ลำเซบาย..ลุ่มน้ำแห่งชีวิต..หลังสวนลำใย..

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันหยุดทีี่ผ่านมา..ผมมีโอกาสดีๆได้สำรวจแม่น้ำที่เป็นแหล่งอารยธรรมที่สำคัญแห่งหนึ่งของภาคอิสานตอนล่าง..อยู่ห่างสวนผมประมาณ 5 กิโลเมตร..อันเป็นแหล่งน้ำที่รองรับน้ำจากห้วยหลังสวนของผมเอง..ผมสงสัยมานานแล้ว..ลำเซบายเป็นแหล่งกำเนิดของอารยธรรม..ที่มีวิถีชีวิตใกล้กับแหล่งน้ำได้ยังไง..พอมาเห็นลำน้ำแล้วหายสงสัยเลย..ลักษณะแบบนี้ผู้เชี่ยวชาญทางประวัติศาตร์บอกได้เลยว่าจะมีความต่อเนื่องของวีถีชีวิต..วิถีวัฒธรรม..วิถีแห่งความเชื่อ..เพราะเป็นแหล่งน้ำนิ่ง..เป็นแหล่งอาหาร..การเกษตร..และมีชุมชนอาศัยตลอดลำน้ำ..อืมมม์..โชคดีนะเนี่ยที่คนสวนหน้าตาดีอย่างผม..ได้เอประวัติศาตร์สมัยเรียน..เห็นปุ้บเข้าใจปั้บเลย..โฮะๆๆๆๆๆฮิ้ววววว...

วิถีชีวิตแบบเดิมๆหลายร้อยปีที่ผ่านมา..ยังคงพอมีเห็นอยู่บ้าง..และถ้าจะให้เห็นชัดเจนต้องเข้าไปดูในแหล่งโบราณสถานในแถบนี้..เช่นใบเสมาหินในเขตอำนาจเจริญ..เขตอำเภอเขื่องใน.(ข้ามห้วยหลังสวนผมไป)..จะมีใบเสมาแบบอารยธรรมดั้งเดิมเหลืออยู่..(ถ่ายรูปไว้แล้วไม่รู้หายไปไหน)..คนอื่นๆเป็นยังไงไม่รู้สำหรับผมแล้วรากเหง้าของตัวเอง..ผมจะภาคภูมิใจมากๆ..อันเนื่องมาจากการได้รับการปลูกฝังจากผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาตร์..คนหนึ่งของเมืองไทย.คือ.นายภูธร  ภูมะธน..ซึ่งท่านอาจารย์เป็นชาวนครศรีธรรมราช..ช่วยขัดเกลา..และฝึกผมให้เป็น"คน"ขึ้นมา..แม้จะทำได้แค่ 1 ใน 1000 ของท่าน..เป็นสาเหตุหนึ่งที่ผมชื่นชอบคนใต้มากๆ..แหะๆๆ..

อีกรูปแบบของความเชื่อ..จะทำอะไรต้องมีการขออนุญาต..การบอกกล่าว..นี่คือร่องรอยการทำดังกล่าว..ส่งผลให้คนแถบนี้มีความอ่อนน้อม..นิสัยอ่อนโยน..รวมทั้งผมด้วย..ฮ่าาาาาาาฮิ้ววววว..

นาตา..หลังสวนผมมีต้นยางนา..ทั้งที่โดนตัดและยืนต้นอยู่เยอะมาก..เห็นแล้วเสียดาย..ที่กองๆเอาใว้สองภาพแรกนั้นเตรียมเผาถ่าน..อยากซื้อไปฝากท่านวรพจน์เอาไปทำเฟอร์นิเจอร์เอาไว้ในขนำจริงๆ...สองกอง 250 บาท..ถ้าเป็นผม."เอาไปโลดขอร้อยเดียวกะพอ"..แล้วผมจะเอาไปทำอะไรเนี่ย..ยืนมองตาปริบๆเลยผมเสียดายจริงๆครับ..

นี่คือข้าวที่หุงเสร็จแล้ว..เป็นข้าวจากนาผมเอง..หุงกินด้วยความภาคภูมิใจ..ขอมอบความภาคภูมิใจส่วนนี้ให้กับแรงบันดาลใจของผม.บ้านสวนพอเพียง..ผู้ใหญ่โส..และพี่แดงอุบล..

