ซีรีย์..ความพอเพียง..เพื่อเพียงพอ # 4 ไปซุปเปอร์มาเก็ตกันครับ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ติดหรูครับ...ไปซุปเปอร์มาเก็ตกันครับ..อิอิอิ


สินค้าที่มีให้เลือกอย่างมากมาย หรูจริง ๆ


ภาพแรกเรียกแขกครับ ฮ่า ๆๆๆๆ

คนอย่างผมโอกาสที่จะได้เข้าในเมืองคงยากครับ มีธุระจริง ๆ ถึงได้ไป อยู่บ้านนอกคอกนาจนชิน



นี่แหละครับเครื่องแบบไปซุปเปอร์มาเก็ตของผม มีอุปกรณ์ ข่ายดักปลา ถุงใส่ปลา กระติกน้ำ 10 ลิตร 2 ใบ มัดรวมเข้ากันด้วยผ้าขาวม้า และไม้ไผ่สำหรับทำเสาปักข่ายดักปลา 1 ลำ แล้วก็ขึ้นควบเลยครับ ฮ่า ๆๆๆๆๆ





วันนี้ขายดักปลายุ่งมาก ๆ ครับต้องใช้ตัวช่วย มือที่ 3 (ปาก) ไม่งันทำไม่เสร็จแน่ ๆ ครับขา 2 ทั้ง 2 ข้างก็ใช่ตีน้ำให้ลอยไปยังตำแหน่งที่เราต้องการ น้ำในสระลึกมาก ๆ 4.5 เมตรได้ (ความสามารถเฉพาะตัวห้ามเลียนแบบ) อิอิอิ


ไม่นานปลาสด ๆ คิดว่าสดกว่าในซุปเปอร์มาเก็ตไหน ๆ ก็ขึ้นมาอยู่ในถังที่เตรียมไว้ วันนี้ได้ 3 กิโลกว่า ๆ ใส่ข่ายไม่นานครับเพราะเดี๋ยวมันติดเยอะ





จากนั้นไปให้อาหารปลาอีกบ่อ (มี 2 บ่อติดกัน) บ่อนี้ปล่อยปลาตัวเล็กที่ซื้อมาใหม่เป็นที่สนุกสนานของครอบครัว เพราะว่าปลาคุ้นมาก ๆ

 
บนขอบบ่อเล็ก ๆ ก็มีมะเขือ พริก มะละกอคุณรุจ ให้เก็บกินอย่างมากมายวันนี้น้องโฟกัสขอเก็บเองครับ

ได้แล้วพ่อ 2 ลูกพอไหม อิอิอิ เห็นรอยยิ้มของลูกก็มีความสุขแล้วครับ

รู้จักปลูกก็ต้องรู้จักวิธีเก็บเมล็ดพันธุ์ไว้ด้วย น้ำเต้ายาว-ยักษ์ (น้ำเต้าขาควาย) จะได้มีเมล็ดพันธุ์ไว้ปลูกต่อไปเรื่อย ๆ

กล้วยมือนางสุกคาเครือ ผลไม้สด ๆ ปีนี้เป็นปีที่ 2 แล้วออกเครือเยอะมาก ๆ

กล้วยหอมบ้าน ๆ ที่บ่มไว้ในโอ่งมังกร เอาไปใสบาตร และไว้กินบ้าง แต่หลัก ๆ บ่มไว้ทำอาหารปลาครับ ปลาที่สวนกินกล้วยหอม หรูซะไม่มี ฮ่า ๆๆๆ

ผักที่เก็บมาทั้งหมดในวันนี้ สด ๆ ทั้งนั้น ปลูกเองกับมือ ปลอดสารพิษ 100 % ผักสด ๆ มีย่านางเกิดเอง ดอกแค ซะอม ตะไคร้ ถั่วครก มะละกอ มะเขือ กระเฉดน้ำ กระเจี๊ยบเขียว ทุกอย่างไม่ได้ซื้อครับ ประหยัดจริง ๆ สบาย ๆๆๆๆรู้แหล่งที่มา รู้แหล่งผลิต ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย ทำกับข้าวได้หลาย ๆ อย่างเลยครับ

กับข้าวเย็นนี้ฉู่ฉี่ปลาตะเพียน วิธีทำให้ก้างปลาตะเพียนไม่มากเคยนำเสนอไปแล้วนะครับ
แค่นี้ก็อิ่มสำหรับ 3 คนในครอบครัวครับ


