มื้อเย็นบ้านพี่แจ้วก่อนขึ้นเขาเจ็ดยอด

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   หลังจากมื้อเที่ยงที่บ้านผมแล้ว ก็เดินทางต่อไปยังบ้านพี่แจ้วเพื่อรวมพลกันที่นั่นอีกครั้งซึ่งมีพี่หยอย และน้องจาที่จะร่วมเดินทางด้วย เป็นอันว่ารวมพลที่จะขึ้นเขาเจ็ดยอดครบแล้ว เมื่อมาถึงบ้านพี่แจ้วลุงพีก็เอาสุดยอดของฝากมาฝากพี่อู๊ดทันทีนั่นก็คือ

ไวน์อายุกว่า 40 ปี และเหล้าตั้งแต่ปี 32 งานนี้พี่อู๊ดยิ้มแก้มปริ
ลุงพีบอกว่า "เหล้า(ไวน์)ดีไม่ได้มีไว้ดู เขามีไว้ดื่ม"

ลุงพีแจกการบ้าน

ส้มของอ๊อซซี่

ไข่ดองน้ำหมักของพี่แจ้ว

กินไป ชมไป โม้ไป

สิ่งที่คาดไม่ถึง พี่เสิน พี่เก้ ขนกับข้าวมาจากปัตตานี มาส่งถึงพัทลุง


เมื่อสอง(เฒ่า)ผู้ยิ่งใหญ่เจอกัน

กับข้าวที่พี่แจ้วเตรียมไว้

แล้วก็กิน

แล้วก็กิน

อิ่มแล้วเดินทางต่อไปน้ำตกไพรวัลย์
ซึ่งเป็นที่พักในค่ำคืนนี้ก่อนเดินทางไปเขาเจ็ดยอดในเช้าวันรุ่งขึ้น


โปรดติดตามตอนต่อไป...

ความเห็น

ไวน์ชรา เป็นของพี่อู๊ดแล้ว ใครมาบ้านเอามาโม้ไม่ขาดสาย.....

หมดแล้วหม้ายนิ อิอิ

ว่าออออ นุ่งกางเกงขายาวสาวไม่ชอบพี่น้องเหอ คนถือจอบมาดแมนนั้นแหละแฟนฉาน นะสาวเหอ

ยกมาให้แลขวดเฉย ๆ นิน้อง ไม่ใช้ให้เค้าชิม

:sweating:


เห็นแล้วก็คงสนุกสนานไม่น้อย ยินดีด้วยครับพี่แจ้ว

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีค่ะ

:shy:


ส้มน้องอ๊อด  เนื้อด้านในจะสีนี้โดยเชื้อสายหรือเปล่าคะ  :admire:

อ๊อดเรียก ส้มเลือด หรอยแรง คิดถึงเด้

แต่อ๊อดบอกว่าเค้าไม่ได้กินเปลือกนะคะ

:uhuhuh:


เสียดายที่งานนี้เอามามากไม่ได้ มันหนัก เอามาให้ชิมกันคนละนิด พอหายสงสัยว่ารสชาติมันเป็นอย่างไร ได้ชิมกันหลายคน คนละชิ้น น่าจะเพียงพอเนาะ ปีหน้า ถ้าได้มาช่วงเดือนนี้อีก จะหอบมาให้ สมช.ทางอิสานชิมบ้าง ส้มชนิดนี้จะมีเฉพาะช่วงเดือนนี้เท่านั้น 

เอามาหิดเดียวกะไม่พรือ พี่หยอยกินทั้งเปลือกแล้ว คุ้มน้องเห้อ....กินเสร็จบอกเพื่อนหล่าว เปลือกมันหรอย ๆ กินแลตะ

:crying2:


หน้า