนเชื่อว่ามีลักษณะคล้ายพระบรมธาตุไชยา จ.สุราษฎร์ธานี) ภายในบรรจุพระทันตธาตุ (ส่วนฟันของพระพุทธเจ้า)

       ในปี พ.ศ. 1093 พระเจ้าศรีธรรมาโศกราช ทำการสร้างเมืองนครศรีธรรมราชขึ้น พร้อมกับสร้างเจดีย์องค์ใหม่ทรงศาญจิครอบพระบรมธาตุองค์เดิม ต่อมาในปี พ.ศ. 1770 มีพระภิกษุจากลังกามาบูรณะองค์พระบรมธาตุให้เป็นแบบทรงลังกาหรือทรงโอคว่ำดังที่เห็นในปัจจุบัน

ขอบคุณ ข้อมูลจาก ผู้จัดการออนไลน์

 

พระอรหันต์ทั้ง 8 ยืนไหว้รอบพระธาตุ ทั้ง 8 ทิศ แทนความหมายของมรรคมีองค์ 8

 

 

ออกจากบ้านแต่เช้ามากๆ เพื่อที่จะถ่ายรูปองค์พระธาตุที่เปิดแสงไฟ กดถ่ายรูปนี้ปั๊บ ไฟดับปุ๊ป นี่ขนาดออกจากบ้านแต่เช้า แต่ไม่ทันได้รูปสวยๆสักที

 

ในเวลาสายๆของอีกวัน อ้อยหวานปั่นจักรยานไปที่วัดพระมหาธาตุ

 

เพื่อจะเก็บรูปรอบๆ บริเวณวัด

 

ระเบียงรอบองค์พระธาตุ กับพระพุทธรูปเก่าแก่

 

เช้าวันหนึ่งปั่นจักรยานลัดเลาะไปด้านหลังของวัดพระมหาธาตุ สวนทางกับตลาดเคลื่อนที่ ซึ่งอ้อยหวานได้ยินเสียงกระดิ่งเรียกลูกค้าแต่ไกล ในรถมีขายตั้งแต่ข้าวยำ ขนมขบเคี้ยว พืชผัก ของสดต่างๆ สะดวกซื้อจริงๆ

 

มาถึงตรงนี้ก็ต้องจอดนาน นั่งกินข้างหลังแม่ค้า ขนมอร่อย บรรยากาศเลิศ

 

ภาชนะที่ใช้สุดยอด โลกจะขอบคุณถ้าเราหันมาใช้วัสดุธรรมชาติกันมากขึ้น

 

ปั่นเลยมานิด ก็มาถึงถนนตัดใหม่เรียบทางรถไฟเก่า

อ้อยหวานเป็นเด็กเมืองคอน แต่ไปโตที่กรุงเทพ ไปเป็นเด็กวัดฝรั่งที่เขาเรียกว่าคอนแวนท์ตั้งแต่อายุน้อยๆ ไปกันเป็นกลุ่มใหญ่พร้อมลูกป้า ลูกอา เวลาโรงเรียนปิด เราก็นั่งรถไฟกลับบ้านกัน ออกจากกรุงเทพตอนบ่าย ถึงนครศรี๚ ในตอนเช้าของอีกวัน

ทุกครั้งที่รถไฟมาถึงตรงจุดนี้ หัวใจน้อยๆ พองโต

 ..อา..ถึงบ้านแล้ว..  น้ำตาเอ่อล้นท่วมสองตา

ยิ่งโตอ้อยหวานก็ยิ่งไกลบ้าน เดี๋ยวนี้จะกลับบ้านแต่ละครั้งต้องนั่งเครื่องบินถึง 4 ต่อ และไม่มีโอกาสได้นั่งรถไฟอีกเลย

วันนี้มายืนอยู่ตรงนี้ บนจักรยานแทนรถไฟ น้ำตาล้นท่วมสองตาอีกครั้ง คนที่ไม่เคยจากบ้านไปไกล จะไม่มีทางรู้หรอกว่าความรู้สึกอย่างนี้ ..เป็นอย่งไร

 

ปาดน้ำตาแล้วไปกันต่อค่ะ สวนยางแถบนี้ ช่วงนี้แน่นอนไม่มีการกรีดยาง เพราะฝนตกทุกวัน แถมบางแห่งอาจจะมีน้ำท่วมด้วย

 

นครศรี๚ เป็นเมืองหนึ่งที่น่าปั่นจักรยานเที่ยวมาก มีหลายสิ่งหลายอย่างผสมผสานกัน นอกจากประเพณี วัฒนธรรมที่โดดเด่นแล้ว นครศรี๚ ยังมีธรรมชาติที่สวยงาม

เขาหลวงสามารถมองเห็นได้ทุกที่จากนคร (ถ้าไม่มีตึกหรือบ้านบัง) อ้อยหวานเคยเขียนลงรายละเอียดไว้ในบล็อกเก่า   อ่านได้ที่นี่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/24809

 

เช้าๆอย่างนี้ มีผู้ร่วมทางเยอะ

 

ลุงนุ่งโสร่งปั่นจักรยานด้วย แน่มากๆ

สังเกตุไม้ตีหมา ต้องมีติดไว้ ของอ้อยหวานก็มีค่ะ ใช้ได้ดีทีเดียว แค่ยกไม้ขู่ แต่ละตัวก็เรียบร้อยเป็นผ้าพับ

 

ปั่นมาเจอเพิงนี้ หยุดค่ะหยุด อย่าพลาดเชียว

 

อาหารเช้า ข้าวยำปักษ์ใต้แสนอร่อย

 

