ชีวิตคือการเดินทาง ตอน ปั่นช้าๆ ตาม..เสียงเกลียวคลื่นและกลิ่นไอทะเล

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ช่วงนี้มีบล็อกของอ้อยหวานออกมาบ่อยมาก ต้องรีบเขียน เพราะทริปปั่นจักรยานเลาะเลียบอ่าวไทยนี้เกิดขึ้นเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ถึงแม้ความประทับใจจะคงอยู่กับเราไปนานแสนนาน แต่ความทรงจำ เรื่องราว รายละเอียด เริ่มจะเลือนหาย

อ้อยหวานอยากเล่าประสบการณ์ ถ่ายทอดว่าเมืองไทยเรานี้มีดี และการปั่นจักรยานเที่ยวนั้นดีเช่นไร

 

ทริปปั่นจักรยานเลาะเลียบอ่าวไทยนี้ เป็นความฝันของอ้อยหวานมาช้านาน ได้ติดตามอ่านบล็อกของฝรั่งมาหลายปี ศึกษาเส้นทางและประสบการณ์ของคนอื่น เปรียบเหมือนกับการเรียนในห้องเรียน เมื่อได้ออกทริปมาปั่นจักรยานในสถานที่นั้นจริงๆ ได้นำประสบการณ์ของคนอื่นที่อ่านมา วางแผนเส้นทาง ระยะทาง และสิ่งอื่นเช่น ที่ไหนควรหยุดพัก นึกขอบคุณเหล่าบล็อกเกอร์นั้นๆ สำหรับข้อมูลที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ ในเน็ท แต่จับต้องได้สำหรับผู้ใฝ่หา อ้อยหวานขอแทนคุณโดยการเขียนบล็อก แม้ข้อมูลจะไม่ดีเท่าเหล่าบล็อกเกอร์อาจารย์ แต่ความพยายามนั้นเท่าเทียมกัน

 

จากหาดสามร้อยยอดไปยังจุดหมายปลายทางสำหรับวันนี้ มีระยะทาง 72 กิโลเมตรเป็นระยะทางที่ยาวที่สุดในทริปนี้ และต้องปั่นบนถนนเพชรเกษม 14 กิโลเมตร ตรงช่วงท้ายๆ ก่อนถึงประจวบคีรีขันธ์หรืออ่าวประจวบคีรีขันธ์

 

เราออกจากที่พักกันแต่เช้าเช่นเคย เพราะต้องการหลีกเลี่ยงอากาศร้อนในช่วงบ่าย ยิ่งเราปั่นลงใต้ไปมากเท่าไร รู้สึกเหมือนความร้อนและความชื้นจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

 

ในบันทึกของอ้อยหวานเขียนไว้ว่า..

12 กุมภาพันธ์ หาดสามร้อยยอด-ประจวบคีรีขันธ์ 73 กิโลเมตร เป็นวันที่เราปั่นกันยาวไกลที่สุด และที่ยากที่สุด เราเจอกับลมแรงปะทะหน้าทั้งวัน ซึ่งทำให้ปั่นช้าลงและต้องใช้พลังงานมากขึ้น เส้นทางวันนี้ผ่านนากุ้งมากมาย เราเห็นนกหลากชนิด

 

ข้อดีอีกอย่างของการออกเดินทางแต่เช้า ดูเหมือนลูกบอลกำลังกลิ้งบนโค้งเขา

 

เราปั่นไปบนถนนที่วิ่งผ่านอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด แต่เรียงรายไปด้วยนากุ้ง เป็นที่น่าเสียดายยิ่งนัก

 

อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด ตั้งอยู่ในเขตอำเภอกุยบุรีและอำเภอสามร้อยยอด ห่างจากหัวหินลงมาทางใต้ประมาณ 63 กิโลเมตร ตามตำนานเล่ากันว่า พื้นที่แถบนี้เคยเป็นทะเลมีเกาะใหญ่น้อยอยู่มากมาย ในสมัยนั้นมีขบวนเรือสำเภาจีนแล่นผ่านมา และประสบกับลมพายุมรสุมจนเรืออับปาง คนบนเรือที่รอดชีวิต 300 คนได้ไปอาศัยอยู่ตามเกาะต่าง ๆ จึงเรียกว่า “เกาะสามร้อยรอด” ต่อมาเพี้ยนเป็น “เขาสามร้อยยอด” จนทุกวันนี้

ขอบคุณข้อมูลจาก sadoodta.com

 

