น้ำใจจากนครนายก...สู่...อุบล

หมวดหมู่ของบล็อก: 

        บล็อกนี้เกิดขึ้นเพราะได้รับแรงกดดันจากเพื่อนพ้องน้องพี่ผู้ร่วมชะตากรรมทั้งหลายอยากรู้อยากเห็นข้าวของที่รวบรวมเพื่อไปช่วยเหลือพี่น้องที่อุบลได้อะไรไปแค่ไหน แล้วบรรยากาศเป็นอย่างไรบ้าง ก็เลยจำยอมชี้แจงแถลงไขผ่านบล็อกนี้ค่ะ และขอบคุณเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ไม่แล้งน้ำใจมา ณ โอกาสนี้  

        ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่เดินทางไป ต.หนามแท่ง  ครั้งแรกเมื่อวันที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๕๖  

 

ส่วนหนึ่งของบรรยากาศการรวบรวมของ

 

 

ฝ่ายบรรจุข้าวสาร  เป็นภาพของวันแรกที่เตรียมของ  ส่วนวันอื่น ๆ ทิ้งให้คนอื่นทำเลยไม่มีภาพ ๕๕๕๕๕

 

 

เดินทางจากนครนายกด้วยรถ ๓ คัน  ต้องใส่คอกแบบรถขนผักเลยค่ะ ไม่งั๊นขนไม่หมด

 

 

คันนี้รอสมทบอยู่ที่บ้านอุบล ขนมะขามหวานไปกว่า  ๓๐๐ กิโล

 

ถึง อบต.หนามแท่ง ต้องเปลี่ยนรถเป็นรถของ อบต.เพราะคันที่มาเตี้ยเกินไป ทำท่าจะแย่่ตอนขึ้นเขา

 

จุดแรก ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านพะเนียด  เด็ก ๆ จาก บ้านหุ่งหลวงมารออยู่ที่นี่ด้วย

 

 

รีบไปกันต่อ คราวนี้เราเร่งคนอื่น ๆ ไม่โอ้เอ้อย่างครั้งที่แล้ว เพราะรู้... หนทางอีกยาวไกล

 

เฮ้อ... ถึงแล้ว บ้านโหง่นขาม

 

ช่่วยกัน สองมือสองไม้อย่าได้ว่าง

 

รีบ ๆ ขนลงจะได้ไปต่อ

 

 

เตรียมใกล้พร้อม

 

 

ในขณะที่จัดของเราก็เอาขนมหลอกเด็กไว้ก่อน

 

 

ในขณะที่จัดของด้านในสังเกตว่าคนช่วยขนของหายไปไหนหมด  หันมาอีกที อ้อ... รุมถังปลาแดก  ปลาร้านำมาทั้งหมดสองถัง ถังละ ๑๔๐ กิโล ลงไว้ที่ อบต. ๑ ถัง เอาขึ้นมาที่นี่ ๑ ถัง ชาวบ้านบอก  " เอาสเต็กมาแลกก็ไม่ยอม "

 

ลุยกันต่อ...บ้านดงนา

 

พอมาถึงก็เหมือนเดิม ช่วย ๆ กันนะ

 

ต่างตรงที่... ที่นี่ใช้แรงงานเด็กด้วย

 

มาถึงข้าวสาร  ผู้ใหญ่ทำไปนะ เด็ก ๆ ไม่ไหวจ้ะ

 

ที่สุดท้ายแล้ว... อยากเห็นชุดกีฬาที่เตรียมไปเด็ก ๆ ใส่แล้วสวยมั๊ย  จัดไป

 

ลาจากอีกครั้ง... บ้านดงนา

 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงอันแสนอบอุ่น

ความเห็น

ชื่นชมน้ำใจให้ที่ยิ่งใหญ่...

ขอบคุณค่ะ พี่เหมียว

ขอบคุณสำหรับภาพที่ลงให้ชมอีกบล๊อกค่ะ ไปคราวนี้แดงรู้ว่าถ่ายรูปได้น้อยเหลือเกิน ความรู้สึกว่าไปกับพี่มันเหมือนฝันไป ใครก็ไม่รู้ช่างใจบุญเหลือเกิน มันเหมือนแม่พระมาโปรด เมื่อวานนี้น้อง ๆไปแจกเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ ชาวบ้านกับพระ ฝากมาบอกว่า ข้าวสารที่ได้รับ เป็นข้าวที่อ่อนนิ่ม ไม่แข็งและไม่ผสมเหมือนที่เคยได้รับแจกมาก่อน ชาวบ้านฝากอนุโมทนาสาธุคณะพี่อ๊อดทุกท่านเลยค่ะ และครั้งนี้ชาวบ้านจำได้แม่นว่า คณะที่มาแจกของคือใคร  ทีมนี้ ไปเร็วมาเร็ว ไม่ต้องยุ่งยากเตรียมการต้อนรับ ของที่นำมาก็มีแต่ดีดี แดงทำงานมาสิบกว่าปี บอกได้เลยว่า เป็นความประทับใจที่สุดในชีวิตที่ไปแจกของมาว่า คณะของพี่อ๊อด คือคนที่ปิดทองหลังพระจริง ๆ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

พี่ก็มีภาพไม่เท่าไหร่ค่ะ ไปฉกเอาจากกล้องอื่นด้วยเพื่อน ๆ หลายคนที่ช่วยสมทบข้าวของไม่ได้เป็นเพื่อนบ้านสวนแต่ติดตามเว็บบ้านเราเป็นประจำอยากเห็นภาพโทรมาบ่น ๆ ๆ ก็เลยต้องนำมาบอกกล่าว ทุกคนยินดีและเต็มใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้ช่วยกันบรรเทาความเดือดร้อนของผู้ที่เดือดร้อนกว่า พวกเราไม่ใช่คนร่ำรวยแต่ก็ไม่ถึงกับยากจนและพอหลาย ๆ คนมารวมกันเราก็มีพลังสามารถทำสิ่งดี ๆ แบบนี้ได้ อย่างที่บอกไปแล้วพี่ไม่ได้เป็นคนดีมากมายแต่พี่โชคดีที่มีเพื่อนดี ๆ มากกว่า ข้าวของในเมื่อตั้งใจนำไปมอบให้แล้วก็อยากให้พวกเขาได้รับของดีค่ะ คุณยายยังกังวลอยู่ว่ามะขามเสียบ้างหรือเปล่าเป็นราบ้างมั๊ยเพราะช่วงที่เก็บโดนฝนด้วยก็พยายามเลือกกันก่อนบรรจุถุง ถ้ามีโอกาสจะไปเยี่ยมอีกค่ะ

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

รับบุญร่วมกันนะคะ

ชื่นชมคนที่ปิดทองหลังพระ คือคนที่ตั้งใจให้ด้วยใจจริงๆ


ขอบคุณค่ะ  แบ่งปัน  สร้างสรรค์  พอเพียง ค่ะ

ด้วยใจอันยิ่งใหญ่ ชื่นชมจริงๆ

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

ขอบคุณจ้า... วันหลังจะแวะไปเบียดเบียนบ้าง

หน้า