ตระเวณดูหลังน้ำท่วมตอน 2

หลังจากตะเวณดูบ้านสิงหนครแล้ว ก็เดินทางกลับบ้านที่เมืองสงขลา ซึ่งก็ไม่ได้รับผลกระทบอะไรมากนัก ไปดูออฟฟิตทุกอย่างก็เรียบร้อย แต่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ไฟฟ้า ประปาไม่มีทำงานไม่ได้ จึงเดินทางกลับไปเยี่ยมแม่ที่ อ.กระแสสินธุ์ เนื่องจากโทรติดต่อกับแม่ตลอดว่าไม่เป็นไรมากแต่อยากไปเห็นกับตาตัวเองมากกว่า ถึงแล้วค่ะทางเข้าขนำน้อยของพี่ชายสำหรับเป็นที่พบปะของพี่น้องเวลาเจอกัน หลังเดียวทั้งทุ่ง จะได้ไม่ต้องรบกวนใคร เต็มที่ได้เลย(เคยลงรูปตอนแนะนำตัว) ปล.แม่ไม่ได้อยู่บ้านนี้นะค่ะ

และนี่คือสองข้างทางมีต้นไม้ล้มด้วย

การไปครั้งนี้พี่ชายได้เตรียมเรือไปด้วยค่ะส่วนเสบียงไว้ในรถค่อยเอาไปให้แม่ที่บ้านอีกครั้ง เราจะไปเที่ยวขนำกันก่อนค่ะ

เตรียมตัวลงเรือกันนะค่ะและนี่คือถนนที่รถเคยวิ่งไปที่ขนำได้ค่ะ

พาฝีพายมาด้วยค่ะพี่ชายและพี่สะใภ้ เล็กนั่งหัวเรือค่ะมือไม่พายแต่ไม่เอาเท้าราน้ำนะค่ะ

มองภาพสองข้างทางไปพร้อม ๆ กันนะค่ะ จะได้ไม่เครียดค่ะ

เริ่มมองเห็นขนำน้อยไกล ๆ แล้วค่ะ

มองเห็นชัดแล้วค่ะ แม่มารออยู่แล้ว อุตส่าห์เดินลัดน้ำมาล่วงหน้ารอลูก ๆ ก่อนจะไปบ้านแม่แวะเที่ยวขนำก่อนนะค่ะถึงแล้วค่ะ

จอดเรือก่อน อยู่ตรงนี้นะ บ่อปลาข้างหนำก็เรียบร้อยไปแล้วค่ะ

และนี่คือหน้าบ้านค่ะรูปนี้ฝากให้พี่กลอย สุชญา เพราะเป็นที่ดินของพี่กลอยค่ะ ตรงข้ามกัน

เสร็จจากตรวจความเรียบร้อยกลับกันดีกว่าค่ะไปบ้านแม่ฝีพาย ๆเรือกลับ

หน่อยค่ะ

แต่ฝีพายเรามือใหม่ เรือก็ใหม่เลยวนอยู่ที่เดิม แบบนี้มั้งที่เขาเรียกพายเรือในอ่าง

ผู้โดยสารตัดสินใจขอเดินกลับดีกว่าค่ะไม่ขอไปโดยเรือแล้วสู้ ๆ ค่ะ

เดินมาได้ครึ่งทางรู้มั๊ยค่ะว่าเจออะไร มีคนมาวางกัด(เป็นตาข่าย)ดักจับปลาไว้ค่ะตรงข้างทางที่เดินผ่านพอดี นึกถึงตอนสมัยเด็ก ๆ ค่ะ  นิสัยเดิมกำเริบค่ะคือ แอบดูกัดชาวบ้าน ค่ะ มีแม่ยืนถือถุงใส่ปลาอยู่ข้าง ๆ

นี่คือปลาที่ได้ค่ะ

 แบ่งเป็นสองส่วนสำหรับทำกับข้าวมื้อต่อไปนะค่ะ ชีวิตต้องมีความหวังค่ะ อย่าเครียด ทุกอย่างจะดีเอง ขอแค่มีกำลังใจ สู้ ๆ นะค่ะทุกคนมีความสุขได้ทุกที่ค่ะ