ไม่คิด ไม่ฝัน ว่าวันนี้จะมาถึง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     ก่อนอื่นขอกราบอภัยในความไม่สะดวกทั้งผอง  ดีใจจนช็อคในความรู้สึกปลาบปลื้มปิติ ยินดี กระทั่งทำอะไรไม่ถูก  ขอโทษ พี่ ๆ ลุงและป้าอีกครั้งหนึ่งครับ ช็อคจริง ๆ ครับผม


     พี่เสิน พี่เก้ ป้าต่ายและคนสนิท มาที่บ้านครับ กระผมและครอบครัวทำอะไรไม่เป็นเลยขอบอก ไม่ได้ตั้งตัวด้วย ดีใจจริง ๆ ความภูมิใจไม่ต้องแหลงถึง มาชมกันนะครับ



   วันที่ 2/3/12 ผมไปดูลูกสาวเต้นรำ ที่โรงเรียน (ดาวแดง)



   ก่อนหน้านี้ก็ได้รับข้อความจากพี่เสินในกล่องข้อความพี่เสินทิ้งเบอร์โทรไว้ให้



   ไปรับลูกสาวเลยโทรหาพี่เสิน" พี่จะมาสุราษฎร์ฯ จะมาเเที่ยวที่บ้านน้องพจน์ "ก็ยังไม่มั่นใจ ยังแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะพรุ่งนี้ 3/3/12 ผมติดงานแต่งบ้านญาติผู้พี่



 


  


   3/3/12 เวลา14.40 ได้รับโทรศัพท์จากพี่เสินให้ไปรับ ดีใจช็อคครับ แต่ก็ไปรับมาที่บ้าน



 ตื่นต้นทำอะไรไม่ถูก มึนจังโฮ ร้องไห้ในใจ บอกไม่ถูก



ขอโทษ ลุงเสิน ป้าเก้ด้วยลูก



  ป้าต่าย และคุณลุงด้วย จริง ๆ ครับ


     ขนาดลงมือเขียนบล็อกยังตื่นเต้นไม่หาย  ไว้โอกาสหน้ามีผมขอเต็มร้อยอีกสักครั้งและหลาย ๆ ครั้งนะครับ


     ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง ขอบคุณครับ


 



ความเห็น

น้องตัวเล็ก น่ารักจัง :admire2:

มือใหม่

  ขอบคุณครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

เข้าใจค่ะ....อาการแบบนี้เคยเกิดตอนครั้งแรก ๆ ที่เจอเพื่อน ๆ สมาชิกค่ะ :cheer3:

 

 

  เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ครับป้าลัด รู้ตัวอีกทีเค้าจะกลับกันแล้ว  พูดไม่ถูกทำอะไรไม่เป็น ตื้นตัน..

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

:embarrassed:ชาวบ้านสวนพกกล้องกันทุกคนเลยนะคะ...

  ครับผมก็เพิ่งเจอครั้งนี้เป็นครั้งแรกครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

สวัสดีค่ะ น้องน่ารักจังโตขึ้นต้องสวยแน่เลย - ตื่นเต้นมากเลยสิค่ะมีพี่ๆไปหาแบบไม่รู้ตัว    :bye:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

ยินดีด้วย ลูกสาวน่ารักจัง

อ่านตอนแรกนึกว่าขี้พร้าไฟติดลูก :uhuhuh:

ทำใจสบาย ๆ ค่ะ ต่อไปจะชินเองเอง....อิอิ ว่าแต่เขาอิเหนาก็ยังเป็น พรุ่งนี้สมาชิกมา เช้านี้ตื่นแต่หัวรุ่ง เพราะนอนไม่หลับเหมือนกันค่ะ

:shy:


หน้า