ผมเป็นเกษตรกรเต็มขั้นแล้วครับ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ต้นปี 50 ผมก้าวออกมาจากบริษัท ด้วยหลายเหตุผล และตั้งใจออกมาเป็นเกษตรกร จำได้ว่าหลังจากออกมาแล้วจะเริ่มใช้ชวิตเกษตรกรมันมืดแปดด้าน ทั้งๆที่ตอนเรียนมัธยมก็เรียนวิชาเกษตรมาบ้าง จะทำอะไรก็ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน จนกระทั่งได้เข้าอบรมที่ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติทุ่งสง รู้สึกว่ามีแสงสว่างขึ้นมาบ้าง เริ่มได้ใช้ความรู้จากการอบรมมาใช้เต็มที่สามมารถปลูกผักได้ประสบผลสำเร็จหลายอย่าง โดยที่ไม่พึ่งพาสารเคมีและปุ๋ยเคมี

ปลายปี 50 มีเรื่องต้องให้เข้าไปทำงานในหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง เพราะมีคนมาขอร้องให้ไปทำงาน  เพราะเขาหาคนดูแลคอมพิวเตอร์ไม่ได้ ปฏิเสธไปหลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จ  จนต้องเริ่มงานในวันที่ 7 มกราคม 2551 โดยปลอบใจตัวเองว่าไปพัฒนาบ้านเกิดก็แล้วกัน ระหว่างที่ทำงานในหน่วยงานราชการแห่งนี้ ก็ไม่ทิ้งเรื่องการทำเกษตร แต่ผลการปลูกผักออกมาไม่ดีเท่าที่ควรเพราะไม่มีเวลาดูแล เคยปลูกมะระได้ลูกละ 6 ขีด เมื่อไม่มีเวลาดูแลผลผลิตก็ไม่ได้ผล จากลูกละ 6 ขีดได้ลูกแค่คืบ ก็ได้ข้อสรุปว่าจะทำเกษตรให้ได้ผลถ้ายังอยู่ในระบบ ไม่มีทางทำเกษตรให้ดีได้ นั่งทำงานอยู่ก็จะบอกเพื่อนร่วมงานเสมอว่า "ถ้าอยู่บ้านขุดดินได้ตั้งเยอะแล้ว"

ต้นเดือนตุลาคม 51 มีการเปลี่ยนแปลงระบบการทำงานในหน่วยงาน ไม่ขอกล่าวถึงรายละเอียด ประกอบกับที่อยากทำสวนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยตัดสินใจยื่นใบลาออก ยังใจดีที่ผมให้เวลา 2 เดือนให้หาคนมารับงานต่อ แต่ผ่านไปจนผมออกก็ไม่มีใครมารับงานรู้อย่างนี้ออกให้เร็วกว่านี้ การลาออกมีผล 30 ธันวาคม 2551 แต่ผมใช้สิทธิ์ลาเท่าที่ลาได้ จนวันที่ 19 ธันวาคม 2551 เป็นวันทำงานวันสุดท้ายของผม

เมื่อหลายหน่วยงานทราบเรื่องเกี่ยวกับการลาออกของผม ก็มีการติดต่อให้ผมไปทำงานหลายที่ แต่ผมปฏิเสธหมด ผมจะไม่ไปจากบ้าน ไปจากสวนผมอีกแล้ว ผมต้องทำให้สำเร็จตามที่ตั้งใจให้ได้

ถึงวันนี้ก็ประมาณ 23 วันที่ก้าวออกมาจากหน่วยงานราชการแห่งนั้น ผมทำงานในสวนทุกวันแม้กระทั่งวันปีใหม่ผมก็ไม่หยุดทำงานดังที่เขียนในบันทึกก่อนหน้านี้  ตอนนี้ผมมีความสุขมากๆครับ  ไม่ต้องรับรู้การแก่งแย่งชิงดี ไม่ต้องรับรู้ว่าใครคอรัปชัน ไม่ต้องรับรู้การบ้าอำนาจ ประจบสอพลอ หรือ อื่นๆ คนที่อยู่ในหน่วยงานราชการคงทราบดี ผมหลุดพ้นจากวงจรนี้แล้วครับ

ความสุขที่มากกว่านั้น คือได้ทำในสิ่งที่รักชอบ ทุกวันนี้กรีดยางตอนตี 2 กรีดเสร็จตอนตีสี่ หกโมงเก็บน้ำยาง ทำแผ่น เสร็จแล้วรดน้ำผักที่ปลูกไว้ ตอนนี้ปลูกผักไว้หลายอย่างค่อยมาเล่าให้ฟัง  หลังจากเสร็จเรื่องยางและรดน้ำผัก ก็หางานทำไปเรื่อยๆ ตามกำลัง เหนื่อยก็พัก  ตอนบ่ายอาจนอนพักเล็กน้อย แล้วทำงานต่อ ประมาณบ่าย 4 โมงรดน้ำผัก  5 โมงปั่นจักรยานออกกำลังกายถ้าแรงยังเหลือ 6 โมงดูเปาบุ้นจิ้น อันนี้ขาดไม่ได้  ฮิๆๆ  2 ทุ่มเล่นเน็ตเขียนบล็อก  เสร็จแล้วขึ้นนอน

ทั้งหมดนี้อยากบอกว่าทุกวันนี้มีความสุขมากครับ

อยากขอบคุณทุกคนที่มีส่วนทำให้ผมได้ออกมาจากระบบ และใด้ชีวิตเกษตรกร และตอนนี้ผมเป็นเกษตรกรเต็มขั้นอีกครั้งแล้วครับ  และจะเป็นตลอดไป

