นุสิตา พบเพื่อนบ้านสวนครั้งแรก ปี 2557 / 2

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆพี่ๆ น้องๆ ที่รักทุ้กๆ คนคะ วันนี้นุสิขอนำเสนอ ภาพงานทำบุญวันเกิดเวป ในฉ้อตต่อไป นะคะ ซึ่งจะเป็นภาคต่อจากบล็อกที่แล้ว

ในคืนที่ 2 หลังจากพักค้างคืนที่ จ. ตรังบ้านพี่โสทร โดยก่อนออกเดินทางไปพบสมาชิกทั้งหมดที่ ยังมีสมาชิกบางท่านยังมิได้เคยไปเยือนถ้ำเลเขากอบเลย พี่โสทรในฐานะเจ้าถิ่น เลยพาทุกคนไป และแล้ว นุสิตา กับเพื่อนสาวอีก 2 คน ก็ได้อานิสงค์นี้ไปด้วยอีกแล้วครับท่าน

     มาดูบรรยากาศยามเช้าก่อนออกเดินทางกันนะคะ ต้นยางพาราน้ำกำลังไหลเลย เราอยากจะลองกรีดดูซักครั่ง ก็มิมีโอกาส ได้ยินว่า ถ้ากรีดไม่เป็นต้นยางเสียเลย 

ลุงโรส หรือ(พี่สุรพล) กำลังง่วนกับการเด็ดต้นอะไรก็ไม่รู้ บอกว่า หายาก จะเอาไปปลูก

ใส่เสื้อสีเดียวกัน ขอถ่ายคู่กันซักภาพเถอะ ดูๆ ไปก็เหมือนพี่น้องกันเลยนะเนี่ย

สุนัขตัวนี้ มีนามว่า "น้องผักบุ้ง" ค่ะ เชื่องสุดๆ อ่ะ ชอบๆๆๆ อยู่กับสาวแล้วทำเป็นเชื่อ้งนัะ ุเจ้าผักบุ้ง

สองคนนี้ นี กับเอ๋ ท่าเขาจะลั้ลลาตลอดอ่ะ สาววัยรุ่นอย่างเราตามไม่ทัน ^^'

ถ่ายรูปหมู่กับคุณพ่อ คุณแม่ พี่โสทร ก่อนจาก ไม่รู้อีกเมื่อไหร่ จะได้พบกันอีกนะคะ 

ไม่ไกลจากบ้านพี่โสทรมาก ก็มีร้านอาหารใหญ่ รสชาติขึ้นชื่อ ประจำจังหวัดตรัง อยู่ร้านหนึ่งค่ะ เป็นร้านหัวมุมสองห้อง ติ่มซำที่นี่ เยอะมาก  หมูย่างก็มี มีปลาท่องโก๋ขายหน้าร้านด้วยนะ แต่ละคนที่แวะเข้ามา ดูเหมือนจะเป็นนักท่องเที่ยวทั้งนั้นเลยค่ะ 

ดูซิ ติ่มซำในตู้เพียบเลยค่ะ เขาทยอยเอาออกมาให้ลูกค้าเลือก หน้าตาแปลกๆ ในกรุงเทพฯ มิเคยกิน เพื่อนบอกว่า ติ่มซำที่ตรัง ก่อนขึ้นเครื่อง เพื่อนบอกว่า ต้องกินติ่มซำให้ได้นะ ที่ตรังดังมาก ได้มาสมใจ เราก็เพิ่งเคยเห็นเนี่ยล่ะ เยอะจริงๆ ^^

เรียงร้อยกันเข้ามา แผล้ปๆ ๆ

และทั้งหมดนี้ ก็คือ มื้อเช้าของพวกเราค่ะ เป็นอย่างที่เขาว่าไว้จริงๆ มาก่อนได้เที่ยวก่อน แหม่..คิดถึงจริงๆ ที่เรานั่งเครื่องล่วงหน้ามา ได้กิน สองต่อ ได้เที่ยวสองเด้ง 55  มื้อแบบนี้ เมื่อวานเราก็เพิ่งไปกินมาละ 55

ดูอาหารกันเยอะละ มาดูพวกเราบ้างกันดีกว่าค่ะ ดูสีหน้าแต่ละคนสิคะ นานๆ ได้มาเจอกันที แม๊ มันสุขล้นจริงๆ 

 

ภาพหลุด ลุงพูน ฮี่ ฮี่

ภาพหลุดพี่โส 555+ วันนี้ เราจะเก็บภาพหลุดของทุกคนให้หมดเลย อิอิ

เจ้าเอ๋ เจ้านี ไม่มีภาพหลุดเลยแฮะ ดูซิ จะพ้นมือตากล้อง ตาสัปปะรดอย่างเราได้ถึงเมื่อไหร่ 55

เป็นธรรมดาที่คนถ่ายจะไม่มีภาพในเฟรม แง๊ววววววว T^T ดูสิ กดไลท์กันใหญ่เลย 

หลังจากพักรับประทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็มุ่งสู่ถ้ำเลเขากอบค่ะ คนที่ไม่เคยมาเลย ก็คือ ลุงโรส ลุงพูน สนิท เจ้าอ๊อด และพี่สาว ค่ะ ที่เหลือ เคยมาละ ก็เมื่อวานนี้งั๊ยยย

   ดูเขายิ้มเข้า ยังไม่รู้ว่า ทางสยอง รออยู่ข้างหน้า 55+

เราไปแล้วก็อยากไปอีกอ่ะนะ แบบว่า ชอบความตื่นเต้นหวาดเสียว ค่าเรือ /ลำหนึ่ง 300 เอง ใช้เวลานานพอดู คุ้มเกินคุ้มค่ะ ไม่รู้ราคานักท่องเที่ยวต่างชาติจะเท่าไหร่นะคะ 

.

