ทำบุญอย่ารอให้ถึงตอนแก่ เพราะชีวิตคนเราไม่แน่ว่าจะอยู่จนแก่ตายหรือไม่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

             หายไปนาน ไม่ได้เขียนบล็อก วันนี้กลับมาแล้ว ที่หายไปนานไม่ได้ไปไหน ชีวิตยังคงวนเวียนระหว่างบ้านกับสวน เหตุเพราะเรื่องสุขภาพแดงเองที่อาการป่วย(ไทรอยด์เป็นพิษ) ขึ้น ๆลง ๆ อารมณ์ก็ไม่นิ่ง หงุดหงิด โมโหง่าย  แปรปรวนตลอด 

    อาหารการกินของครอบครัว ก็จะเป็นของที่หาได้เองตามฤดูกาล

       ปลาที่พ่อหามาได้ ยังคงเป็นอาหารหลักของครอบครัว

    ยามว่าง แม่จะทำขนมไว้ใส่บาตร และสำหรับทุกคนในครอบครัว

       กินมาตั้งแต่เป็นเด็ก ฝีมือแม่ จะกี่ปีรสชาติอร่อยไม่เคยเปลี่ยน

    

           ลำใยเหลือกินก็แบ่งปัน เหลือแบ่งปันเราก็ขาย

           ตอนนี้น้องบูกลับไปอยู่ช่วยแม่ที่บ้าน ส่วนน้องเอื้องก็กลับไปรอคลอดที่บ้านตั้งแต่เดือนก่อน หมอบอกว่าน้องเอื้องจะคลอดอย่างช้าวันที่ 5 สิงหาคม ถ้าเร็วก็ไม่น่าจะเกินสิ้นเดือนนี้ ตอนนี้ได้น้องวี คนบ้านเดียวกันกับน้องรามมาช่วยกรีดยางในสวน

   น้องวี ยังไม่มีครอบครัว เป็นคนเงียบ ๆ กำพร้าพ่อแม่ ขยัน นิสัยดี

                     ตอนนี้มีรามกับวีช่วยกันทำงานในสวน

กรีดยางหน้าฝนลำบากหน่อย เดือนนี้ทั้งเดือบแทบไม่ได้กรีดเลย ฝนตกทุกวัน

              บางวันฝืนกรีด ฝนตกลงมาเสียหายทั้งหมด

       หลัง ๆมานี่ พ่อแวะเวียนมาดูความเปลี่ยนแปลงในสวนบ่อย ๆ

มะนาวโตเป็นสาวแล้ว พี่หมีกับน้องฮวกทะเลาะกันเพราะความหึงห่วงบ่อย

                  ตัวที่ไม่สู้และยอมตลอดคือน้องฮวก

 ช่วงนี้พี่หมีจะไม่ค่อยยอมกลับบ้าน จะอยู่ในสวนหลาย ๆวันเฝ้าน้องมะนาว

    นาน ๆครั้งแดงเลิกงานกลับบ้านถึงจะเจอพี่หมีมารอช่วยถือของ

          แคสีม่วง ได้เม็ดมาจากสมาชิกบ้านสวนพอเพียง นามว่า คนไท บ้านสวน ปลูกในสวนไป 2 ต้น ที่เหลือก็แบ่งคนอื่นไปปลูก

        ต้นจาน ได้เม็ดมาจากพี่น้องสมาชิกบ้านสวนพอเพียง ป้าหน่อย เพาะขึ้นห้าสิบกว่าต้น ปลูกตามแนวรั้วหน้าสวน ที่เหลือก็แบ่งคนอื่นไปปลูก

        ต้นจานกับต้นมะม่วงเบา เตรียมไว้ เวลาได้เข้าอำเภอจะเอาไปฝากลุงสมาน เจ้าหน้าที่ห้องบัตรของโรงพยาบาลศรีเมืองใหม่ ผู้มากด้วยน้ำใจ

                  ทุกวันงานหลักในสวนปลูกต้นไม้

                        ปลูกไม้ยางนาในดงหญ้าคา

                          นี่ก็ปลูกไม้ประดู่ในดินลูกรัง

                ต่อไปแม่จะได้ไม่ต้องไปเก็บขี้เหล็กที่อื่นอีก

                                    หวายต้น

        ไผ่โจดพ่อกับแม่ชอบกินกว่าไผ่ชนิดอื่น ๆ ขุดจากป่ามาปลูกหลายต้น ต่อไปพ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องไปหาหน่อไม้ในป่าที่ไกล ๆ อีก

