ผมเป็นเกษตรกรเต็มขั้นแล้วครับ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ต้นปี 50 ผมก้าวออกมาจากบริษัท ด้วยหลายเหตุผล และตั้งใจออกมาเป็นเกษตรกร จำได้ว่าหลังจากออกมาแล้วจะเริ่มใช้ชวิตเกษตรกรมันมืดแปดด้าน ทั้งๆที่ตอนเรียนมัธยมก็เรียนวิชาเกษตรมาบ้าง จะทำอะไรก็ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน จนกระทั่งได้เข้าอบรมที่ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติทุ่งสง รู้สึกว่ามีแสงสว่างขึ้นมาบ้าง เริ่มได้ใช้ความรู้จากการอบรมมาใช้เต็มที่สามมารถปลูกผักได้ประสบผลสำเร็จหลายอย่าง โดยที่ไม่พึ่งพาสารเคมีและปุ๋ยเคมี

ปลายปี 50 มีเรื่องต้องให้เข้าไปทำงานในหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง เพราะมีคนมาขอร้องให้ไปทำงาน  เพราะเขาหาคนดูแลคอมพิวเตอร์ไม่ได้ ปฏิเสธไปหลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จ  จนต้องเริ่มงานในวันที่ 7 มกราคม 2551 โดยปลอบใจตัวเองว่าไปพัฒนาบ้านเกิดก็แล้วกัน ระหว่างที่ทำงานในหน่วยงานราชการแห่งนี้ ก็ไม่ทิ้งเรื่องการทำเกษตร แต่ผลการปลูกผักออกมาไม่ดีเท่าที่ควรเพราะไม่มีเวลาดูแล เคยปลูกมะระได้ลูกละ 6 ขีด เมื่อไม่มีเวลาดูแลผลผลิตก็ไม่ได้ผล จากลูกละ 6 ขีดได้ลูกแค่คืบ ก็ได้ข้อสรุปว่าจะทำเกษตรให้ได้ผลถ้ายังอยู่ในระบบ ไม่มีทางทำเกษตรให้ดีได้ นั่งทำงานอยู่ก็จะบอกเพื่อนร่วมงานเสมอว่า "ถ้าอยู่บ้านขุดดินได้ตั้งเยอะแล้ว"

ต้นเดือนตุลาคม 51 มีการเปลี่ยนแปลงระบบการทำงานในหน่วยงาน ไม่ขอกล่าวถึงรายละเอียด ประกอบกับที่อยากทำสวนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยตัดสินใจยื่นใบลาออก ยังใจดีที่ผมให้เวลา 2 เดือนให้หาคนมารับงานต่อ แต่ผ่านไปจนผมออกก็ไม่มีใครมารับงานรู้อย่างนี้ออกให้เร็วกว่านี้ การลาออกมีผล 30 ธันวาคม 2551 แต่ผมใช้สิทธิ์ลาเท่าที่ลาได้ จนวันที่ 19 ธันวาคม 2551 เป็นวันทำงานวันสุดท้ายของผม

เมื่อหลายหน่วยงานทราบเรื่องเกี่ยวกับการลาออกของผม ก็มีการติดต่อให้ผมไปทำงานหลายที่ แต่ผมปฏิเสธหมด ผมจะไม่ไปจากบ้าน ไปจากสวนผมอีกแล้ว ผมต้องทำให้สำเร็จตามที่ตั้งใจให้ได้

ถึงวันนี้ก็ประมาณ 23 วันที่ก้าวออกมาจากหน่วยงานราชการแห่งนั้น ผมทำงานในสวนทุกวันแม้กระทั่งวันปีใหม่ผมก็ไม่หยุดทำงานดังที่เขียนในบันทึกก่อนหน้านี้  ตอนนี้ผมมีความสุขมากๆครับ  ไม่ต้องรับรู้การแก่งแย่งชิงดี ไม่ต้องรับรู้ว่าใครคอรัปชัน ไม่ต้องรับรู้การบ้าอำนาจ ประจบสอพลอ หรือ อื่นๆ คนที่อยู่ในหน่วยงานราชการคงทราบดี ผมหลุดพ้นจากวงจรนี้แล้วครับ

ความสุขที่มากกว่านั้น คือได้ทำในสิ่งที่รักชอบ ทุกวันนี้กรีดยางตอนตี 2 กรีดเสร็จตอนตีสี่ หกโมงเก็บน้ำยาง ทำแผ่น เสร็จแล้วรดน้ำผักที่ปลูกไว้ ตอนนี้ปลูกผักไว้หลายอย่างค่อยมาเล่าให้ฟัง  หลังจากเสร็จเรื่องยางและรดน้ำผัก ก็หางานทำไปเรื่อยๆ ตามกำลัง เหนื่อยก็พัก  ตอนบ่ายอาจนอนพักเล็กน้อย แล้วทำงานต่อ ประมาณบ่าย 4 โมงรดน้ำผัก  5 โมงปั่นจักรยานออกกำลังกายถ้าแรงยังเหลือ 6 โมงดูเปาบุ้นจิ้น อันนี้ขาดไม่ได้  ฮิๆๆ  2 ทุ่มเล่นเน็ตเขียนบล็อก  เสร็จแล้วขึ้นนอน

