บล็อกของ little finger

เย็น เย็น อย่างนี้ เริ่มหิวแล้วค่ะ...จะรอนานกว่านี้คงไม่ไหวเลยต้องกินอะไรง่ายๆและไว เด๋วท้องตะโกน

ผัดกะเพราค่ะ...ถึงแม้จะเป็นเมนูสิ้นคิด(คิดไรไม่ออก)...แต่วันนี้ลองมาผัดกับเส้นขนมจีนค่ะ

รสชาติเป็นยังไงต้องชิม

ขอ...ไม่ยอมน้อยหน้าลุงผญบ.นะคะ ยอมไม่ด้ายยย หลังจากเห็นลุงผญบ.ใส่เสื้อบ้านสวนพอเพียงโชว์ ก้อยก็ได้เสื้อแล้วเหมือนกันนี่นา อิอิ...รีบแกะซองเลยค่ะ ตื่นเต้น(ทำไม)

เที่ยงๆ อย่างนี้...มาเสิร์ฟอาหารเพิ่มพลังในการทำงานต่อค่ะ

เพื่อไม่ให้รอนาน เสิร์ฟปลาร้าสับ...ให้จมูกทำงานก่อนอันดับแรก

ขออีกตอน...กับสวนสุขารมย์ เพราะเด๋ว สมช. จะเข้าใจผิดว่าทำไมบ้านพี่บุ๋มมีแต่ของกิน เหะเหะ แต่เนื่องจากสวนมีพื้นที่หลายร้อยไร่...พาดูรอบๆไม่ไหว ก้อยขอพาดูแค่รอบๆบ้านพี่บุ๋มนะคะ....ใครอยากดูแบบเต็มๆ ก็มาเองนะคะ อิอิ

ทางเข้าบ้านพี่บุ๋ม...ต้นกล้วยอยู่ข้างๆทางเข้า

หลังจากแอบย่องไปบ้านพี่บุ๋ม...กินอาหารจนอิ่มแล้ว ก็ยังคงป้วนเปี้ยนอยู่...ทำให้ได้ไปเห็นวิธีการสูญเขาวัว...หลายคนคงรู้จักกันดีแต่สำหรับก้อยและ สมช.อีกหลายคนคงไม่เคยรู้จัก  ต้องทำตัวเป็นประโยชน์นิดนึง อิอิ

การสูญเขา (เท่าที่รู้)เป็นการทำลายตุ่มเขาเพื่อไม่ให้งอกยาว โดยจะทำในตอนที่วัวยังอายุน้อย เพื่อทำให้การเลี้ยงดูวัวง่าย เชื่องและไม่ก้าวร้าว 

วัวน้อยโดนจับมาแล้วค่ะ

สุภาษิตไทยวันนี้...เดินตามหลังผู้ใหญ่...ไม่กัด อิอิ ไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อหาเท่าไหร่ แต่พยายามให้เชื่อมโยงค่ะ เข้าเรื่องดีกว่า...เนื่องจากดูฤกษ์ดูยามแล้ว ได้โอกาสที่ดีที่จะไปสวนสุขารมย์ตามรอย ลุงโรสและลุง ผญบ.ค่ะ ไปทีหลังอิ่มท้องกว่า เหะเหะ

ได้รับของรางวัลจากยายอี๊ดแล้วค่ะ....ด้วยความเฉลียวฉลาด อิอิ จากคำถามครั้งที่10 http://www.bansuanporpeang.com/node/4226

รางวัลคือเสื้อน่ารัก น่ารักฝีมือ...ยายอี๊ด(คนงาม)

ช่วงวันหยุดที่ได้กลับบ้าน ก้อยได้ไปตลาดสดกับแม่...แม่ก็แ็วะร้านขายปลาและ กำลังเลือกปลาอยู่ชนิดนึง...แม่เรียกว่าปลาสังกะวาด...สำหรับก้อยไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลย ปลาไรเนี่ย....สงสัยจะฟังผิด เลยกลับบ้านมาถามอากู๋...ได้คำตอบว่าชื่อนี้จริงๆแต่ไม่รู้สังกะวาดอะไร รูปก็ไม่ได้ถ่ายไว้ เหะเหะ