คนบนฝั่ง ก็นั่งรออย่างใจจดใจจ่อว่าเมื่อไหร่จะกลับมานะ รอๆๆๆๆ

ระหว่างรอเพื่อนๆ กลับมา เรามาดูของฝากของที่นี่กันดีกว่าค่ะ ^^

ท่าเขาสุด ๆ ไม่มีใครเกินละ 

คนนี้ตาโตดั่งไข่ห่าน ขาวชนิดที่เราต้องถอยให้อ่ะ ^^ ไม่อยากถ่ายใกล้ เดี๋ยวเราจะหมอง 55

ดูสองคนนี้สิคะ มาเที่ยวด้วยกัน แต่คนละฟิวเลยก็เข้าใจ อ่ะนะ เจ้าบ้าน พามาหลายรอบแล้ว รู้สึกว่าจะรอบที่ 5 สีหน้าก็จะประมาณนี้ล่ะ 55+

สำหรับบล็อกนี้ นุสิขอไม่ลงภาพบรรยากาศภายในถ้ำนะคะ เพราะได้ลงภาพไว้อย่างละเอียดไว้ในบล็อกที่แล้ว 

   ก่อนจากเรามาเก็บภาพกันซักนิดนะคะ

ยังไปไม่ถึงงาน เลยค่ะ แหะ แหะ แผนเที่ยวเยอะเหลือเกิน เราก็ไม่รู้มาก่อนนะ ว่าเขาจะมากันที่นี่ ที่นี่ได้ชื่อว่า ในอดีตมีการปล้น จี้กันเยอะมากเลยค่ะ ใครผ่านไปใครมา กต้องระวังแล้ว เขาบอกว่า เดี๋ยวนี้ ไ่ม่มีแล้ว แต่เราก็กลัวอยู่ดีแหละ 

ที่นี่มีร้านค้าแค่ 2 ร้านค่ะ ที่ร้านนี้เป็นเพลิงเล็ก ขายสมุนไพร นาๆชนิด ลองมาดูกัน มีอะไรบ้างนะคะ

มีแต่ของกินแปลกๆ ทั้งนั้นเลยที่นี่ อันจี้จำชื่อไม่ได้แล้วค่ะ อิอิ

หลังจากพวกเราเยี่ยมชมเขาพับผ้ากันแต่เพียงด้านล่างแล้ว เห็นสมควรแก่เวลา จึงเดินทางต่อค่ะ 

ที่สายน้ำไกลสุดลูกหู ลูกตานี้ เป็นที่ของควายน้ำค่ะคือ เขาชอบเล่านน้ำกัน

นุสิขอจบภาค 2 ไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อนนะคะมีแววว่าเนตจะล่มแฮะ ฝนตกหนักมาก ใกล้หน้าหนาวแล้ว รักษาสุขภาพกันทุกคนนะคะ แล้วเจอกันล็อกหน้าค่ะ บ้าย บาย ค่ะ.

 

 

ความเห็น

ยินดีมาก ๆ ที่ได้เจอ นุสิ ตัวเป็น ๆ ครับ

 อาหารเมืองตรังน่าทานมากใช่ม้าย ทะเลก็สวย

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ได้ยินแต่นายลำไยพูดไว้ว่า สนิทกับคุณพจน์ ยินดีที่ได้เจอกันตัวจริงๆ ค่ะ เราคุยกันน้อยไปหน่อยนะวันนั้น สมาชิกมากันเยอะ โอกาสหน้าคงได้เจอกันอีกนะคะ

พึ่งได้เป็น สมช.ใหม่หมาดๆ ตามมาอ่านแล้ว โร้สึกอบอุ่นในความสัมพันธ์ที่มีให้กัน..ถ้ามีโอกาสขอไปร่วมด้วย..คงมีสักวัน

ไม่ไปไม่รู้จริงๆ ค่ะ ปีหน้าไปมั้ย

ผลไม้ป่าภาพที่ 2 จากหลังชื่อ "จำไหร" บางท้องที่เรียก"จำปูลิ้ง"

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

ใช่แล้ว ! ชื่อจำไหรนี่เอง ตอนนั้นท่องมาตลอดทางเลยนะ 555

กินกันเยอะเลย กองท่วมหัวแล้ว

คนไปก่อนดูท่าจะได้กินครบทุกเมนูนะพี่สมจิต แต่เรา แม้ไม่ครบทุกเมนู ได้เห็นหน้าตาอาหารที่เพื่อนๆ ช่วยกันทำ ก็ชื่นใจละLaughing

พี่ทั้งสองดีใจมากครับที่น้องนุสิมา ทั้งๆที่ขึ้นไปภาคกลางหลายครั้งแต่ไม่เคยได้เจอกัน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ยังงัยเราก็ได้เจอกันจนได้ค่ะ ทุกอย่างนอกจากอยู่ที่วาสนาแล้ว ก็อยุ่ที่ตัวเราเองด้วย ถ้ามีใจแล้ว ยังงัยแล้วก็ต้องได้เจอค่ะพี่เสิน Laughing

หน้า