รับสมาชิกก่อนขึ้นเขาเจ็ดยอด

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   เช้าวันที่ 5 เป็นวันที่ผมต้องไปรับสมาชิกที่เดินทางมาด้วยรถไฟจากกรุงเทพฯ มาลงตรัง รถไฟแถมเวลาให้ประมาณ 50 นาที เมื่อรถไฟมาจอดที่ชานชาลา อ๊อซซี่ กับพนิดาลงมาก่อนแล้วส่วนลุงพียังหิ้วของพะรุงพะรังลงกำลังลงจากรถไฟ ผมรับทั้งสามคนมารับประทานอาหารเช้าเมืองตรัง ผมได้โทรให้ลุงพูนมาร่วมโต๊ะอาหารในวันนั้นด้วย (ขออภัยไม่มีรูปมายั่วน้ำลาย)

    รับประทานอาหารมื้อเช้าเสร็จก็ไปซื้อของเตรียมขึ้นเขาเจ็ดยอดอีกเล็กน้อย ก่อนที่จะไปรวมพลที่บ้านผม พี่เสริฐขับรถมาจากระบี่รออยู่ที่ใกล้ๆ ทางเข้าบ้านผมแล้ว แวะรับพี่เสริฐแล้วเข้าบ้าน

ลุงพีมาส่งทีมขึ้นเขาเจ็ดยอดถึงที่บ้านผม ไม่นานน้องต๊อกก็มาถึงที่บ้านเช่นกัน
พร้อมแล้วก็แจกการบ้าน ของฝาก กันก่อนเข้าสวนผม

เข้าสวนนำทีมโดยลุงพูน
เข้าสวนได้พักใหญ่ พี่ศักดิ์ก็ตามมา

เสวนาที่โรงเผาถ่าน

ได้เวลามื้อเที่ยง

เมื่อมื้อเที่ยงเสร็จเรียบร้อย ก็เตรียมเดินทางต่อไปยังบ้านพี่แจ้ว โปรดติดตามบล็อกต่อไปครับ

ความเห็น

ลุงพูนกิน้ำหมักบ่อยๆ น่าจะพาขึ้นเขากัน  อาจจะแ็ข็งกว่าหนุ่มๆก็ได้

ไม่รอด ป้าเล็กเหอ รู้ตัวดีครับ แค่เห็นสภาพที่ลงมาจากเขา ถ้าเป็นผม คงต้องหาม

คอยติดตามชมครับพี่:bye:

ลุงพูนไหวตัวทันไปส่งที่ตรังถ้าไปถึงบ้านน้องแจ้วอาจเปลี่ยนใจ

ประมาณไว้ล่วงหน้าแล้วน้องเหอ

ก็ประมาณนี้แล้ว จะให้ปีนเขาสูงตั้ง 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเลได้ไงไหวครับ

 

เสียดาย ลุงพูน ไม่ได้ ไป ถ้าไป จะได้เห็นถาพ คนกลิ้ง ลง เขา คนคลานลงเขา คนคลานขึ้นเขา  คนตกน้ำ คนกางเกงขาด  เพราะ ถดลงเขา  เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพไว้ให้ดู  ลองถามพี่หยอยดูว่า  เดินลงเขา กับ ถดลงเขา และ คลาน ลงเขา แบบไหน  มากกว่ากัน

กินอยู่แบบพอเพียง

เขียนได้เห็นภาพเลยคะ  :cheer3:

คอยติดตามชมครับ

สวัสดีค่ะ คุณผญ - รออ่านและชม sector 2   :confused:       :bye:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

ทางใต้ผมยังไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเลย อยากไปสวน ผญ...สวนแจ๊ว..ซือเฮีย..ฯลฯ .. มีหลายเรื่องที่อยากได้ความรู้พร้อมพร้อมๆไปกับไปไถกล้าไม้มาปลูกที่สวน ราด-รี คงมีโอกาสสักวัน (เอารถกระบะไปเลย) จริงๆขึ้นเขา 7 ยอดครั้งนี้ แรกๆก็มั่นใจว่าจะได้ไปแน่นอน เอาเข้าจริงก็ชวด..แต่ก็นะ..ถ้าไป..คงมีอุปสรรคหลายเรื่อง จากที่ติดตามเจอฝนเข้าไปนี่ก็แย่เลยเหมือนกัน อีกอย่างคงกลับไม่ทันทำงาน (เมื่อวาน เสาร์ที่ 10 มีค.) แล้วก็จริงๆตามคาด ลูกน้องลากันมาก ช่วงนี้ใกล้สอบเรียนไม่ทัน อ.เขานัดสอนวันเสาร์-อาทิตย์ คนช่วยสอนหายไปเยอะ ขณะที่นักเรียนกลับมาเรียนกันมากให้ช่วยติวช่วงใกล้สอบ..เหนื่อยเลย
แต่คงมีสักครั้งถ้าสังขารไหว จะต้องไปให้ได้ (คงต้องเลือกช่วงที่ไม่ทรมานกับความเปียกแฉะด้วยนะ 555...เป็นโรคกลัวน้ำ)

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

หน้า