                ภาพสุดท้าย  ย้ำเตือนได้อย่างดี ภาพข่าวหลาย ๆ ช่อง คนแห่ซื้ออาหาร กักตุนไว้เพราะกลัวน้ำท่วม ภัยธรรมชาติในวันข้างหน้าจะรุนแรงมากมายแค่ไหนไม่ทราบได้แต่วันนี้เห็นแล้วว่าความเจริญทางด้านวัตถุที่ใช้ เงินเป็นตัวตั้ง ก็พอจะบอกได้แล้วว่าถึงภาวะที่ข้าวปลาอาหารขาดแคลน เงินไม่สามารถซื้อได้ทุกอย่าง แล้วคำว่า เงินทองคือมายา ข้าวปลาคือของจริง ก็เริ่มส่งผลให้เห็นบ้างแล้ว  ชีวิตคนชนบทที่ห่างไกลความเจริญทางด้านวัตถุเช่นผม ค่อนข้างได้เปรียบในการดำเนินชีวิต  ยิ่งตัวเองเคยอยู่ในสังคมเมืองมาก่อนแล้วพยายามปรับตัว ให้เข้ากับความบ้านนอกที่อยู่ในปัจจุบันได้แล้ว ยิ่งทำให้เห็นช่องทาง การเอาตัวรอดในภาวะที่ภัยธรรมชาติมาแบบไม่บอกกล่าวได้อย่างไม่กระทบมากนัก
                ชีวิตคนเรานั้นอาศัย ปัจจัย 4 เป็นหลัก แต่เมื่อสังคมเปลี่ยนไปมาก คนส่วนมากเลยลืมมองว่า สิ่งที่จำเป็นในชีวิตประจำวันนั้นคืออะไร ทุกคนมุ่งเน้นหาแต่เงิน ๆๆๆ เพื่อตอบสนองความต้องการของตนเองไปแบบไม่มีที่สิ้นสุด  ผมใช้ชีวิตแบบสมถะเรียบง่าย อยู่ร่วมกับธรรมชาติ แต่เอาความคิดแบบคนในเมืองมาผสมผสานใช้กับความบ้านนอกที่ดูแล้วเข้ากันได้อย่างลงตัว  เงินใคร ๆ ก็หาได้แต่การดำเนินชีวิตแบบพอเพียงเพื่อพึงพาตนเองนั้นทำยาก แต่ถ้าคิดจะทำแล้วอะไรก็ตามก็ไม่ยากเกินความสามารถของคนเราไปได้  ดูได้จาก เวลา 7 เดือนที่เริ่มเอาจริงเอาจังของการดำเนินชีวิต การปลูกเพื่อกินก่อน ให้อิ่มท้อง ยังไม่เน้นขาย แต่ถ้าไปมองเรื่องเงินเป็นหลักการปลูกขายเชิงพานิช ก็จะทำให้คิดมาก มีผลกำไร ขากทุนเป็นตัวกำหนด จะทำให้เกิดความกลัวที่จะทำ  ซึ่งผมกลับไม่คิดเช่นนั้น ที่ลุย ๆ ปลูกสารพัดอย่างมากมาย ใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง ช่วงเช้า – ช่วงเย็น ก็ทำให้สิ่งที่ทำนั้นส่งผลตอบแทนออกมาได้อย่างมากมายตามบล็อกต่าง ๆ ที่ได้นำเสนอมาก่อนหน้านี้แล้ว 
          การปลูกแล้วกินสิ่งที่ปลูก กับการใช้เงินซื้อ มันเป็นความเหมือนที่แตกต่างกันอย่างมาก แต่เมื่อปลูกก็จะได้ความรู้ จากการปฏิบัติจริง ทำให้เกิดการพัฒนาไปเรื่อย ๆ เรียนรู้ปัญหา วิเคราะห์ แก้ไข เองได้ นั้นแหละครับความมั่นคงและยั่งยืนก็จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน 
 
จะพอเพียง.....เพื่อเพียงพอ..ให้ได้ในสักวัน....

โปรดติดตามตอนต่อไป....wisit_photo@hotmail.com





ความเห็น

:cheer3:     น่าเอาเยี่ยงอย่าง เป็นอย่างยิ่ง :cheer3:

เหตุการณ์ที่เราคุย ๆ กันมันมาเร็วกว่าที่คิดมากเลยคุณศิษฐ์  มันมาแล้ว  เตรียมรับมือกันให้ดี

อุดมสมบูรณ์เหมือนเดิมครับ แบบนี้ซิครับของจริง ความมั่นคงด้านอาหาร โหวตครับ


ดีจังขอเลียนแบบนะคะ

อุดมสมบูรณ์ครับ

เห็นชัดๆ ว่าความสุขจริงๆ
ไม่ใช่แค่ชั่วข้าม วัน ข้ามคืน 
แล้วเลือนหาย เป็นแรงบันดาลใจ
ของคนในเมืองหลายคนทีเดียวล่ะน้องศิษฐ์


ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

เข้ามาปุ๊ป โหวตก่อนอ่าน เพราะ

บล๊อคุคุณ ผ่าน อย แล้ว

:uhuhuh:

 

555 แหมๆๆ ติดใจเรื่องภาพเรียกแขกตั้งแต่บัดนั้นเลยเหรอคะ น้องสิท

:uhuhuh:

มีผักสด ปลาสดกินทุกวัน แบบนี้ก็ไม่ต้องเข้าเมืองสินะคะ

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ

^^อยู่กับความสุขที่พอเพียง^^

หน้า