บล็อกของ little finger

ยังจำได้มั้ย...จำได้มั้ยเอ่ย... น้องแตงส่งเสียงร่ำร้องมาค่ะ เรื่องราวต่อจากที่นี่

http://www.bansuanporpeang.com/node/6203

อย่างว่าค่ะเป็นแตงของก้อยต้องอดทน อิอิ ผ่านมาหลายอย่างทั้งหัวโหม่งดิน ทั้งสำลักน้ำ หลังจาก

ได้พักฟื้นมาพอสมควรแล้ว ต้องมาแสดงตัวค่ะว่ายังอยู่ดี...ยู้ฮู นู๋ยังอยู่ อิอิ

คงมีสมาชิกหลายๆท่านที่ยังไม่ได้กินมื้อเย็น แต่สำหรับก้อยเรียบร้อยแล้ว หุหุ

อาหารคาวอิ่มแล้วต้องมีขนมตบท้ายค่ะ ไม่งั้นไม่อิ่มจริง ใครกินข้าวแล้วมากินขนมกันนะคะ

เลือกกินตามสบายเลยค่ะ........ทองม้วน......

วันนี้มีพัสดุส่งตรงมาถึงก้อยชิ้นนึงค่ะ มาจากนนทบุรีซะด้วย....กล่องใหญ๊ ใหญ่

วันนี้ได้รับจดหมายฉบับนึง…มาจากนครศรีฯ

เปิดออกมาก็เจอกับสิ่งที่เคยจอง...(ขอ)ยายอี๊ดไว้ เหะเหะ

ผลของการเอาเมล็ดเมล่อน(เพิ่งมารู้ว่าความจริงคือแตงธิเบต อิอิ) ไปเล่นซ่อนแอบใต้ดินโดนไม่ได้

ตั้งใจ ซ่อนแล้วดันโผล่มาให้เห็นแบบนี้ http://www.bansuanporpeang.com/node/5210

ก็เลยต้องดูแลต่อไปค่ะ โตแล้ว โตแล้ว…555 (อะไรก็เกิดขึ้นได้)

แหมอยู่ในกระถางก็งามดิเนาะ อิ๊อิ๊ ถึงจะแหว่งไปบ้าง...อะไรบ้าง

ได้อ่านบทความน่ารักน่ารัก...จากฟอร์เวิร์ดเมลล์ อ่านแล้วชอบค่ะ เลยเอามาให้ สมช.อ่านกัน ใครเคย

อ่านแล้วอ่านอีกก็ได้นะคะ อิอิ

เรื่องน่ารักจากพิกเล็ตและเดอะพูห์

เรื่องมันมีอยู่ว่า...ขณะที่พิกเล็ตเดินตามหมีพูห์ไปต้อยๆรอยเท้าคู่เล็กๆย่ำไปบนหิมะ

เคียงข้างกับรอยเท้าของพูห์ไปตลอดทาง

บรรยากาศหลังฝนตกอยากฟังเพลงแต่เหล่า DJ ไม่มีใครอยู่เลย...ขอไม่ได้เปิดเองเลยค่ะ

ตั้งใจฟังเพลงค่ะ...ไม่ได้ตั้งใจดูนักร้องเล้ยยย อิอิ

ยังวนเวียนอยู่ที่งานสารทไทยกล้วยไข่อยู่ค่ะ... ยังเหลืออีกอย่างนึงที่ยังไม่ได้นำเหนอ นั่นคืิอเมนูอาหารคาวจากกล้วยไข่ค่ะ อาจจะมองไม่ค่อยเห็นกล้วยไข่นะคะ เพราะเป็นหนึ่งในส่วนประกอบ

เมนูแรก...กล้วยไข่หมกหม้อดิน