ผจญภัยเล็ก ๆ กับแม่ข้าวเหม่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

สองวันมานี้น้ำลดลงไปบ้างแล้วคะ แล้วระดับน้ำก็ค่อนข้างทรงตัว วันนี้แหม่มขอออกไปดูโลกภายนอกกับเขาบ้างนะคะหลังจากติดเกาะมาสองอาทิตย์เต็ม ๆ ต้องเลือกเวลาเหมาะ ๆ คะ เลือกออกก่อนบ่าย เพราะช่วงบ่ายถึงเช้ามืดน้ำจะขึ้นตามระดับน้ำเจ้าพระยาค่ะ ข้อดีของน้ำขึ้นน้ำลงคือน้ำที่ท่วมขังไม่เน่าและไม่มีกลิ่นเหม็นค่ะ



พร้อมลุยคะ



เดินลุยน้ำออกมาหน้าหมู่บ้าน ข้ามสะพานไม้ไปต่อมอเตอร์ไซต์



ลงเรือ



ท่าเรือถนนราชพฤกษ์



ต่อรถเมล์



ถึงแล้วคะจุดหมายปลายทางใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง (เวลาปรกติขับรถ 15 นาที) ก็ทำเวลาได้ไม่เลวคะในเวลาแบบนี้ วันนี้ได้เสบียงมาเพิ่มเล็กน้อย รวมกับของเดิมที่เหลืออยู่คงอยู่ได้อีกสัก 1 อาทิตย์ (จริง  ๆ ของในซุปเปอร์มาเก็ตก็มีน้อยมากคะ แหม่มหยิบมาเท่าที่จำเป็นเผื่อให้คนอื่นเขาได้หยิบบ้าง) ไม่ลืมหยิบกาแฟชงสำเร็จและบะหมี่สำเร็จรูป อย่างละแพ็คใหญ่มาฝากพี่ รปภ. หน้าหมู่บ้านที่ยังทำหน้าที่อย่างแข็งขันท่ามกลางป้อมกลางน้ำ ทั้งที่บ้านพวกพี่เขาก็ท่วมเหมือนกัน นับถือน้ำใจพวกพี่เขามาก ๆ คะ เช้านี้มีเพื่อนบ้านที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันเอาน้ำมาแจกถึงบ้านอีก 4 แพ็ค น้ำใจนี่มันชื่นใจจริง ๆ เลยค่ะ  วันนี้กลับถืงบ้านประมาณเกือบห้าโมงเย็น ขากลับก็ขึ้นรถ ลงเรือ ต่อมอเตอร์ไซต์ เดินลุยน้ำ กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพคะ





ความเห็น

โอ้  หลายต่อมากเลย  สู้ๆค่ะ

ทุกข์แค่ไหนคนไทยก็ยังมีรอยยิ้ม


เอาใจช่วยค่ะ เดี๋ยวมันจะผ่านไป


สู้สู้ค่ะ :cheer3:

 

"แค่พอเพียง...ก็เพียงพอ"

สู้ๆนะคะ ไว้ไปช่วยกันขัดบ้าน :cheer3:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ประสบการณ์ที่หาได้ยากยิ่ง สู้ สู้ นะคะ

อย่าคิดมากนะคะ ถือโอกาสเดินทางหลายรูปแบบ คิดว่าเป็นประสบการณ์ที่แปลกไปจากเดิม


สู้ๆค่ะ

น้ำถึงไหนแล้วคะ..ตอนนี้ เอาใจช่วยนะคะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

เย้ น้ำลดลงแล้วนี่ค่ะ เห็นระดับน้ำจากกำแพง เอาใจช่วยค่ะ เรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน ไม่อยากจะเชื่อว่าคนกทม. ที่เคยวิ่งวินมอไซต์ต้องกลับมาวิ่งวินเรือ อู้ย ช้ำใจ...

ว้าว ไม่น่าเชื่อ เลยว่าจะ ท่วมได้ ขนาดนี้ นะครับ สมัยเด็กๆ ตอน น้ ท่วมใหญ่ ใน กรุง เทพ ก็ ยังไม่ นาน ขนาด นี้นะครับ ต้น ไม้ดีขึ้น หรือเปล่า ครับ คุณ แหม่ม

น่าเห็นใจผู้ประสบภัยน้ำท่วมมากเลยค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะคะแม่ข้าวเม่า  สู้ๆค่ะ  :cheer3:

หน้า