Flood 8 … ผลงานท่านแม่ .. ได้ – เสีย .. = ..? ..

    “ไตรลักษณ์” ... ใบไม้ใบหนึ่ง ในอุ้งพระหัตถ์ ที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแบให้เห็น ... ตั้งแต่ก่อนสมัยพุทธกาล มันคือใบไม้ ... ตราบจนปัจจุบัน มันก็ยังเป็นใบไม้ .... แล้วอนาคตล่ะ ... มันจะเป็นอะไร? ....

      คำตอบ เป็นปัจจัตตัง และ เป็นสันทิฎฐิโก สมบูรณ์เพียงใด ... อยู่ที่เราจะมีสัมมาทิฐิ ใช้ความเพียร ฝัง ปลูก บำรุง รักษา ให้แตกหน่อ ต้น กิ่ง ก้าน ใบ ดอก ออกผล ... หรือมองเมินผ่าน ๆ ไป ... รึ .. เพียงประสงค์ประโยชน์ ก็ร่วมเป็นผู้หนึ่ง ที่เข้าไปรุม เด็ด ทึ้ง ดึงเอา อย่างไม่สนใจว่า เฉา ตายไปในที่สุด ...

    เหตุการณ์ มาเยือนของแม่พระคงคา ก็มิใช่นอกเหนือ “ไตรลักษณ์” แม้แต่น้อย ...

       ท่านมาปรากฎ .... ท่านท่วมร่วมพักอยู่ระยะหนึ่ง .... และแล้ว ... ท่านก็พรากจากไป .... นี่คือปรากฎการณ์ของ “อนิจจัง” มิใช่หรือ?

    การมาของท่าน ได้สร้างปรากฎการณ์ “ทุกขัง” ทั้งสอง ขึ้นมาด้วยใช่รึไม่? เพียงว่าใครเข้มเข็งหน่อย ก็เสวยเพียง “ทุกขลักษณะ” ประการเดียว .... แต่ ... หากอ่อนแอ ก็ต้องรับประทาน ทั้งสองทุกข์ คือ หยิบป้อน “ทุกขอริยสัจ” เข้าไปในดวงจิต โดยความสมัครใจด้วย ... (แต่ผู้เสวยคงไม่รู้ตัวหรอกนะ)

    แล้ว “อนัตตา” ละ ... เอ้า ... เอาง่าย ๆ พื้น ๆ .... เมื่อเหตุการณ์ผ่านพ้น พื้นน้ำเบื้องหน้าเหือดหายจากสายตา ... แตในห้วงรำลึก นึกขึ้นคราใด ประหนึ่งน้ำท่วมอยู่ตรงหน้า ใช่ไหมเอ่ย? .... ฮึ ๆ ๆ ... แล้วตกลง ... “น้ำท่วม ริ ใจเราท่วม?”

    เอาเหอะ ... จะผิด จะถูก ยังไง ก็ขอพักไว้ก่อน ... แต่ตอนนี้ต้องขออนุญาตทำงานก่อน นะ ขอรับ...!

    ก็งานทบทวนผลงานท่านแม่ ...  หลังท่านจากไปอย่างมิค่อยเต็มใจนัก เนื่องจากถูกบังคับ ขีด กั้น เส้นทางที่ท่านเคยถนัดเดิน ... ขอย้ำเพื่อความกระจ่างชัด “ทบทวน” นะขอรับ มิกล้าใช้คำว่า “ประเมิน” ... เพราะ ...

    หากเอ่ยคำ “ประเมิน” ! ... ท่านนักวิชาการทั้งหลาย ก็จะตำหนิติโทษเอาได้ ... ด้วยน้ำท่วมครานี้ มีนักวิชาการหลากหลาย ออกมาแสดงภูมิจนเราต้องหงอ ... ใด ๆ ก็ตาม แม้เคยพิสูจน์ใช้ และได้ผลมาอย่างกว้างขวางแค่ไหน เนิ่นนานเพียงใด หากไม่มีงานทางวิชาการรองรับ ... เป็นได้เรื่อง ... ดูอย่าง EM Ball ซี .... อยากให้นักวิชาการเชื่อ และรับรอง ก็ต้องหาทุนมาสนับสนุนให้เขาสร้างงานวิจัยออกมาก่อนซี ... ไม่มาก ไม่มายหรอกน่า ... ร้อย สองร้อยล้านก็พอ ... ฮึ ๆ ๆ ...

    งานทบทวนนี้ เรียนตรง ๆ ว่า ข้าพเจ้าไม่มีเครื่องมือ Assess ที่เป็นรูปแบบ นะครับ .... มาถึงตรงนี้คงมีคำถามตามมาว่า ... แล้วจะประเมินจากอะไร? ... อย่างไร?”

