ไหนๆไปบ้านพี่เท่งทั้งที จะไม่แวะที่นี่ได้ไง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

แถวๆ บ้านพี่หยอยมีของดีๆน่าภูมิใจเยอะค่ะ

ขากลับ โจ น้องเล็ก และ น้องใจ เลยแวะไปช้อปปิ้งกันที่บ้านกะลาลุงปลื้มค่ะ

และโชคดีได้พบปะพูดคุย กับลุงปลื้มด้วยค่ะ ลุงปลื้มเล่าให้ฟังว่ายอดขายปีที่แล้ว

เป็นหลักล้านขึ้น แต่โจจำไม่ได้ซะแล้วว่ากี่ล้าน..แป่ว ..ววว

ความจำสั้นแต่รักฉันยาววว ..น่ะ ฮ่า ฮ่า

ลุงปลื้ม ชูคง เป็นคนบ้านคอกวัว ตำบลชัยบุรี จังหวัดพัทลุง เป็นคนต้นคิดเรื่องการนำเอากะลามะพร้าวมาแปรรูปเป็นเครื่องใช้ในครัว เครื่องประดับ ของที่ระลึกและสิ่งประดิษฐต่างๆ

ลุงปลื้มเริ่มทำมาตั้งปีแต่ปี 2522 เอาเลื่อยเล็กๆ ที่เด็กๆ ทำการฝีมือมาใช้พร้อมกับหากระดาษทรายมาขัดมาถู กว่าจะได้ช้อน ซ่อม ทัพพี และเครื่องใช้อะไรสักอย่างก็แทบแย่ แต่ลุงปลื้มก็ไม่เคยท้อ เพียรทำจนเกิดความชำนาญ

ต่อมา มีหน่วยงานราชการหาเครื่องขัดเครื่องเจียรไนแบบใช้ไฟฟ้าไปให้ ทำให้ผลิตภัณฑ์ต่างๆ ออกมาสวยงามมากขึ้น และผลิตได้เร็วยิ่งขึ้น ทำรายได้ให้ลุงปลื้มไม่น้อย ลุงปลื้มจึงได้เผยแพร่ความรู้และประสบการณ์ให้กับชาวบ้านในหมู่บ้านและใกล้เคียง รวมถึงที่ไหนก็ได้ที่อยากเรียนก็ไปขอความรู้ มะพร้าวส่วนใหญ่จะไปหาซื้อจากภูเก็ตบ้าง ตรังบ้าง กระบี่บ้าง ขนมาเต็มสิบล้อ คัดเลือกเอาเฉพาะมะพร้าวแก่ ลูกใหญ่ลูกเล็กไม่เป็นปัญหา สามารถทำได้หลายอย่าง

ที่บ้านลุงปลื้มมีร้านค้ารวมของกลุ่มผลิตภัณฑ์กะลามะพร้าว ปกติมีคนขายอยู่คนสองคน ถ้ามีรถตู้รถบัสพาคนมาดูงานหรือมาซื้อของ ลุงปลื้มก็จะเปิดเพลงทางหอกระจายข่าว ชาวบ้านก็จะรู้ว่ามีแขกมา ก็จะพากันไปรับแขกและช่วยกันขายของ

ตอนเย็น เมื่อจัดการเคลียร์บัญชีของเสร็จ ลุงปลื้มก็จะเปิดอีกเพลงหนึ่ง ชาวบ้านก็จะทราบว่าต้องไปรับเงินค่าผลิตภัณฑ์ของตนเองที่เอาไปวางขายรวมกัน

