มิตรภาพต่างสายพันธ์

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ขอนำภาพน่ารัก น่ารักของเจ้าตูบกับเจ้าเหมียวที่บ้านราชบุรีมาให้ดูกันคะ



ทั้งคู่เป็นลูกกำพร้าคะ เลยต้องพึ่งพากัน น้องหมาชื่อ "เนื้อนวล"  เคยอยู่เกาะสุนัข (เกาะหมาที่พุทธมณฑล) พอมาอยู่บ้านนี้เหมือนขึ้นสวรรค์ได้กินตลอด จนพุงกาง (เกือบแตก) ส่วนน้องเหมียว เป็นแมวกำพร้าที่พี่สาวเก็บมาจากตลาดบ้านโป่ง แม่เสียตอนที่เหมียวยังไม่ได้หย่านม  เนื้อนวลที่อายุเพียงไม่ถึง 2 เดือน เลยต้องเป็นแม่จำเป็นให้เจ้าเหมียว  นมไม่มีหรอกคะแต่เหมียวชอบนมเนื้อนวลมาก ๆ ต้องทำอย่างนี้ทุกคืนก่อนเข้านอน เนื้อนวลก็ว่าง่าย รู้ว่าเหมียวเหงาก็ยอมรับบทบาทแม่ตอนก่อนนอน แต่พอไม่ใช่ช่วงนอนก็เป็นเพื่อนเล่นกันคะ



ที่นอนกลางวันคะ ....



เนื้อนวลชอบเหมียว คิตตี้ ด้วยคะ  จริง ๆ แล้วชอบอ้อนมาก ๆ ใครนอนให้เห็นไม่ได้ชอบมาอ้อน ... ท่านี้หมดแรงคะเพราะโดนเหมียวชวนเล่นแรงไปหน่อย   เลี้ยงหมากับแมวก็ดีนะคะ ยิ่งผู้สูงวัย เห็นได้ชัดจากคุณแม่นะคะ สุขภาพกายและใจดีขึ้นชัดเจนเลยคะ


 

ความเห็น

น่ารักดีค่ะพี่ก้อย น้องหมากับน้องแมว :love:

พี่ยังคิดถึงเค้าตลอดเลยอะ กลับมาบ้านยังอดคิดถึงภาพน่ารักของทั้งคู่ไม่ได้ น้องก้อยสบายดีบ่

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

เลี้ยงคู่กันตั้งแต่เด็ก ๆ อย่างงี้เขาคงรักกันตลอดเพราะด้วยความเหงาทั้งคู่เนอะ  ชอบเจ้าเนื้อนวลนอนหนุนหมอนจัง  ตามองกล้องด้วย....

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

วันนี้มาไล่ดูบล็อค เหนื่อยล้าจากการอ่านหนังสือเตรียมสอบ มาเจอบล็อคนี้ทำให้เศร้าใจ เนื้อนวลจากไปเมื่อเดือนก่อน ....

ละแวกบ้านเค้าทำสวนหน่อไม้ฝรั่ง  ชาวสวนต้องระวังไม่ให้ต้นหักหรือพัง เพราะไม่งั้นจะเก็บผลผลิตไม่ได้ หมาก็คือสิ่งที่ชาวสวนหน่อไม้ฝรั่งไม่ต้องการรให้เข้าใกล้สวน  เค้าจะเอาอาหารคลุกยาเบื่อวางรอบสวนทุกวัน เนื้อนวลเป็นหมาเรียบร้อยกลางคืนไม่ค่อยไปไหน เฝ้าแต่บ้าน แต่คึนหนึ่งเมื่อเดือนก่อนเนื้อนวลเผลอไผลออกไป .....

แม่สงสัยว่าเช้ามาทำไมเนื้อนวลไม่มาหา เปิดประตูบ้านทุกเช้าเนื้อนวลจะมารอ เดินตามไปใส่บาตร รอกินข้าวหลังเจ้านายใส่บาตรเสร็จ จนสาย ๆ เพื่อนบ้านเดินมาบอกว่าเห็นเนื้อนวลนอนตายข้างสวน พิษยาคงแรงจนเนื้อนวลไม่มีแรงเดินกลับมาหาแม่ .... เพราะสวนหน่อไม้ฝรั่งหากจากบ้านไม่ถึง 500 เมตร

ยังจำได้วันที่รับเนื้อนวลมาจากเกาะหมา หมาตัวเปียก ๆ หน้าเศร้า เห็นแล้วสงสารหากอยู่กับฝูงใหญ่อย่างเกาะหมาคงลำบาก ... มาอยู่กับเราเค้าก็ช่วยดูแลแม่ ติดตามไม่ห่าง ขอให้เนื้อนวลไปสู่สุขคติ เราทำบุญมาร่วมกันเท่านี้

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

หน้า