“เขาสามร้อยยอด” ถึงแม้จะเป็นชื่อเพี้ยน แต่ก็ค่อนข้างจะเหมาะสม

อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 98 ตารางกิโลเมตร หรือ 61,300 ไร่ ลักษณะภูมิประเทศประกอบด้วยภูเขาหินปูนสูงชัน ริมฝั่งทะเลผสมกับที่ราบริมฝั่งทะเล ที่เป็นหาดเลน และห้วงน้ำทะเลตื้น รวมถึงเกาะหินปูนที่ตั้งเรียงรายอยู่ใกล้ชายฝั่ง เป็นที่อยู่อาศัยของนกนานาชนิด ซึ่งมีมากในช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ ได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2509 เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 4 และเป็นอุทยานแห่งชาติประเภทชายฝั่งทะเลแห่งแรกของประเทศไทย

ขอบคุณข้อมูลจาก sadoodta.com

 

เราแวะใช้บริการห้องน้ำที่นี่ แต่ไม่ได้แวะชมสถานที่ท่องเที่ยวที่มีอยู่มากมายภายในเขตอุทยาน

 

ระหว่างทางมีนกนานาชนิดให้ชม

 

ลมแรงปะทะหน้า ทำให้เราไปได้ช้าลงและเสียพลังงานเยอะ ยิ่งสายอากาศก็ยิ่งร้อน เราต้องหยุดพักกันบ่อยๆ พ้นจากตรงนี้เราก็เจอกับถนนเพชรเกษม ซึ่งเป็นช่วงที่รถเยอะมากๆ และส่วนมากก็เป็นรถบรรทุกและรถโดยสารคันใหญ่ๆ ที่พ่นแก๊ชพิษใส่เรา หน้ากากป้องกันฝุ่นจากเซเว่นไม่อาจจะต้านทานไหว

 

พ้นจากเพชรเกษม ทิวทัศน์กลับมาสวยงามเหมือนเดิม

 

แต่ลมแรงปะทะหน้าไม่ลดลงเลย

เราไปถึงอ่าวประจวบคีรีขันธ์เกือบบ่ายสอง ขีดพลังงานอยู่ที่เลขศูนย์ แต่ความร้อนอยู่ในจุดสูงสุด เราจึงเห็นพ้องต้องกันว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันพักผ่อนสบายๆ จะนอนตื่นสาย และหลบแดดให้มากที่สุด

 

เช้าวันรุ่งขึ้นทุกอย่างกลับสดสวย พลังงานที่เหลือน้อยเมื่อวาน กลับชาร์จเต็มเปี่ยม แต่เรายังถือคติวันสบายๆ เดินเล่น ปั่นจักรยาน ชิวๆ กันแถวๆ ปากอ่าว ไม่ได้ไปไหนไกล เมืองประจวบคีรีขันธ์เป็นเมืองที่สะอาดและเป็นระเบียบมากๆ ได้ดาวไปเต็ม 5 ดวงจากอ้อยหวาน

 

อ่าวน้อยหรืออ่าวประจวบคีรีขันธ์เป็นอ่าวสองอ่าวที่ติดกันและ เป็นที่ตั้งของตัวเมืองประจวบคีรีขันธ์ มีความยาวประมาณ 8 กม. โดยเริ่มจาก เขาตาม่องล่าย ทางด้านทิศเหนือเป็นวงโค้งไปจดเขาล้อมหมวกทางด้านทิศใต้ หน้าอ่าวมีเกาะรูปร่างแปลกตาอยู่หลายเกาะ ทำให้ทิวทัศน์ของอ่าวดูสวยงาม เหมาะสำหรับการออกกำลังกายอย่างมาก โดยเฉพาะในยามเช้า และยามเย็น เช่นวิ่ง และขี่จักรยานเลียบชายทะเล โดยมีถนนเชื่อมยาวไปถึงอ่าวน้อย ด้วยความยาวของอ่าวประจวบนี้เองทำให้พบเห็นความเป็นอยู่และวิถีชีวิตอันหลากหลาย ของคนในพื้นที่ ตั้งแต่หมู่บ้านชาวประมง ร้านค้า โรงแรมที่พัก หน่วยงานราชการ ตลอดจนสวนสาธารณะและ ที่พักผ่อนหย่อนใจ

เกาะในอ่าวประจวบ

เกาะแรด เป็นสถานที่ตั้งของกระโจมไฟชื่อ "วชิรรุ่งโรจน์" ซึ่งพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ได้ทรงพระราชทานราชทรัพย์ส่วนพระองค์ให้กระทรวงทหารเรือในขณะนั้นนำมาสร้างขึ้นเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2486