บนโต๊ะก็มีขนมอีกมากมาย ให้เลือกหยิบกันเอง รักเธอ..ประเทศไทย ไม่มีที่ไหนอีกแล้ว ที่จะมีของกินอุดมสมบูรณ์ มีให้เลือกมากมายหลายแบบ อร่อย ราคาถูก กินจนอิ่ม ข้าวยำ+กาแฟเย็น+ขนมโค 30 บาท อยากลองทุกๆอย่างจัง แต่ยังมีของกินอีกหลายอย่างรออยู่ที่บ้าน ทุกๆเช้าแม่จะออกไปเดินเล่น แล้วซื้อติดมือมาตั้งรอคนปั่นจักรยาน

 

.. ขอขอบคุณเพื่อนทุกๆคนมากค่ะ ที่ติดตามอ่าน โดยเฉพาะที่ได้เขียนคอมเม้นท์ไว้ อ้อยหวานอ่านทุกคอมเม้นท์ เป็นสิ่งที่เป็นกำลังขับเคลื่อน และเป็นกำลังใจให้ อ้อยหวานเขียนบล็อก

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่อง ปั่นจักรยานเที่ยวนครศรีธรรมราช ในตอนต่อไป

 

อ่านปั่นจักรยานเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนแรกๆได้ที่นี่่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27671

http://www.bansuanporpeang.com/node/27682

http://www.bansuanporpeang.com/node/27692

 

 

อ่านรายละเอียดของ วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร ได้ที่นี่ค่ะ

 

http://m-culture.in.th/album/75290/%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%98%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3_%E0%B8%99%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A

 

http://www.manager.co.th/travel/viewnews.aspx?NewsID=9560000075973

 

http://www.paiduaykan.com/76_province/south/nakhonsithammarat/watpratad.html

 

http://tamlmonline.blogspot.ca/2012/10/blog-post_3784.html

 

   

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

 อ้อยหวาน

 

 

 

 

 

 

 

ความเห็น

รูปสวยมุมสวยๆขององค์พระธาตุ ได้แง่คิด ได้ความรู้สึกของคนที่จากบ้านไปไกลๆนานๆแล้วได้หวนกลับมาถิ่นเก่า ได้เห็นบรรยากาศของความเป็นอยู่ของชาวบ้านที่ยังคงมีให้เห็นแต่อดคิดไม่ได้ว่าจะมีอยู่ให้เราเห็นอีกนานเท่าไหร่ ขอบคุณจริงกับภาพสวยๆกับแง่คิดชวนใคร่ครวญ เขียนต่อไปเรื่อยๆนะครับโดยเฉพาะเรื่องราวน่าสนใจของเมืองไทยที่ยังซ่อนอยู่ภายใต้สิ่งที่เรียกกันว่าความเจริญเข้ารุกไล่

บล็อคของพี่อ้อยหวานและแนวการเขียนเหมือนติดตามละครน้ำดีเรื่องนึง ให้แง่คิด ชวนติดตาม ทั้งฝีมือการถ่ายภาพที่เอกอุ ภาษาวัยรุ่นสมัยนี้ต้องบอกว่าเมพขิงๆ

มุมหนึ่งของคนไกลบ้าน  นี่คือประเทศไทย

จ๋าก็เป็นคนนครศรีฯ โดยกำเนิด แต่ก็นับครั้งถูกว่าเคยเข้าไปในเมืองกี่ครั้ง ไปวัดพระธาตุกี่ครั้ง

ขอบคุณที่พี่อ้อยหวานพาเที่ยว ที่สำคัญชื่นชอบมากๆ คือพี่ถ่ายรูปได้สวยมากจริง ๆค่ะ

 

อ่านแล้วให้ความรู้สึกดีจริงๆคะ

 

เมืองไทยไม่ไป ไม่รู้ครับ สุดยอด

 Meo Meo Farm

http://serameo.wordpress.com

 

จากสงขลา ตามมาคอนคะพี่อ้อย 

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

สวัสดีค่ะ...คุณอ้อยหวาน เชื่อเลยค่ะไม่ว่าคุณอ้อยหวานจะอยู่ ณ.มุมไหนของโลกใบนี้ โลกของคุณช่างมีแต่ความสวยงามเสมอ..จะร้อน จะหนาว จะฝน ใบไม้จะร่วงฯ คุณก็จะมีแต่สิ่งสวยงามมาให้เพื่อนๆได้ชื่นชม(เยี่ยมจริงๆเลยค่ะ) ดิฉันไม่ค่อยได้ไปไกลบ้านเท่าไหร่(ระยะทาง) แต่มีบางสิ่งทำให้ดิฉันรู้สึกเหมือนอยู่ไกลกันจนสุดขอบฟ้า ตายแล้วเกิดใหม่(หากมีโอกาสนั้นอีกครั้ง)ยังไม่แน่ใจเลยค่ะ ว่าจะได้กลับบ้านหรือเปล่า เศร้าและเหงาจนร้องไห้เลยค่ะ ขอบอก...เข้าใจดีอย่างสุดสุด คุณอ้อยหวานช่างโชคดีมากๆเลยนะค้ะ มีทั้งบ้านและครอบครัวคอยอยู่...มีความสุขมากๆนะค้ะ...เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

ขอบคุณครับ ที่แบ่งปันความรู้สึกที่ดีมอบมาให้ครับ

คุณอ้อยหวานถ่ายรูปพระธาตุได้สวยมากคะ เวลากลับบ้านยุ่งแค่ไหนก็ต้องไปกราบพระธาตุก่อนทุกครั้งคะ  บางภาพก็ทำให้นึกถึงอดีตตอนนั่งรถไฟมาเรียนที่กรุงเทพ คนมาส่งก็น้ำตาไหล คนจะไปก็น้ำตาไหล

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

หน้า