ความอิจฉาริษยา

หมวดหมู่ของบล็อก: 
วันนี้ขอนำเสนอเรื่อง......
ความอิจฉาริษยา
ขยะอย่างหนึ่งที่รกใจคนมากที่สุด ก็คือความอิจฉาริษยาคนอื่น โดยไม่ทันเฉลียวใจว่า ทุกครั้งที่เราอิจฉาริษยาใครก็ตาม
ความนับถือตัวเองของเราก็เสื่อมถอยลงไปด้วย เพราะการจะรู้สึกอิจฉาหรือริษยาใครนั้น
 ย่อมมีพื้นฐานมาจากความรู้สึกว่าเขาดีหรือได้ดีกว่าเรา

           จงหยุดอิจฉา แล้วมองให้เห็นว่า การที่คนอื่นได้ดีหรือมีดีกว่าเรานั้น เป็นสิ่งที่น่ายินดี ควรยินดีกับเขา

 และปรับเปลี่ยนโน้มน้าวตัวเองให้ทวีความดีดั่งที่เรามีจนเราอิจฉา

         หลายครั้งเราคิดไปเอง ว่ามีคนที่มีเงินมากกว่าเรา มีชื่อเสียงมากกว่าเรา มีโอกาสดีดีมากกว่าเรา น่าอิจฉา เพราะคิดเอาว่าเขาคงจะมีความสุข โปรดรู้ว่าสิ่งนี้ไม่เเน่นอนเสมอไป เพราะความสุขเป็นเรื่องของความพึงพอใจในชีวิตของตนเอง เงินทองไม่ใช่เครื่องวัด ชื่อเสียงเกียรติยศ หรือตำแหน่งหน้าที่ก็ไม่ใช่เครื่องวัด เราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะมีดี และมีสุขในตัวเองอย่างเสมอหน้ากัน แต่ความสุขนั้น อยู่ที่ขีดความพึงพอใจ ซึ่งทุกคนควรจะตั้งไว้ให้พอเหมาะพอดีกับตนเอง

 ความอิจฉาริษยา ก็คือ คุกของวิญญาณ
๐ ความอิจฉาริษยา นำมาซึ่งความเศร้าหมอง
๐ ความอิจฉาริษยาทำให้ร่างกายผุพัง
๐ ความอิจฉาริษยาเป็นโรคชนิดหนึ่ง หากไม่หยุดยั้งก็ไม่อาจรักษาได้จนกว่าความตายของผู้อิจฉาหรือผู้ถูกเขาอิจฉาริษยาจะมาเยือน
๐ คนขี้อิจฉาริษยา ย่อมเป็นสหายที่แย่ที่สุด
๐ คนตระหนี่มักรู้สึกต่ำต้อยอยู่เสมอ และคนขี้อิจฉาตาร้อนก็จะมีโรคภัยอยู่ตลอดเวลา
๐ มันช่างเป็นสิ่งที่ใจแคบอะไรเช่นนั้น ที่ไปอิจฉาริษยา แม้กระทั้งความสุขของเพื่อนตนเอง

ขอขอบคุณ

http://board.palungjit.com/members/sharingidea-92553

ความเห็น

ไม่เป็นคนอิจฉาแต่ชอบพูดเล่น ๆ เสมอ เช่น อิจฉาคนมีรถใหม่จัง   อิจฉาคนมีบ้านหลังใหญ่จัง   55555555

สุข ทุกข์ อยู่ที่จิต คิดไปเอง

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ไม่อยากอิจฉาเลย เกิดอิจฉาขึ้นมาวูบแรกที่ใครเขามีดีกว่า ห้ามใจไม่ได้ พอรู้ทันความคิดตัวเองแล้วว่าเกิดอารมณือิจฉาแล้วนะ

ใจก็เร่มเข้าสูภาวะปกติ เกิดอารมณ์เฉยๆ แล้วก็ยินดีไปกับเขา คนอ่นเป็นเหมือนเราไหมเนี่ย อิจฉาเล็กๆๆเดี๋ยวก็หายไปเอง

ความอิจฉาทุกครั้งที่เกิดขึ้น อยู่ที่ใจเราทั้งนั้น แค่เปลี่ยนความอิจฉา เป็นการชื่นชมยินดีด้วย แค่นี้ก็ทำให้เราเป็นสุขแล้ว จริงไหมเอ่ย...

แต่มนุษย์เราจะดับไฟริษยาได้ช้าหรือเร็วขึ้นอยู่ที่บุญกรรมของแต่ละคน ดิฉันก็คนหนึ่งที่ถอยออกมาจากสังคมมนุษย์ มาอยู่กับสัตว์เลี้ยงและพืชผัก เพราะว่าเบื่อความวุ่นวายของสังคมซึ่งบอกว่าเจริญแล้ว แต่แฝงไปด้วยความอิจฉาริษยาซึ่งกันและกัน มันไม่ใช่ง่ายนะที่จะดับไฟริษยาในใจตน แต่ถ้าดับได้ก็ถือว่าสุดยอดของความสุขเลยแหล่ะ! :embarrassed:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

สนใจเรื่องของผู้อื่นให้น้อยลง แล้วหันมาสนใจเรื่องของตัวเองให้มากขึ้น ให้เวลากับตัวเองให้มากขึ้น จะได้ค้นพบข้อดีของตัวเองบ้าง

หน้า