เกาะหลัก เป็นสถานที่ตั้งของสถานีวัดระดับน้ำทะเลขึ้น-ลง และหมุดระดับหมุดแรกของประเทศไทยด้วย อยู่ในความรับผิดชอบของกองทัพเรือและ เป็นสถานที่ที่ใช้เป็นจุดเริ่มในการวัดระดับความสูงของแผ่นดินและภูเขาโดยการเปรียบเทียบจากระดับน้ำทะเล ระหว่างอ่าวไทยกับทะเลอันดามันอยู่ในความรับผิดขอบของกรมแผนที่ทหาร

เกาะไหหลำ เป็นสถานที่ประดิษฐานของศาลพลเรือเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากร เกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ หรือเสด็จเตี่ย ซึ่งผู้มีจิตศรัทธาได้สร้างขึ้นนานแล้ว อยู่ในเขตความรับผิดของของกองบิน 5 สามารถเดินเท้าไปถึงที่เกาะได้เมื่อเวลาน้ำลง

ขอบคุณข้อมูลจาก การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (Tourism Thailand)

 

เราชื่นชมเขาช่องกระจกจากด้านล่าง

 

เย็นวันนั้นเราก็ได้ไปเดินชมและชิมที่ถนนคนเดินประจวบคีรีขันธ์ เป็นถนนคนเดินที่มีวิวสวยมาก

 

มีของกินหลากหลายชนิดให้เลือก

 

และที่ขาดไม่ได้คือนวดไทย นวดไป ชมวิวไป ผ่อนคลายทั้งกายและใจ

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องชีวิตคือการเดินทาง ในตอนต่อไป

 

อ่านชีวิตคือการเดินทาง ตอนแรกๆ ได้ที่นี่่ค่ะ

ชีวิตคือการเดินทาง

ชีวิตคือการเดินทาง ตอน ทำไมต้องท่องเที่ยว

ชีวิตคือการเดินทาง ตอน ฉันรักสวนลุม

ชีวิตคือการเดินทาง ตอน มีรักที่ราชบุรี

ชีวิตคือการเดินทาง ตอน ดับเบิ้ลดีที่อัมพวา

ชีวิตคือการเดินทาง ตอน ทะเล หาดทราย สายลม และสองเรา

ชีวิตคือการเดินทาง ตอน หัวหิน..ไม่สิ้นเสน่หา

ชีวิตคือการเดินทาง ตอน หากเธอคือฟ้า ฉันจะเป็นทะเล

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

 

ความเห็น

ตามมาเที่ยวด้วยคนครับพี่อ้อยหวาน

ปั่นตามมาเลยค่ะ สนุกสุดๆ เลยนะจะบอกให้

มีโอกาสต้องตามรอยพี่อ้อยหวานบ้างซะแล้วครับ

 Meo Meo Farm

http://serameo.wordpress.com

 

ตามรอยกับจักรยานนะคะ

เดินทางปลอดภัยครับ จะรอชมทริปหน้าของพี่อีกครับ

ถ้าชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อ

E-mail : pinit25@hotmail.com

ขอบคุณมากค่ะ
ปั่นจักรยานเที่ยวปลอดภัยและได้ดื่มด่ำกับธรรมชาติข้างทางมากเลยค่ะ ไม่ลองก็ไม่รู้

ช่วงนี้ เป็นช่วงที่ ดูเหมือนว่า ยาว มากๆค่ะ พี่อ้อย....เก่งจัง...ถนนคนเดิน ติดริมเล ..ปรารถนา ที่สุดค่ะ...อ่านพี่อ้อยบรรยาย ทำให้มองเห็นภาพว่า คัดมากจากความทรงจำที่บันทึกไว้...เก๋ จัง.. นี่แหละค่ะแหวกแนว ฉีกออกมาจาก กรอบเดิมๆ ที่เคยอ่าน.....ชอบๆๆๆๆ จ้า

วันที่ยากๆแบบนี้ จะประทับใจเราไปนาน ถนนคนเดินประจวบคีรีขันธ์ น่าเดินมาก วิวสวย อากาศดี ที่สำคัญคือสะอาดมาก พี่ยกให้ประจวบเป็นเมืองที่สะอาดที่สุดในปท

ปั่นตามจะไม่ทันแล้วคะ พี่อ้อยหวานและคุณผู้ชายปั่นจักรยานเก่งจริงๆคะ ที่ตามไม่ทันคือตามอ่านบล็อคพี่อ้อยหวาน 

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

ต้องเร่งหน่อยค่ะน้องตุ๊ก ก่อนความทรงจำจะเลือนหาย ปั่นตามมาเร็ววววว!!

หน้า