                       ต้นซาด ปลูกได้ไม่นานก็งาม

มะหลอดที่ลุงโรสมาปลูกไว้ แรก ๆก็งาม แต่สุดท้ายก็ไม่รอด เสียดายมาก ๆ

          ขนุนน้ำผึ้ง ขนุนพันธุ์บ้าน ๆที่พ่อกับแม่ชอบกิน เอาเม็ดมาโยนฝากไว้กับต้นกล้วย ฝนมาก็ขึ้นเอง ขึ้นมาหลายสิบต้น เหลือกินก็เป็นอาหารหมูได้

                          พริกเครือ พริกพันธุ์บ้าน ๆ

               ก่อนจะได้กินมะนาวเราก็กินผักบุ้งก่อน

           มะละกอฮอลแลนด์การบ้านจากน้องสนิท เมืองอุดร

                  ก่อนจะได้กินมะปราง เราก็กินถั่วก่อน

           รามกับวี ไม่ได้แค่กรีดยางอย่างเดียว เวลาว่างจากงานประจำ ทั้งสองคนยังมีน้ำใจช่วยถอนหญ้า ตัดหญ้าในสวนโดยที่เราไม่ต้องบอก

ที่ปลื้มสุด ๆคือ ทั้งสองคนจะรู้ใจว่า จะถอนหรือตัดก็ได้แค่หญ้า ต้นไม้ป่าที่ขึ้นเอง จะปล่อยไว้ ห้ามตัด

อาการป่วยโดยรวมของอ้ายเวทย์ถือว่าดีขึ้นมาก แต่ก็ต้องระวังห้ามยกของหนัก

             ค้างผักในฝัน สิ่งที่จะได้กินก่อนคือ ผักบุ้ง

                     พืชผักในสวนก็ยังคงมีให้เก็บ

   ปีนี้ครอบครัวเรามีคนป่วย ก็เลยไม่ได้ทำนา มีชาวบ้านมาขอทำแทน

                           บางวันคิดถึงนาก็แวะมาดู

           วันก่อนก็เอาต้นมะม่วงเบามาปลูกบนคันนา

 

                                                       โปรดติดตามตอนต่อไป................

ความเห็น

เร็วๆนี้ จะไปหาแน่ค่ะ ไปเอามะม่วง อิอิ

ปล.รอบนี้คงไม่มีหมาไปปล่อย เห็นมีเยอะแล้ว 555+

""

 

ได้ฝนทุกอย่างก็สมบูรณ์

ปลูกไปเถอะ ที่อยากกิน ที่อยากปลูก

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ป่วยได้ เจ็บได้ เพียงแค่กาย ขอเพียงใจเราเข็มแข็ง เราจะชนะทุกอย่างครับ หายไวๆ นะคร๊าบบบบ ไอดอลของป๋ม

"what a wonderful world"

ดูแลสุขภาพนะคะ ขอให้หายไว้ๆ น้องแดงโชคดี ได้คนดีๆ มาอยู่ด้วย เค้าเรียกว่าคนมีบุญคะ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ขอให้อ้ายเวทย์กับเอื้อยแดงหายป่วยเร็ว ๆ นะคะ ปีหน้าจะได้ทำนา  มะม่วงเบาโตไว ปลูกไว้บนคันนา ไม่นานคงได้กินค่ะ Laughing

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

คิดถึงน้องแดงมาก  รู้ว่าไม่สบายหายไปนานเลยเป็นห่วงแต่ตอนนี้รู้แล้วว่าไม่เป็นอะไรมากก็สบายใจ...หากหายไปนานก็เข้าใจจะได้ไม่ต้องกังวลอีกเพราะปกติน้องแดงจะเขียนบล็อกบ่อย ก็ขอให้น้องแดงเข้มแข็งนะคะ มีกำลังใจที่ดีอยู่ในบ้านมีความสุขและอบอุ่น  พี่รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นครอบครัวน้องแดงถึงแม้เราจะไม่รู้จักกันแต่พี่ก็รู้สึกรักและชื่นชมการกระทำของน้องแดงที่ปฏิบัติต่อพ่อแม่และคนอื่น ๆ ขอบคุณความดีที่น้องแดงแบ่งปันเพื่อนร่วมโลกคะ....พัชร์ธมน

ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

หนูมาแล้ว

หน้าฝนทีไรสวนพี่แดงกับอ้ายเวทย์จะเขียวชุ่มฉ่ำน่าชื่นใจ หายป่วยกันเร็ว ๆ นะคะเป็นกำลังใจให้

หน้าฝนทีไรสวนพี่แดงกับอ้ายเวทย์จะเขียวชุ่มฉ่ำน่าชื่นใจ หายป่วยกันเร็ว ๆ นะคะเป็นกำลังใจให้

หน้า