ไกล้วันครบรอบ สิบปี (แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

อีกไม่กี่วันก็จะครบรอบ 10 ปี ของการมาใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาแล้ว ซึ่งวันที่ 10 กรกฏาคม ที่จะถึงนี้ก็ครบ 10 ปีพอดี ตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบย่างเข้ามาในอานาเขตุบ้านหลังนี้ ที่หวานใจเป็นผู้ก่อตั้งและจัดหาไว้ต้อนรับที่ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้เลยว่าจะได้ศรีภรรยาเป็นคนไทย เดิมแล้วแฟนเป็นฝรั่งชอบทำสวน และปลูกผักทานเองมาตั้งแต่เด็กๆ โดยมีพ่อแม่เป็นผู้ปลูกฝังนิสัยการกินและการอดออม และได้รับการฝึกอบรมณ์ให้เป็นคนรู้จักคำว่าพอเพียงเหมือนคนไทยทั่วไป และถูกสอนให้เป็นคนติดดิน รู้จักประหยัด รู้จักค่าของเงิน และการอยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคมทุกระดับ

เพียงก้าวแรกที่เข้ามาสัมผัสในบ้านนี้ ตอนนั้นรู้สึกว่า เหมือนอยู่เมืองไทย เพราะทุกครั้งที่คิดถึงบ้าน คิดถึงท้องไร่ท้องนา ก็จะเข้ามาเดินเล่นในสวนนี้ดูต้นไม้ใบหญ้า ทำให้หายคิดถึงบ้านและอาการ"home sick" 

ทุกอย่างภายในบริเวณบ้าน หวานใจจะถามเราทุกครั้งว่าอยากได้อะไรมาปลูกบ้าง เอาต้นนั้น  ต้นนี้ ไว้ตรงใหน ต้นนี้เราสองคนไม่ชอบขุดทิ้งดีใหม!!! แล้วจะเอาอะไรมาปลูกแทนดีล่ะ!!! เราสองคนจะถามกันก่อน ตกลงกันก่อนทุกครั้ง และเป็นแบบนี้มาตลอด  9กว่าปีที่ผ่านมา

มีการทะเลาะกันบ้างบางครั้งถึงเรื่องการทำสวน แต่ไม่ถึงกับมีปากเสียงกันรุนแรง ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องมากกว่า ตามธรรมดาของลิ้นกับฟัน  

ตรงนี้จะเห็นว่ามีท่อน้ำโผล่ขึ้นมาระหว่างกลาง เมื่อก่อนแฟนเคยปลูกดอก "ลั่นทม" เขาบอกว่าได้กิ่งมาจากคนข้างบ้าน บอกว่าดอกมันหอมดี แต่พอเรามาอยู่ เห็นดอกไอ้นี่แล้วนึกถึงคนไทยสมัยก่อน ที่บอกว่าห้ามปลูกดอกลั่นทมในบริเวณบ้าน จะทำให้ไม่มีความสุข จะระทมเหมือนชื่อ ไอ้เราก็หัวโบราณ ไปเชื่อว่าเป็นต้นไม้อัปมงคล ก็เลยบอกให้แฟนจัดการขุดทิ้งซะ ไม่ชอบ มันเป็นดอกไม้ปลูกในป่าช้า ว่างั้น..เท็จจริงแค่ใหนไม่รู้ค่ะ รู้แต่ว่าไม่ชอบก็คือไม่ชอบ จะให้ชอบได้ยังไงล่ะ!!! แล้วท่อน้ำก็ยังอยู่ที่เดิมไม่ได้เอาออก เลยโยนเมล็ดข้าวโพดของวิศิษฐ์มาทิ้งไว้แถวนี้ เผื่อว่ามันจะงอกให้กระรอกกิน เฟี่ยงออกมานอกหน้าต่าง โยนทิ้งตั้งแต่ปากช่องแต่ดันมาตกที่แอลเอเนี่ย...

ทุกครั้งที่ถอนหญ้าหรือ "ทำรุ่น" ภาษาชาวสวน ใจก็อดนึกถึงพ่อไม่ได้ เพราะพ่อชอบทำสวนแบบนักวิชาการ ชอบหอบหญ้าไปทิ้ง แกบอกว่ามองดูไม่สะอาดตา เป็นอะไรที่เบื่อมากเพราะแกใช้เราหอบหนิ!!! พ่อทำสวนแบบสวยงาม ปลูกผักต้องเป็นแถว ตรงเปี๊ย ห้ามคด ห้ามแตกแถว ไม่งั้นต้องถอนทิ้งปลูกใหม่ และเป็นปัญหาครอบครัวทำให้แม่เบื่อไม่อยากทำงานร่วมกับพ่อ เพราะแม่จะทำแบบลวกๆ แต่ได้ผลผลิตเต็มร้อย ไม่มีหลักการอะไร (มีแต่วิชามาร ทำแบบมั่วๆ) แม่จะกลบหญ้าหรือวัชพืชไว้ที่โคนต้นเลย ไม่มีการหอบไปทิ้ง ถ้าหญ้ากอใหญ่ แม่จะจับหงายขึ้นตากแดดให้รากแห้ง มันก็จะตาย แล้วก็เปื่อยเป็นปุ๋ยให้กับผักต่อไป

ทุกครั้งที่ปลูกถั่วจะนึกถึงแม่ เพราะแม่ปลูกได้ฝักใหญ่ ยาว และไม่เคยฉีดยา ผักของแม่จะไม่เคยมีเพลี้ยมาจับเลยแม้แต่ตัวเดียว

แก้งมังกร คือผลไม้ที่แม่บอกว่า "บ่อแซบ" แต่แม่ก็กินจนหมดทุกครั้งที่ฝานไส่จาน วันนี้หามาปลูกซะเลย เพื่อหวนรำลึกถึงคนที่เรารัก

ใบหัวเสือ หรือหูเสือ เป็นผักสมุนไพรที่แม่ชอบเอามาไส่ต้มอึ่ง แกบอกว่า ดับกลิ่นคาวได้ดี และเปรี้ยวไส่แทนใบมะขาม แต่ฝรั่งที่นี่ เอามาไส่ยำพริกยักษ์ย่าง BBQ แบบอาหารอิตาเลี่ยน อร่อยไปอีกคนละแบบ

เสาวรส หรือ Passion fruit อันนี้ของใหม่ที่หวานใจซื้อให้เป็นของขวัญครบรอบ 10 ปี สำหรับเราสองคน ที่รักกันเหนียวแน่น อ่ะจ๊ากกก

ฟักทอง ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ก็จะสอนแฟนให้พูดภาษาไทยว่า "ฟัก" ในภาษาไทยเป็นคำสุภาพ ไม่ใช่คำหยาบ นะจ๊ะที่รัก...แต่คุณหวานใจก็พูดแบบ แย๋ ๆ ว่าสุภาพแน่นะ...

ขึ้นชื่อว่า มะเขือ (ยกเว้นมะเขือเทศ) จะชนิดใหนก็แล้วแต่ คุณหวานใจทานไม่ด้ ออกอาการท้องเสียทันทีที่ทาน ไม่ว่าจะปรุงด้วยวิธีใดก็แล้วแต่ แต่เราก็ยังอยากปลูกอยู่ดี เพราะมันสวยน่ารัก จนหวานใจออกอาการงอลนิดๆ

มะเขือเทศอาสาสมัคร ไม่ได้ปลูก มันขึ้นเองจากเมล็ดที่โยนทิ้งไว้ ทำให้รู้ว่า DNA มันไม่ได้เปลี่ยนอย่างที่เราเข้าใจ อาจจะมีการกลายพันธุ์ไปบ้างแต่ก็ยังออกมาเป็นมะเขือเทศ ไม่ใช่มะเขือพวง แล้วจะมุ่งหวังอะไรนักหนากับการปลูกกินเอง ไม่ได้ปลูกขายซะหน่อย

อีกไม่กี่วันก็จะครบ10 ปี แต่การที่ได้มาอยู่ที่นี่ ไม่ได้แตกต่างกับตอนที่อยู่เมืองไทยเลย จากวันนั้นถึงวันนี้ เคยเป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้นตลอดมา และมีความสุขทุกครั้งที่ได้ลงมือทำ จะขอเลือกเดินบนถนนสายนี้ไปจนสุดทาง จนกว่าจะไม่มีเรี่ยวแรงจะเดินต่อไป  

ขอลาด้วยภาพนี้ มาทายกันเล่นๆดีกว่า ว่าดอกอะไร ไม่มีรางวัล ทายกันมันมันส์ ไม่ต้องกลุ้มใจ (เฉลยให้ตอนท้ายแล้วจ้า)

ห้ามขี้โกงนะ ลองนึกดูก่อน ถ้านึกไม่ออกแล้วค่อยดูคำเฉลย

(เฉลย: ดอกฝรั่ง ) ใครที่ยังมองไม่เห็นคำเฉลย ขอแนะนำให้ไปตัดแว่นนะจ๊ะ อิอิ

มีความสุขกับการปลูกผักกันทุกคนนะค่ะ ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงหลังน้อยๆและถนนสายนี้ที่ไม่เกี่ยงว่าใครจะเดินเข้ามา

ความเห็น

เพิ่งแต่งแต่เหมือน 20 ปีนี่ โห..แสดงว่ารักกันแน่นแฟ้นเลยซิท่า ดีใจด้วยค่ะ แถมมีพยานรักอีกตั้งสองคน

น่าจะเล่าต่ออีกบล๊อก...ที่มา ที่ไป เมื่อ 10 ปีที่แล้ว พร้อมภาพหวานใจด้วย สมช.เรียกร้องหลายคนแล้วนะ...จะบอกให้

เล่าต่อได้ แต่ของดฉายภาพค่ะ เพราะต้องเคารพในสิทธิส่วนตัวของหวานใจด้วย เอาเป็นว่าให้ดูหลังไมค์นะค่ะ ตรงนี้สาธารณะเกินไป

ลั่นทม เป็นไม้ที่นำมาจากเขมร  เล่ากันว่า ไม้นี้นำเข้ามาปลูกในไทย เมื่อคราวไปตีนครธม ได้ชัยชนะ นำต้นไม้นี้เข้ามาปลูก และเรียกชื่อเป็นที่ระลึกว่า "ลั่นธม" "ลั่น" แปลว่ ตี เช่น ลั่นฆ้อง ลั่นกลอง "ธม" หมายถึง "นครธม" ภายหลัง "ลั่นธม" เพี้ยนเป็น "ลั่นทม"  และลั่นทมนี้เป็นดอกไม้ประจำชาติของประเทศลาวจ่ะ  ถ้าไม่เป็นมงคลแล้วจะเป็นไม้ประจำชาติของลาวได้ไง  จริงมั๊ย  แต่พี่เคยคุยกับน้องก้อย  น้องก้อยบอกว่า  สมัยก่อนเขามักจะปลูกลั่นทมนี้ที่วัด   เพราะกลิ่นของดอกจะลดกำหนัดในชาย.....พอพี่รู้แทบจะฟันต้นที่บ้านทิ้งเลย :uhuhuh:

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

ถึงบางอ้อใช่มั๊ยพี่กุ้ง ว่าจะเขียนเรื่องนี้อยู่พอดี ได้ข้อมูลจากครูตี๋วันที่พบสมาชิกที่ภูเก็ต
เพราะฉะนั้นใครปลูกลั่นทม ก็ต้องปลูกนางครวญด้วยเพื่อถ่วงดุลย์

ตั้งแต่พบปะสมาชิกที่ภูเก็ตวันนั้นต้นลั่นทม ที่บ้านน้องปุ๊กถูกรื้อทิ้งไปแล้ว ส่วนบ้านพี่ก็มีความสมดุลย์แล้วโดยนางครวญจากพี่แจ้ว 5555

สรุปแล้ว "ลั่นทม" นี่ดีหรือไม่ดีจ๊ะ ช่วยลงบล๊อกขายความต่อด้วย เพราะยังคาใจอยู่นิ แล้วก็มาเล่ากันในนี้ เราชักใจคอไม่ดี เอาเป็นว่าลงบล๊อกขอความกระจ่างแจ้งแด่ สมช. ทุกท่านด่วนจี๋ไปรษณีย์จ๋าเลยนะ รออยู่ ไม่งั้นนอนไม่หลับ มันคาใจ.... 


แล้วนางครวญล่ะ มาจากใหนเป็นต้นแบบใหน? เอามาแนะนำด้วย อยากเห็น และความหมายล่ะเป็นไปมาไง

โอ้ดวงจำปา  บุปผาเมืองลาว  งามดั่งดวงดาว


ชาวลาวชื่นใจ....


น้องแก้ว ชาวลาวเรียก ดวงจำปา จ้า ไม่ใช่ลั่นทม

ยินดีด้วยนะคะคุณอ๊อด ขอให้มีความสุขกับหวานใจไปตลอดนะคะLaughing

    

 

ขอบคุณค่ะป้าเพ็ญ กว่าจะถึง10 ปี ก็ล้มลุกคลุกคลานมาด้วยกันหลายครั้งค่ะ ไม่อยากจะเล่า มันยาว...

หน้า