ความเห็น

ได้โอกาสเข้ามาอ่านความคิดของหลายคนที่อยากทำเกษตร  รู้สึกชอบมากเลยค่ะ  เพราะตัวเองก็เป็นชาวนา ที่บ้านทำนาอินทรีปลอดสารเคมี แต่สนใจอยากปลูกมะนาวเพราะคิดว่าการดูแลคงไม่ยากและใช้พื้นที่ไม่มาก เคยอ่านจากหนังสือเกษตร  แต่ไม่มีความรู้เรื่องมะนาวเลย เลยสนใจอยากได้เพื่อนที่มีความรู้ด้านนี้ค่ะ

ตอนนี้กำลังสั่งสมประสบการณ์อยู่ครับ คงอึกไม่นานแล้วล่ะ  ไม่อย่างทำงาน อยู่ในที่แคบๆ มีแต่กรอบแล้วครับ

ก็เป็นคนหนึ่งเหมือนกันคะ ที่ตอนนี้ก็ออกจากงานประจำมา มันวุ่นวายมาก  เปลี่ยนสีไม่ทัน มีทั้งลูกน้อง มีทั้งหัวหน้า อยู่ตรงกลางลำบากใจ และก็เหนื่อยกับการทำงานตามคนที่ทำงานด้วยปาก ไม่ทำด้วยความสามารถ แต่คนเหล่านั้นจะอยู่ได้นะ คนที่ตรงไปตรงมาก็ไม่ดีหรอก และอาจเป็นคนที่นิสัยเสียเลียไม่เป็น ว่าไปตามเนื้อผ้ามุ่งมั่น ทุ่มเท จริงจังมากไปมั้ย อุดมการณ์แรง เหมาะสมที่เป็นนายตัวเอง แต่อาจจะโชคดี ที่มีโอกาสได้มีที่ทางกับเขาบ้าง เจอเวบนี้นานแล้วเป็นอีแอบนานแล้วคะ  วันนี้ โม้กันที เหมือนกับเรียน ป.1 ใหม่เลย จากการที่พาชุมชนไปดูงานที่นู่น ที่นี่ นับได้ เป็น หลายหลายครั้งแล้ว ไม่เคยได้ศึกษาการทำการเกษตรอย่างจริงจังสักทีที มัวแต่ทำตามหน้าที่ อย่างไรหวัดดีอาจารย์ก่อนนะจ๊ะ แล้วจะมาลักแลเรื่อยๆ อยู่คอนคะ สวนอยู่เขาพนมกระบี่ ชอบงานศิลป ดนตรี ชอบต้นไม้ รักสัตว์ ชอบธรรมชาติ 

ใครไม่ใคร่คบ ตอนนีสร้างหนำใกล้เสร็จแล้ว อยากอยู่ในสวนนานแล้ว  แต่ตอนนี้เอาจริงแล้ว เพราะหากไม่ทำตอนนี้ แก่แล้วยกจอบไม่ไหวแล้ว ทำไหรไม่ได้ แต่ต้องรบกวนกันแล้วนะจ๊ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ที่บ้านมีสวนยางอันน้อยนิด เป็นค่ากับข้าวของแม่

ถ้ากลับไปยังไม่รู้จะทำอะไรเลยค่ะ

ว่างๆๆก้อเข้ามาหาข้อมูลในเวปนี้

ดีมากๆๆเลยค่ะ

บ้านพี่โสทรอยู่ที่ไหนค่ะเนี้ยะ

เผื่อกลับบ้านจะได้แวะไปเยี่ยมชมของจิง

อิอิอิอิอิอิอิอิ

จะกลับสงกรานต์นี่ค่ะ ที่หาดใหญ่

หลีกหนีความวุ่นวาย ใฝ่หาอากาศบริสุทธิ์

สมาชิกใหม่ ครับ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ

บางทีความสุขไม่ได้วัดจากเงินทองหรือความร่ำรวยแต่วัดกันที่เมื่อคุณทำอะไรแล้วมันบอกความเป็นตัวตนที่แท้จริงของคุณเพราะทุกวันนี้มีหลายคนกำลังหลอกตัวเองยังหาตัวเองไม่เจอ

ผมก็คิดอยู่เหมือนกันครับว่าจะไปใช้ชีวิตแบบพอเพียงในสวนยางที่ซื่อไว้

แต่ก็ต้องรอให้โตกาวนี้อีกหน่อยครับเพิ่ง3ปีเองครับ

พี่โสธรอยู่แถวไหนครับถ้ามีโอกาสจะเข้าไปหาครับผมLaughing

เงินทองเป็นมายาข้าวปลาเป็นของจริง

toy_za2519@hotmail.com

ผมเป็นสมาชิกใหม่หมาดๆครับ แต่เป็นพวกแอบพักลักจำมาพอสมควร ผมดีใจที่ความคิดของผมเรื่องการกลับสู่บ้านเกิดเพื่อไปทำการเกษตร เนื่องจากเร่มเบื่อระบบราชการนั้น มีเพื่อนสมาชิกหลายคนมีความรู้สึกเดียวกัน ตอนนี้รู้สึกมีความมั่นใจมากขึ้น จะพยายามดิ้นรนตามที่ตนเองใฝ่ฝันต่อไป ขอบคุณครับ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณโสทรสู้ๆต่อไปนะ เป็นตัวอย่างที่ดี เพราะมีคนคิดอยากเป็นอย่างคุณอีกหลายคน แต่ก็ยังทำไม่ได้ หรือยังไม่กล้าพอ คงต้อง

รอเวลา และการตัดสินใจที่แน่วแน่เน๊อะ

หน้า