    ก็ขอเรียนว่า จะทำอย่าง ง่าย ๆ โดยดูจากคุณลักษณะ ทั้งสองด้าน คือทั้งด้านกายภาพ ที่เป็นรูปธรรม และด้านความรู้สึกรับสัมผัสที่เป็นนามธรรม ... โดยการ Apprize ซึ่งชาวบ้านร้านถิ่น ก็ใช้ ๆ กันอยู่นั่นแหละครับ

       อาจมีคำถามในประเด็นว่า R & V ละหรือ? ... เอาสิ่งใดเป็นตัวควบคุม ?

    ก็ต้องเรียนตามตรงล่ะครับ ว่า R & V อยู่ที่ท่าน .... แต่ทุกขั้นตอนแห่งกระบวนการ ข้าพเจ้าจะพยายามใช้ “สติ” เป็นเครื่องควบคุมไม่ให้ เกิด Bias และ partial อย่างที่สุด เพราะสำนึกอยู่ว่า “นาฬิกาตาย“ ก็บอกเวลาได้

       เบื้องต้น ... มา “ช่วยกันดู” ว่าน้ำท่วมครั้งนี้ เราน่าจะเสียอะไรบ้าง ...

    เอาด้านรูปธรรม ... กันก่อน เพราะเห็นได้ชัด ....

        ด้านกสิกรรม เป็นอย่างไร? เท่าใด? ...

          ด้านอุตสาหกรรม เป็นอย่างไร? เท่าใด?

    แล้ว มา “ช่วยกันดู” ต่อ ว่า ที่เสีย ๆ ไปนั้น .... มันเสียไปทั้งหมด ... รึ ... เหลืออะไรไว้ สำหรับ “ได้” ในอนาคตบ้างไหม?

    ทีนี้ มาถึงเรื่องหนักอกหนักใจสำหรับการทบทวนแล้วล่ะครับ โปรดระวังมาก ๆ! อย่าให้มี Bias และ partial ไม่งั้น ... การทบทวนครั้งนี้ จะเป็นการ “ฉ้อ - โกงธรรมชาติ” เอาซึ่ง ๆ หน้า โดยไร้ยางอาย ... นั่นคือ

    มาร่วมกันทบทวน “ด้านนามธรรม” คือด้าน จิตใจ และความรู้สึก กันบ้าง ว่า

      เสียอะไร? ... เสียไปเท่าไร?(วัดให้เป็นนะ)  ... ทำไมจึงเสีย .... แล้วจะฟื้นฟูได้ไหม? .. อย่างไร?

    ณ บัดนี้ หันมา “ช่วยกันดู” สิ่งที่ได้ กันบ้างปะไร? (ดูให้ละเอียด และ ลึก) ว่า น้ำท่วมครั้งนี้ สร้างประสบการณ์ ... ที่อาจนำไปเป็นบทเรียน ...

    ด้านกสิกรรม ได้อะไร บ้างไหม? เท่าใด? ...

       ด้านอุตสาหกรรม มีส่วนที่ได้บ้างไหม? เท่าใด?

    แล้ว มา “ช่วยกันดู” ต่อ ว่า ที่ได้ ๆ นั้น .... ควรนำมาพัฒนาต่อยอดให้เหมาะสมอย่างไร  ก็ทีกะต้นไม้ในสวน ต้นไหนไม่มีคุณภาพ ไม่เป็นที่ต้องการ เรายังปรับปรุง เปลี่ยนแปลง อุตส่าห์หายอดพันธุ์ ดี ๆ มาเปลี่ยนด้วยวิธีการ ต่าง ๆ นา ๆ ให้เป็นที่ต้องใจ ส่วนยอดเก่าเราก็ตัดทิ้งไป มิได้แยแสมิใช่รึ

    ... แล้ว .... กับเรื่องนี้ เหลือบ่ากว่าแรงเราไปแล้วกระนั้นหรือ .... อนาคต ของเรา เราไม่ต้องการ “พันธุ์คุณภาพดี” บ้างละหรือ?

    ที่สำคัญคือ แนวคิดที่จะดำรงชีวิตอย่างมีคุณภาพ ภายหลังน้ำท่วม ... และแนวคิดที่จะสร้างภูมิคุ้มกันให้แก่ตน .... เราเก็บได้จากสายน้ำครั้งนี้บ้างไหมหนอ ... ?

    เอาละครับ .... ที่นี้ ก็เอา ... “เสีย” ... ไป “หักลบ กลบหนี้” กับ ... “ได้” ... ลองดูซีครับ ....

    คำตอบที่ได้ คือ ... ผลงานท่านแม่พระคงคา ... ที่ฝากเป็นการบ้านให้เรา ต้อง(ไม่ใช่ควร)ทำ ณ ปัจจุบัน เพื่อได้มีใช้ในอนาคต

     .... สิ่งที่ต้องทำคือ  “ได้คิด” ว่า อดีตเราทำถูกหรือ ทำผิด  ... ไม่เฉพาะต่อแม่พระคงคา .... แต่น่าจะรวมถึง ผืนพสุธา ... สายลม ... แสงแดด แลสรรพสิ่งอื่น ๆ ที่เป็นผู้ร่วมโลกกับเรา ซึ่งรวมเรียกว่า “ธรรมชาติ” ด้วยกระมัง?