ปลูกพืชเพื่อหวังผล

หมวดหมู่ของบล็อก: 

              

    Laughing สวัสดีครับทุกท่าน การทำสวนไม่ใช่เรื่องง่าย หลายคนอาจสงสัยทำไมผมจึงกล่าวเช่นนี้ เพราะการทำสวนต้องเริ่มจากปัจจัยด้านทุนเป็นอันดับแรก คือที่ดิน แหล่งน้ำ พันธุ์พืช ปุ๋ย ปัจจัยต่อมาก็คือ ความรู้ความสามารถของเจ้าของ  ระยะเวลา การดูแลรักษา รวมถึงอุปกรณ์ตัวช่วยบางอย่างด้วยที่จะทำให้การทำสวนพบกับความสำเร็จได้


    ฟังแล้วเป็นเรื่องใหญ่มาก เล่ากันหลายวันแน่ๆกว่าจะจบ มาเข้าเรื่องที่ผมจะนำมาแบ่งปันวันนี้กันดีกว่าครับ เป็นเรื่องเล็กๆที่ใครก็ทำได้ เป็นขั้นตอนสุดท้ายของการทำสวน คือ ปลูกพืชแล้วได้ผล 

ได้ผลอย่างไร ! ขอกล่าวว่า ก่อนจะได้ผล ไม้บางชนิดอาจปลูกได้แค่๓เดือนก็ให้ผลแล้ว บางชนิดต้องใช้เวลามากกว่านั้น บางชนิดอาจถึง๑๐ปีกว่าจะให้ผล ใช้เวลากันยาวนาน ให้น้ำกันเกือบทุกวันสำหรับไม้กระถาง กะบะ หรือท่อปูน ให้น้ำกันช่วงแล้งในทุกปีของไม้ในสวน ให้ปุ๋ยบ้างไม่ให้บ้างก็ว่ากันไปตามเวลาและสภาพ

  

   เมื่อให้ผลแล้ว เจ้าของภูมิใจ เห็นแล้วสบายใจ ยิ้มย่อง หมายมั่นปั้นมือปีนี้จะกินให้อิ่มหนำ แต่ผลไม้บางชนิดไม่ได้จบแค่ติดผล รอให้สุกแล้วจะได้กินนะครับ เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่เราต้องทำ เช่น ไม้บางชนิดต้องตัดแต่งผล คัดออกเพราะแน่นหรือดกเกินไป โยงผล ค้ำกิ่ง และอีกอย่างที่เราจะต้องทำ ก็คือ การห่อผล ให้พ้นจากการเข้าวางไข่ของแมลงวันทอง หรือแมลงวันผลไม้ เพราะมีตัวอย่างมาเยอะ ออกผลดก ออกมาดี ผลสวย แต่สุดท้ายไม่ได้กินดีแม้แต่ลูกเดียว เพราะเน่าเกือบหมด กินไปบ่นไป ลุ้นลูกนี้มีหนอนมั๊ย จะให้ใครก็ไม่กล้า  เฮ้อ..ลงทุนมามาก เหนื่อยมานาน เรามาห่อผลไม้กันดีกว่าครับ สละเวลาแค่เล็กน้อย ด้วยวัสดุที่มีอยู่ทั่วไป เมื่อถึงเวลาเก็บกินได้สบายใจ ได้กินแน่นอน จะเอาไปฝากใครก็ไม่ต้องกลัวมีเจ้าของ ว่าจะไปจะเอ๋เอากับหนอนในผลไม้ของเรา

     

สละเวลากันสักนิดนะครับ ห่อผลไม้ รับรองได้กินแน่นอน เพื่อชีวิตที่ดีกว่าของเราและคนรอบข้าง สวัสดี.

ความเห็น

จริงเกิน 100% เลยครับ

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

น้องถ้วยฟู บางคนบอกว่าไม่ว่างจะห่อ ทีนั่งดื่ม...หลายๆชั่วโมงยังนั่งได้ ฮ่าา

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เข้าตาราเลยนะครับพี่เสินมดไม่ให้ไต่คัยไม่ใช่เจ้าของอด555  ขยันจริงๆๆครับ

พวกมดแมงมันฉลาดครับ เราต้องจัดการไว้ก่อน เจ้าของจะได้กินบ้าง ขอบคุณครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ขยันแท้ ได้ผลจริงๆค่ะ

 

 

 

 

ครับป้าเหนือ ไม้ผลพวกนี้ถ้าไม่ห่อไม่ได้กินจริงๆ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ใช่เลยครับ ผลไม้ปัจจุบัน หากไม่ดูแลใกล้ชิด โอกาสความสูญเสียจะมาเยือนมีมากจริง ๆ ... นอกสวย แต่เน่าใน

      การห่อไว้ตั้งแต่แบเบาะ เป็นกิจหนึ่งที่ "ต้อง" ทำ ไม่งั้นก็ชวดของ "ดี"

     การห่อ พืชผลต้นเตี้ย ๆ ไม่กระไรนัก แต ผลที่อยู่สูง เช่น กะท้อน ฯลฯ หากมี เครื่องอำนวยความสะดวก ก็จะง่ายขึ้น จริงไหมเอ่ย

ปัจจุบันแมลงที่เราเรียก ศัตรูพืช มีเยอะครับลุง ขนุนถ้าคิดค่าลูกละหลายบาท กระสอบปุ๋ยทิ้งขว้างมีเยอะ ใช้เวลาแค่นาทีเดียวห่อก็เสร็จแล้ว บางคนปล่อยให้เน่าน่าเสียดายมาก เวลาอยากก็ไปซื้อที่เขาขายทั้งๆที่ของเองก็มี แปลกม่ายลุง

จริงครับ กะท้อน ผมใช้บันไดต่อขาครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

อุปกรณ์ ห่อกระท้อน ที่ลุงทำใช้ที่ สุราษฎร์ ฯ ลุงทำจากขวดน้ำมันหล่อลื่น + ลูกปัดขนาดใหญ่ที่นักตกปลาใช้ + เชือก + หนังยาง + ถุงพลาสติก และด้ามไม้ไผ่

    แหย่ขึ้นไปสวมผล แล้วดึงเชือก ... ไม่ต้องปีนกระได ครับ สูงเตี้ย แค่ไหน เราก็เปลี่ยนความยาวของด้ามไม้ไผ่เอาครับ

      กลังลงไป สุราษฎร์ ฯ จะถ่ายรูปส่งมาให้ดูนะครับ

      แต่ จำดะยังต้องใช้กระไดครับ เพราะลุงใช้โคร๊ะ หรือกล ใบมะพร้าวหุ้ม

ผมมีเครื่องมือห่อผลไม้แบบลุงว่าอยู่ครับ เพื่อนซื้อมาฝากจากพัทลุง ที่เขาทำกับท่อpvc แต่ไม่มีถุง(ยังไม่ได้ซื้อ)จึงห่อกับถุงกระดาษไปก่อนครับ

ยังเวลาทำโคระใช้ก็ดีครับ ผมยังถุงดินผสมจึงห่อกับถุงครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า