หนังตลุงพื้นบ้าน

บรรยากาศ ปูสาดจูด แลหนังลุง กินหนมจาก ถั่วคั่ว หลามเหนียว ทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็กเลยค่ะ

งานนี้ อยากไป แต่..มีภาระ....ต้องขอตัวค่ะ..

คนใต้ชอบดูหนังตลุง คนภาคกลางอย่างขวัญ ก็ชอบดูลิเกค่ะ ซึ่งคนรุ่นขวัญ ไม่ค่อยมีใครดูลิเก ขวัญตามย่าไปดูบ่อย ๆ ตอนเด็ก เลยซึมซับ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีเลย เริ่มหายไปกับการเวลา คนที่เคยเล่นลิเกก็หันไปทำอาชีพอื่นหมดแล้ว  ดีที่ทางแถวบ้านคุณประไพ ยังมีคนช่วยกันอนุรักษ์หนังตะลุง

แลเผื่อกันนะ ไม่ได้แลมานานแล้วนิ อยากกินหนมจากอ่ะ :crying2:

ถ้าภาคกลาง ก็ต้องลิเก ลำตัด เพลงฉ่อย เพลงลูกทุ่ง ช่วยกันอนุรักษ์ไว้ ประเพณี วัฒนธรรมพื้นบ้านจะได้ไม่ถูกรุกรานจากตะวันตกโดยผ่านสื่อต่างๆ 

แถวบ้านเวลามีงานบุญจะมีหมอลำซิ่ง แล้ววัยรุ่นก็ตีกัน :sweating:

หนังลุงใต้ แต่ตอนเด็กๆเคยเห็นพ่อเอาหนังควายมาแกะเป็นตัวละครในรามเกียรติ์ แล้วกางผ้าแสดงที่ลานบ้านสนุกดี แต่เมื่อพ่อเสียแล้วตัวละครที่พ่อแกะไว้ก็หายไปหมดคงเป็นเพราะตอนนั้นเรายังเด็กเลยมองไม่เห็นคุณค่าของศิลปะ

นั่งแลหนังลุงแล้วกินถั่วต้ม  ฮาย....หรอยนิ 

ไม่ได้แลหนังลุงนานมากแล้ว...นึกถึงบรรยากาศตอนเด็ก ๆ ไปนั่งแลหนังลุง กินหนมจากไปด้วยหัวเราะไปด้วย หนุกหนานอย่างแรง

แต่ว่าถ้าโนรา ต้องให้เขาปรับมาเล่นหัวค่ำได้แล้ว อย่าเล่นดึก ๆ แรง หลับโหย๊ะ ไม่หอนได้แล นอนเฝ้าหน้าโรงประจำ