สั่งเสาปูนมาเพื่อสร้างบ้านไม้ที่ได้จากมารดาผู้ปกครอง..ผมทำบ้านก็เหมือนทำสวนไม่มีอะไรในหัว..ทำไปคิดไป..ออกมายังไงเดี๋ยวก็รู้ครับพี่น้อง..แต่ถ้าเจ้โจอยู่ใกล้ๆจะขอความเมตตาขอแบบบ้านสวยๆซักหน่อย..เอ..หรือว่าพี่ประไพมีแนวคิดดีๆ..จะแนะนำผมครับพี่..

ความน่ารักของสมาชิกในบ้านผม..หมา..แมว..กินข้าวด้วยกัน.ไม่เคยทะเลาะกันเวลากิน..แต่เวลาเล่นกันด้วยรูปร่างแมวจะโดนเจ้าตัวแสบ..ซาลาเปาแกล้งตลอด..หู..คอ..จะมีแต่น้ำลายเจ้าตัวแสบซาลาเปา..

ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นไทยให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน..ผู้ใหญ่โสที่เคารพ..และบ้านสวนพอเพียง..ลำใย..

ความเห็น

สวัสดีค่ะคุณลำใย ไม่เคยได้ยินมาก่อนสะพานลำน้ำเซบาย ขอบคุณค่ะที่นำมาฝากให้ได้ชมถิ่นแถวบ้านคุณ เป็นถิ่นอาศัยที่น่าอยู่เพราะยังมีธรรมชาติให้ได้ชมและแหล่งน้ำที่สะอาด ข้าวที่ปลุกเองน่าทานดีจัง เจ้าแมวเจ้าหมาทานกันอย่างเรียบร้อย :embarrassed:   :bye:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

 

สักวันต้องสำรวจห้วยคะคางดูบ้างเผื่อจะเจอแหล่งอารยธรรมเก่าแก่ ย้อนหลังขึ้นไปอีกสัก 100 ปี เหมือนลำเซบาย:uhuhuh:

น้ำดีมีชัย  ดีใจด้วยกับข้าวใหม่

ลำเซบายคุ้นๆเหมือนภาษาขะแมนะ หรือรากศัพท์มาจาก ลำซีบาย


เรื่องบ้านพี่คิดว่าโครงสร้างบ้านย่าวรรณเป็นพื้นฐิ่นอีสานดีทีเดียว ลำใยเพียงออกแบบเพิ่มในส่วนที่เป็นห้องน้ำให้ดูคันทรีๆหน่อย มีส่วนแห้ง ส่วนเปียกไม่ต้องมีหลังคานะ แขวนภาพงาม มีที่แขวนผ้าเท่ๆ พี่ให้ความสำคัญเรื่องความสุขในห้องน้ำ5555 ครัวโล่งๆ ห้องนอนคู่ออกแบเอง เพราะพี่นอนเดี่ยว55555 ที่สำคัญอย่ารุงรังเเต่งเกินงามเหมือนโรงงิ้วแล้วกัน

พี่็ชอบมาก พวกหมาแมว เวลาคุยกันพี่คุยแบบคนคุยกันเลยนะ ไม่รู้มันจะรู้เรื่องไหม แต่พี่ว่ามันรู้เรื่องนะ  ใครผ่านไปมาได้ยินคงนึกว่าบ้า

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

:good-job:

:good-job:

ข้าวน่ากินค่ะ ดีใจด้วย

 

 

 

นายลำใย มีต้นไม้ตั้งเยอะทำไมต้องใช้เสาปูนละ...มันไม่คลาสสิกเล๊ยๆๆๆๆ


เห็นเขาตัดไม้แล้วเสียดายจริงๆ นี้ถ้าอยู่ใกล้ๆ ป้ากวาดเรียบ.....คิดๆ แล้วอยากย้ายบ้านไปอยู่แถวสวนนายลำใยจริงๆ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

สายน้ำแห่งชีวิต

จะปลุกทุกอย่างที่กิน แม้จะไม่ได้กินทุกอย่างที่ปลูก

ข้าวน่าอร่อยมาก ๆ เลยคะ :happy: :cute: