สวนข้า..ใครอย่าแตะ...(สวนธรรมดาของคนธรรมดา)..

หมวดหมู่ของบล็อก: 


ในบริเวณสวนของผมประมาณ 20 ไร่ ทางฝั่งขวา..จะเป็น"ป่าโคก"..ประมาณ 2-3 ไร่..จะมีต้นไม้หลากหลายชนิดอัดแน่นกันอยู่อย่างในภาพ.แต่ส่วนมากไม่ค่อยรู้จัก..ซึ่งไมใช่ประเด็นสำคัญ..ประเด็นสำคัญคือตั้งใจรักษาเอาไว้เฉยๆ..ไม่ใช่นักอนุรักษ์.ไม่ใช่องค์กรรักษ์โลกสุดชีวิต..ก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆที่มี.."ใจ"..รักต้นไม้แค่นั้น...


สภาพโดยทั่วๆไปของสวนที่เหลือเอาไว้..ซึ่งประกอบไปด้วยต้นพยอม.กันเกรา.พะยูง.ยางนา..ยุงป่า..ตะขาบ.แมงป่อง..งู..กบ.เขียด..นก..สิ่งมีชีวิตอีกหลายๆอย่าง..อยู่ๆกันไป..ผมเป็นสิ่งแปลกปลอมที่ไปเบียดเบียน..และเป็นส่วนเกินของป่าเล็กๆแห่งนี้..ก็..ต้องยอมรับวิถีชีวิตของป่าน้อยๆแห่งนี้..(แต่ผมไม่ใช่นักอนุรักษ์ธรรมชาตินะครับ)..แหะๆ..บอกไว้ก่อนวันไหนผมคึกขึ้นมาไปต้นไม้..พี่น้องสมาชิกจะได้ไม่เสียความรู้สึก..


บางส่วนของทรัพยากรที่มีอยู่ในสวน..เห็ด..ยี่ห้อต่างๆ..ซึ่งผมพอรู้ก็มี..เห็ดปลวก.ไค.ข้าวหมาก.ถ่านขวา(มั้ง)..เพียบเลย..ผมแปลกใจจริงๆแค่มองก็เห็นแล้ว..ชาวบ้านแถวนั้นก็ไม่เก็บ..รู้สึกว่าจะมี.."มารยาททางสังคม"..พอรู้ว่าที่ดินมีเจ้าของก็ไม่มาเก็บ..อืมม์..น่าคบนะเนี่ย..ก็ต้องลำบากสมาชิกแก้งค์ถูกขอร้องให้เอาเห็ดที่เก็บแล้วกลับไปกิน..ดูๆก็น่าสงสารไม่อยากเอาเห็ดที่ผมเก็บให้เล้ย..สงสัยกลัวเจอเห็ดพิษมั่ง..หน้าตาดีอย่างผมเนี่ย..เพิงจะรู้ว่า.."ขาดความน่าเชื่อถือ".ก็ตอนนี้แหละพี่น้อง..ฮ่าาาาาาาฮิ้วววววว...


พี่วิศิษฐ์..แห่งโฟกัสดิจิตอลขนปลามาปล่อย..ผมก็ปล่อยเหมือนกันครับพี่น้อง..แต่ปล่อยแมงดานา..ยายกับตาสวนติดกันแกคงอดใจไม่ไหวมาเห็นแล้วหัวเราะทันที..นี่ถ้าหัวเราะเป็นภาษาอังกฤษ..เยอรมันได้แกคงหัวเราะไปแล้วละครับ.."โอ้ย..คึดได่จั๋งได๋ปล่อยแมงดา..มันบ่อยู่ดอกมันมีปีกมันกะบินหนีตั่วหล่า..ปล่อยปลายังสิได่กิน"..แหม..อยู่ด้วยกันมานาน..ตากับยายยังคงไม่ชินกับความเพี้ยนของผมอีก...ฮ่าาาาาฮิ้ววววว..


แมงดานามีปีกบินหนีได้..นี่เลยหอยจูบ(หอยขม)ไม่มีปีก..ไม่มีเท้าดูซิจะหนีไปไหนได้..เฮอะๆฉลาดไหมครับพี่น้อง..ตากับยายอึ้งไปเลย..แต่ก็ยังไว้เชิง.."หอยกะลอยไปนำน้ำคือกัน"..อิอิอิ..


เดินไปดูท้ายสวนเจอต้น."ไม่รู้จัก"..แต่รู้สึกคุ้นๆ..เลยจัดการทำลายสิ่งแวดล้อม..โดยการขุดมาครึ่งหนึ่ง..ลองมาปลูกที่บ้าน..แต่โอกาสรอดนะน้อย..ไม่เหมือนข้าราชการชั้นผู้ใหญ่..ทำอะไรไม่ผิดรอดตลอด...แหะๆๆ


ต้นองุ่นป่าหรือ."อีโก๋ย".ขึ้นกระจายอยู่ในสวน..สมัยเป็นเด็กเคยกินต้นที่หวานๆรสชาติไม่ต่างจากองุ่น..แต่ถ้าเจอบางต้นกินแล้วคันคอสุดๆไปเลย..รอให้สุกก่อนต้นนี้ไม่รอดแน่..จะหวานหรือคันก็แล้วแต่เวรหรือกรรมละครับงานนี้..


บรรดาสมาชิกในสวน..โดยเฉพาะภาพสุดท้าย..นอนผึ่งแดดอยู่..ผมมองไม่เห็นและถอดรองเท้าเดินด้วย..รู้สึกเหยียบอะไรลื่นๆ..ก้มลงมองอ้าว..หัวจมลงไปในดินหน่อยหนึ่ง..ตั้งหลักได้ฟ่อที่หนึ่ง..สัญชาติญาณผมเลยถ่ายรูปได้อย่างที่เห็น..ต่างคนต่างเผ่นป่าราบไปเลย..โชคดีไม่โดนกัด..ไม่งั้นมีโอกาส."เสียชีวิตระหว่างปฎิบัติหน้าที่"..แน่นอน..คิดมายังขนลุกไม่หาย.เขามีแต่ล้วงคองูเห่า..ผมนะ."เหยียบหัวงูเห่า"..แอะ..เกือบไม่รอด..


แหะๆ..เหมือนเดิมครับรู้แต่ว่ามีแต่ไม่รู้จัก..


ฝั่งขวามือคือสวนที่ตั้งใจจะรักษาเอาไว้..ถึงแม้จะคิดไม่ออกว่าจะเกิดผลประโยชน์ตอบแทนอะไรในแง่ธุรกิจ..ก็ไม่สนใจ..แค่ชอบให้มีต้นไม้..แค่นั้นเอง...

ขอบคุณพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน..และผู้ใหญ่โสที่เคารพ..ลำใย

ความเห็น

ลำใยเอ๋ย...เอื้อยว่าเจ้าปลูกกระท่อมไว้ได้แล้ว...รับรองสมาชิกไปยามเจ้าบ่ได้ขาดแน่

เก็บเงินอยู่ครับเอื้อย...อีกจักปีสองปีคือสิเฮ็ดได่อยู่ครับ..สบายดีบ่เอื้อย..กลางเดือนหน้าสิไปยามเด้อครับ..

รักษาไว้นานนน ๆๆ เน้อครับ ปัจจุบันหาคนคิดแบบนี้ยาก นอกจากพืชเศรษฐกิจแล้ว จ้องแต่จะทำลายต้นไม้อย่างเดียว ฝากเป็นแรงใจแนวคิดครับ มักหลาย

จักสิสู้ทุนนิยมไปได่หลายปานได๋ดอกครับ..รักษาไปเรื่อยๆ..โชคดีเจ้าของเก่าเผิ่นปลูกยูคาส่วนหนึ่งผมกะว่าสิไถยูคาจั๋งสิบ่ได่ถากป่า..อยากจงป่าไว้นะครับ..

อย่างนี้แหละค่ะร่มรื่นดี

e-mail. puangpech_@hotmail.com

 

ครับผม..ว่างๆก็แวะมาเยี่ยมนะครับ..

เจ้าคนธรรมดาอยู่ติ๊

อิอิอิอิ   อยากไปเยี่ยมยามถามข่าวอ้ายเด้อจ้า

 

 

"ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปัน ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง"

คึดฮอดฮูกหลายป้อมกะคึดฮอดคือกัน..อ้ายจัดอยู่ประเภท.."มาสเตอร์ป่วง"..อิอิอิ..

:admire2: หลานมีบุญมากเลยค่ะ รักษาไว้ให้ลูกหลานนะค่ะ ให้เขาได้รู้จักว่าป่าเป็นเช่นไร? ว่าพ่อมีที่เป็นไร่ๆ ดีว่าให้เขารู้จักแต่ป่าปูนและมีเนื้อที่เป็นตรางวาค่ะ หลานโชคดีจริงๆค่ะ

แหะๆๆ..ผมยังไม่มีตัวเล็กเลยครับพี่..กำลังพยายามไม่รู้จะมีกับเขาหรือเปล่า..ผมซื้อที่เอาไว้เผื่อไว้ให้คนไทยได้ใช้ประโยชน์ดีกว่าปล่อยให้คนชาติอื่นมาซื้อนะครับ.ผมคิดภาพไม่ค่อยออกนักเวลาพูดถึงบ้านเป็นตารางวา..คงอึดอัดน่าดู..ต่างจังหวัดค่อนข้างจะมีที่เยอะนะครับ..

หน้า