ไปดูเขาเกี่ยวข้าว ตอนที่ 4 หอบป่ามาฝากคุณลุงพูนล้วน ๆ
สืบเนื่องจากได้ติดตามบล็อกคุณลุงพูนปลูกป่า ได้พูดคุยกับคุณลุง ธนนันท์บอกว่าธนนันท์โชคดีมีปู่ย่าปลูกไม้ให้ใช้ อยากใช้เมื่อไหร่ก็ให้คนไปเลื่อยมาใช้ได้เลย แล้วก็ได้ใช้บ่อย ๆ จนปู่บ่นว่าจะเอาไปสร้างอะไรเยอะแยะ ตัดที 20-30 ต้น ตัดมาหลายครั้งแล้วด้วย (ข้าวขึ้นเล้าเสร็จก็จะไปเลื่อยอีกนะปู่)
คุณลุงพูนบอกว่ากลับกัน ลุงต้องปลูกไว้ให้ลูกหลานใช้ แล้วลุงพูนก็ปลูก ปลูก ปลูก ดังที่ลุงนำมาลงบล็อกให้พวกเราได้ดู
ธนนันท์ดีใจที่ลุงคิดปลูกต้นไม้ป่าค่ะ คนอื่น ๆ มีที่มีทางคิดจะปลูกแต่ต้นไม้เศรษฐกิจ ไม่คิดว่าไม้ป่าพื้นบ้านเป็นสิ่งที่มีค่าควรแก่การรักษา คุณลุงศึกษาเรื่องพืชพรรณมาดี รู้จักชื่อต้นไม้ป่ามากมาย ดังที่นำมาลงบล็อกแล้วมีชื่อกำกับไว้ทุกต้น
ธนนันท์รู้จักแต่ใช้ หาได้รู้จักชื่อไม่ ถ้าบล็อกนี้พูดน้อย ไปหน่อยอย่าคิดว่าธนนันท์กำลังอกหักจากพ่อดองวัด-ฉะ-ริน นะคะ
อ้าว! ลูกเขยพ่อดำโผล่มา...จากไหน ดำไม่น้อยหน้ากันเลย อิอิ
ไม้ในป่าเขตภาคอีสานโดยเฉพาะที่จังหวัดมหาสารคามที่ธนนันท์อยู่ เป็นป่าไม้ผลัดใบค่ะ เป็นป่าโปร่ง ขนาดเล็ก มีไม้แดง ชาด เต็ง รัง มะค่า ต้นกุง พลวง เหียง ฯลฯ
ไม้ที่ธนนันท์ไปเลื่อยเอามาสร้างบ้านบ่อย ๆ ก็จะเป็น ต้นชาด แดง (ทำบันได ไม้เนื้อแข็งมาก)
เนื้อที่ป่าตรงนี้มี 8 ไร่ค่ะ แอบไปล้วงข้อมูลกับปู่ เพราะถามใครก็ไม่รู้จักสักคน ก็เลยต้องถามปู่ ปู่ต้องตอบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าไม่ตอบธนนันท์ไม่จ่ายน้ำหมักค่ะ ปู่เป็นลูกค้าคนสำคัญ หวงด้วยเก็บไว้กินคนเดียว
มองเข้าไปข้างใน รกมากค่ะ เดินเข้าประมาณ 20 เมตร ต้องถอยออกมา กลัวหลงป่า (กลัวไม่มีใครตาม) เขาจะดีใจซะอีก หลงได้หลงดี...
เป็นซุปเปอร์มาเก็ตของชาวบ้านแถวนั้นด้วย เพราะเป็นรอยต่อของสองหรือสามหมู่บ้าน เขาเข้ามาหาเห็ด สัตว์ป่าตัวเล็ก ๆ ไปเป็นอาหาร สมุนไพรก็มีค่ะ ต้นใบหมี่ที่เอามาทำแชมพู ผมนุ่มมาก ฟองนุ่มมือดีค่ะ ธนนันท์เพิ่งทำไปยังไม่ถึงอาทิตย์เลย ได้ 10 ขวด ลิตรครึ่ง ยืนยันว่าผมนุ่มมาก...