ทั้งหมดนี้อยากบอกว่าทุกวันนี้มีความสุขมากครับ

อยากขอบคุณทุกคนที่มีส่วนทำให้ผมได้ออกมาจากระบบ และใด้ชีวิตเกษตรกร และตอนนี้ผมเป็นเกษตรกรเต็มขั้นอีกครั้งแล้วครับ  และจะเป็นตลอดไป

ความเห็น

Smile ยินดีด้วยนะคะเพราะยังมีอีกหลายคนที่ยังดิ้นรนเพื่อสิ่งที่คิดว่าทำให้เราสบายกายแต่ไม่สบายใจ

ฉันก็เป็นอีกคนที่มีความฝันว่าจะเป็นเกษตรกรเต็มขั้นเหมือนกัน ถึงจะเหนื่อยกายแต่ไม่เหนื่อยใจ อยู่

ได้ด้วยตัวเราเอง อยู่แบบพอเพียงWink

ผมขอเวลา 5 ปี จะกลับไปทำไร่ทำสวนที่บ้านแล้วครับ งานไม่ค่อยเท่าไหร่ครับเบื่อคนมากกว่า ตอนนี้กำลังปลูกต้นไม้ใหญ่ก่อน เพราะไม่ค่อยมีเวลาไปดูแล ปีหน้าจะปลูกไม้ผลและไม้ไผ่ครับ

อ่านเรื่องของคุณ sothorn แล้วไม่คิดว่าจะมีแต่เราที่คิดแบบนี้ ผมก็ลาออกจากข้าราชการครูมาได้สี่ปีแล้วมีความสุขดีจะรอถึงเกษียณหกสิบคงไม่ไหวเบื่อระบบข้าราชการมากมากตอนออกมาอายุห้าสิบดูแลสวนยางปลูกผักชีวภาพทำน้ำหมักอยู่กับโลกสีเขียวปลอดสารพิษสบายกว่าเยอะ ท่องเว็บเห็นเว็บบ้านสวนพอเพียงถูกใจมากจึงเข้าเป็นสมาชิกได้ความรู้แลกเปลี่ยนของสมาชิกดีมาก อยู่อำเภอเชียงคานจังหวัดเลยป่าเขายังสมบูรณ์ดียินดีเป็นเพื่อนกับสมาชิกทุกท่าน

อยากไปเป็นเกษตรกรเต็มขึ้นแบบคุณ sothorn บ้างจังค่ะ แต่ขอเวลาเตรียมความพร้อม 3 ปี ต้องเคลียร์อะไร ๆ หลายอย่างให้เข้าที่เข้าทางและทำใจให้เข้มแข็งมากกว่านี้ก่อน (ยังไม่มีความมั่นใจว่าจะเป็นเกษตรกรได้หรือเปล่า) เมื่อเป็นอิสระจากภาระผูกพันหลาย ๆ อย่างแล้วจะได้มีความพร้อมในการเริ่มต้นวิถีทางใหม่ของชีวิต สู้ สู้ สู้โว้ย...

ผมเพิ่งเป็นสมาชิกใหม่      1 ปีกว่า ๆ กับการเกษตรพอเพียง มีรูปธรรมที่แท้จริง มีความเห็นตรงกัน ก็คอยติดตามเรื่องราวประสบการณ์ ของสมาชิกอื่น ๆ เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ อยากจะเกษียณเหมือนกัน แต่ภาระที่ต้องรับผิดชอบมีอยู่ ต้องจำใจยอมกับสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น แต่ก็พร้อมทุกเมื่อกับสถานการณ์ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เพราะได้เตรียมลู่ทางไว้แล้ว กับชีวิตที่เลือกได้  มือใหม่ขอคำชี้แนะด้วย    

ลองทดสอบตัวเองมาระยะหนึ่งแล้ว สำหรับอาชีพเกษตรกร สรุปว่าทำได้ ชอบมาก มีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำ

แต่ก็ยังตัดอาชีพ มนุษย์เงินเดือนไม่ขาดซะที พยายามตัดมาเป็นปีแล้ว แต่ก็ต้องใจอ่อนทุกทีเมื่อบริษัท ขอให้อยู่ช่วยงานต่อ..