สินค้าจากกลุ่มของลุงปลื้มมีการคัดคุณภาพ ส่งออกไปกว่า 20 ประเทศ โดยคนที่กรุงเทพฯ ส่งไปขาย กลุ่มไม่ได้ส่งไปเอง ในจำนวนนั้นเห็นมีชื่อศรีลังกาและฟิลิปปินส์ ถามลุงว่า สองประเทศนี้มีมะพร้าวมากมาย เขาสั่งไปทำไม ลุงหัวเราะบอกว่า คงเอาไปเลียนแบบมั้ง ถามต่อไปว่า ลุงไม่กลัวหรือ ลุงตอบว่า ไม่กลัว ยังไงก็สู้ของเราไม่ได้ เราทำมานานกว่า ฝีมือดีกว่า ในเมืองไทยก็ไม่กลัวใครเช่นกัน

ที่ส่งไปขายต่างประเทศลุงจะเป็นคนคัดของ แต่ที่วางขายหน้าบ้านไม่ได้คัด ลุงบอกว่า คนซื้อเขาเลือกได้เอง เขาคัดของเขาได้

ขอบคุณข้อมูลจาก  http://www.phongphit.com/content/view/159/62/


ป้าย และโล่ห์ต่างๆที่คุณลุงปลื้มได้มาจากผลงานทั้งหมดของลุงค่ะ

 


เครื่องขัดกะโหลกกะลาของลุงค่ะ

 


เครื่องทำตัวขนมลอดช่อง เวอร์ชั่น 1.1 จ้า..

 


กระดิ่ง กระดึง เค้าเรียกว่าอะไรน่ะคะ กรุ้งกริ้ง แขวนคอวัว อ่ะค่ะ ทำมาจากลูกตาลค่ะ

 


อันนี้เห็นแล้วนึกถึงพี่สายลมลอย นะสวนขี้คร้านเลยค่ะ 555

 


โคมไฟจากกะลาค่ะ

 


โคมไฟอีกแบบค่ะ

 


โจชอบงานพันเชือกค่ะ

 


น่ารักมั้ยคะ งานคุณลุง โดนใจโจมากเลยค่ะ

 


สาวคนนี้กำลังเล็ง ตู๊ด..ตู๊ดด...ซื้ออะไรดีหนอ...

 


ส่วนสาวคนนี้ สงกะสัย มองหาหนุ่มใหญ่ หนวดเครา เยอะๆๆจ้า..ตรู้ด..ตรู้ด..

ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก ฮิ้วววว...

 


ภาพรวมค่ะ ไปยืมรูปมาเพราะภาพโจถ่ายมาไม่สวย

เครดิตภาพ  http://www.thaimtb.com/cgi-bin/viewkatoo.pl?id=28952&st=1

 


ปิดท้าย ผลงานรวมจ้า

เครดิตภาพ  http://www.osotho.com/th/content/indexdetail.php?ContentID=1290&myGroupI...

ความเห็น

ชอบกระดิ่งแขวคอวัวค่ะ ของสวยๆ เยอะเลยพี่โจเหมาไปกี่อันนิ

ฮ่าๆๆๆ ตกลงพี่โจซื้อกระดิ่งไปแขวนคอหนุ่มไหนมั่งล่ะ ฮิ้ววววววววววววววววว:uhuhuh:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ตามพี่โจไปเที่ยวด้วยคนคร้าบบบบบบ

ตามพี่โจไปเที่ยวด้วยคนคร้าบบบบบบ

ชอบอันที่เป็นน้องควาย น่ารักที่สุด :crying2:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

    อย่าว่าไปตะถึงแม้จะกะโหลกกะลาไปบ้าง แตเมื่อนำมาขัดสีฉวีวัน เฮ้ย...เจียรไนแล้วคุณค่ามหาศาลทันที เออ..แล้วใครได้ไหรไปมั่งล่ะครับคุณโจ???

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

สวยเหมือนสวยพัทลุงม้ายละพี่บ่าว   

แบบว่าต้องเจียร ถึงจะสวย  :uhuhuh:

อยากได้ที่ทำลอดช่อง แบบนี้ น่ารักจังคะ

อยากได้กะลาทำขนมลอดช่องจังเลย :desperate:

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

หน้า