กลุ่มนี้อยู่ราวป่าค่ะ ต้องถอยออกมาเดี๋ยวเหยียบเครือหมาหลง หลงไปตลอดชีวิต เอ๊ะ!...หรือเหยียบไปแล้วนี่เรา...น่าน..หลงอีกแล้ว
นั่นไงยังไม่ทันขาดคำ เลื่อนขึ้นไปดูภาพ หลงโหลดซ้ำด้วย...ไม่แก้ไขค่ะ ลงไว้ให้ดูเป็นหลักฐาน...จะได้รู้ว่า...ความจำสั้น..แต่รักฉันยาวค่ะพ่อดอง..ดำ
กระจายไปตลอดแนว ปู่ปลูกไว้ให้ลูกหลานใช้ค่ะ ลูกหลานก็สนุกใช้ สนุกขายด้วยค่ะ ต้นไหนที่ใหญ่ได้ราคาก็ขายค่ะ...ต้นไหนที่เล็ก รกจัดก็สางออกมาทำฝืน เผาถ่าน ไม่เสียของทิ้ง กรอกใส่ถุงปุ๋ยขาย ทำน้ำส้มควันไม้ใช้รดผักด้วย ย่าทันสมัยกว่าธนนันท์อีก เพราะธนนันท์ใช้ทีแล้วมันเหม็นมากติดไม้ติดมืออยู่หลายวัน เลยเข็ดไม่กล้าใช้..
ตามคูคันนาก็มีต้นไม้พวกนี้ปลูกตลอดแนวค่ะ กระจายไปทั่วพื้นที่ 50 ไร่
ให้ดูภาพเอาเองค่ะ เพราะความรู้หางอึ่งเรื่องต้นไม้ป่า...ไม่กล้าออกอากาศ กลัวปล่อยไก่หมดเล้า
ขอสารภาพว่้า วันนี้ธนนันท์ง่วงนอนมากค่ะ นั่งโหลดภาพไปด้วย หลับในไปด้วย คอมพ์ไม่ใช่เครื่องเดิมที่เคยใช้ แรมก็น้อย กว่าเดิมมาก โปรแกรมก็ไม่คุ้นมือ เลยใช้เวลานาน ธนนันท์เปลี่ยนเวลานอนใหม่มา 2 วันแล้ว เลยเบลอค่ะ เผลอหลับไปหลายหนเหมือนกัน แต่อยากลงบล็อกให้เสร็จก่อน เดี๋ยวไปทำอย่างอื่น นานไปเรื่องราวมันจะหายไปจากความทรงจำ...หลง
ใครก็คงดูออกว่าโหลดภาพเดียวกัน 3 ครั้ง แล้วก็มีอีก ลองหาดูค่ะ...ไม่เอาออกเพราะขี้เกียจทำใหม่ เอาไว้อย่างนี้ล่ะ ภาพดูเยอะดี ถ่ายมา 30 ภาพค่ะ แต่หมดปัญญาแล้ว ง่วง..ไม่ไหว ขอนอนก่อนค่ะ วันต่อไปจะลงการดำเนินการสร้างรางผักไฮโดรน้ำหมักค่ะ ยังมีอีกหลายเรื่องราวที่อยากแบ่งปัน...
โปรดติดตามตอนต่อไป...เร็ว ๆ นี้ค่ะ.
- บล็อกของ ธนนันท์
- อ่าน 7420 ครั้ง
ความเห็น
พรธิดา
2 ธันวาคม, 2011 - 22:22
Permalink
เจ้ธนนันท์ ได้รับของฝากแล้วจ้า
เจ้ธนนันท์ ได้รับของฝากแล้วจ้า :admire2: ขอบคุณมากค่ะเห็ดมาส่งถึงหน้าบ้านเลยขอบคุณอีกคนคือพี่เหมี่ยวที่เอามาส่งให้ถึงหน้าบ้านเลยจ้า
ธนนันท์
2 ธันวาคม, 2011 - 22:50
Permalink
Re: เจ้ธนนันท์ ได้รับของฝากแล้วจ้า..น่องพร
รับทราบจ้า..วันนี้บ่ได้คุยเด้อ! กำลังโหลดภาพอยู่
หน้า