 

 

ผมอายุ 24 เป็นปกม ครับไปอยู่กทม ได้ปีเดียว ไม่ไหวแล้วครับ คิดถึงบ้านมาก แต่จะออกมาเลย มันก็ไม่จัดการความเสี่ยงเลย ก่อนจะออก

ผมก็เลยระดมสมอง อย่างหนักหางงานที่สามารถทำตอนอยู่บ้านได้ โชคดีมากที่ได้ไปเจอเกี่ยวกับเรื่อง การทำธุรกิจออนไลน์ เลยศึกษาทดลองทำ อยู่กว่า

ครึ่งปี ตอนนี้จับจุดได้ ผมออกเลยครับ ถึงมันจะยังทำเงินไม่ได้ แต่ผมวัดความเสี่ยงทั้งหมดละ พ่อแม่ก็ยังไม่ป่วย น้องก็ยังไม่เข้ามหาลัย เมียก็ยังไม่มี หนี้ก็มีแต่ กยศ

ไม่มีช่วงเวลาไหนจะเหมาะสมไปกว่านี้อีกแล้วครับ ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านบอกพ่อแม่ว่าจะเปิดร้านบนเน็ต ตอนเช้า ตอนเย็น ก็ออกไปก่อกองปุ๋ยสูตรแม่โจ้

ทิ้งไว้ ทำเนียนหนะครับ อย่ดีๆ จะบอกว่าจะทำการเกษตรเลย คงโดนด่าWink กระจาย เพราะพ่อแม่ก็สั่งสอนให้ เรียนจบมาให้ไปทำงานห้องแอร์

แต่ผมได้อ่านประวัติคุณโจน และอาจารย์ยักษ์ ทำให้รู้ว่า ผมอยู่ กทม ต่อไม่ได้อีกแล้ว ที่นั้นไม่ใช่ที่ของผม ตอนนี้โฟกัสไปที่เรื่อง การหาเงินออนไลน์เป็นหลักครับ

ค่อยๆ ให้น้ำหนักไปยังเรื่องการเกษตรมากขึ้นๆ เวลาที่เหนื่อยๆ ผมชอบเข้ามาอ่านเว็บนี้มากครับ

 

สวัสดีครับพี่ทุกท่านผมเป็นสมาชิกใหม่ผมสนใจด้านเกษตรมาโดยตลอดตอนนี้ผมรู้สึกเบื่อกับงานที่ทำอยู่มากๆวันๆมาทำงานไม่ทำอะไรแล้วนอกจากเปิดดูสวนของพี่ๆในเว็บอ่านดูแล้วก็รู้สึกมีความสุขแทนอยากมีชีวิตแบบพี่ๆบ้างแต่ก็ติดปัญหาไม่กล้าทีจะตัดสินใจตอนนี้รู้สึกสับสนกับชีวิตมากจริงๆครับไม่รู้จะอยู่หรือจะไปติดปัญหาหลายๆอย่างสับสนครับบอกตรงๆนะครับเวลาอารมณ์ไม่ดีทีไรมาเปิดอ่านเรื่องเกษตรทำให้รู้สึกดีทุกครั้งไป ผมหวังไว้สักวันผมต้องมีสวนเป็นของตัวเองเหมือนพี่ให้ได้

 

เป็นเวลาที่มีความสุขในช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ครับ ที่ผมต้องวิ่งไปดูแลต้นไม้ในสวนเป็นระยะทางเกือบ 30 กม จากตัวเมืองเชียงใหม่ไป อำเภอหางดง ได้มีเวลารดน้ำต้นไม้ ให้น้ำให้ปุ๋ยลำไยบ้าง มะม่วงบ้าง อื่นๆอีกมาก( สวนผลไม้ผสมผสาน) แต่อะไรที่ดีที่สุดในชนบทบ้านนอกคือ อากาศที่บริสุทธิ์ครับ อากาศร่มรื่นสดชื่น ได้พักผ่อนเต็มที่ด้วย เงียบสงบดี ทั้งวันก็ทำงานปลูกพืชผักสวนครัวไป อย่างพี่โสธรว่า ไม่มีอะไรดีไปกว่าสิ่งที่เราชอบเรารัก ทำอะไรๆสบายใจก็ทำ มันจะมีความสุข ชีวิตก็จะยาวนานขึ้นได้สัมผัสอากาศที่ดีกว่าในเมือง มีแต่ควันรถ ไม่ดีเลย จึงหาเวลาว่างในวันหยุดไปพักผ่อนบ้าง  เล่าฝากกันฟังนะครับ ถ้าใครอยากมาเที่ยวเชียงใหม่ ไปเที่ยวสวนผมได้ครับไปพักผ่อน สูดอากาศบริสุทธิ์ได้เลย 084-0755039

ยินดีต้อนรับครับเพื่อนสมาชิกบ้านสวนพอเพียง

บ้านเล็กในป่าใหญ่ พออยู่พอกินบนดอยที่เชียงใหม่ เอาไว้พักผ่อนหลังหยุดงานเสาร์-อาทิตย์ครับและขอคุณที่ได้ความรู้


เกี่ยวกับการปลูกผักในกระสอบ ตอนนี้ผักบุ้งที่ผมปลูกเริ่มโตแล้ว ยังไม่มีภาพมาฝากครับ

อ่านแล้วเป็นกำลังใจให้ตัวเองมากครับ จะเอาคุณเป็นตัวอย่างให้ตัวเองไม่ท้อครับ

หน้า