บันทึกการเดินทาง/เรื่องราวความทรงจำที่ดีๆๆที่ผ่านมาในชีวิต 2

หมวดหมู่ของบล็อก: 


เช้า....วันที่5 ถึง จ.ตรัง


ผู้ใหญ่โสทรมารับที่สถานีรถไฟ พาไปเลี้ยงอาหารช้า มีเซอร์ไพร์อีกแล้ว ลุงพูนจะมาร่วมวงทานน้ำชาด้วยดีใจเป็นที่สุดเลย (ชื่นชมและชอบลุงพูนเป็นการส่วนตัวค่ะเหมือนได้อยู่กับพ่อเลยเพิ่งจะเสียพ่อค่ะ) ได้เจอตัวจริง ลุงพูนเป็นผู้ใหญ่ใจดีคนหนึ่งเลย สุขุมมาก


กินเสร็จไปช็อปค่ะซื้อของที่จะเดินทางเพิ่ม นั่งรถลุงพูนไป ลุงพูน เปิดเพลงย้อนยุคให้ฟัง เงาไม้  อารีดัง  ชอบๆๆๆๆช็อปเสร็จก็ไปรับพี่เสริฐที่ร้านเค้กค่ะ(ทริปนี้เจอแต่สว.ที่อยากเจอทั้งนั้นคุ้มสุดสุด) ยังไม่รู้ชะตากรรมข้างหน้า ฮ่าฮ่า


ถึงบ้านผู้ใหญ่โสทร  พาเดินชมสวน สระมรกต เตาเผาถ่าน สวนยาง น้องต๊อก/พี่ศักดิ์เดินทางมาสมทบ เดินดูต้นไม้พอสมควรแก่เวลา


พ่อของผู้ใหญ่โสทร ทำกับข้าวไว้รอแล้วที่บ้าน ระหว่างที่กินข้าวพ่อผู้ใหญ่ได้เล่าเรื่องการเดินป่่าในสมัยหนุ่มๆๆๆให้ฟัง แล้วยังสอนว่าถ้าหลงกันให้เดินลงหาสายน้ำหรือลำคลองให้เดินตามน้ำไปเรื่อยๆๆแล้วจะออกจากป่่าได้


ลาลุงพูนและพ่อผู้ใหญ่โสทร เดินทางต่อไปสู่พัทลุงบ้านประธานแจ้ว....


ถึงบ้านประธานแจ้ว...พี่อู๊ด ให้การต้อนรับเป็นอย่างดีจัดเตรียมอาหารไว้รอเพียบ ขอตัวจัดการกับตัวเองก่อนนะค่ะ


จัดการตัวเองแปลงร่างเรียบร้อย เข้าครัวเลยค่ะ ผัดเปรี้ยวหวานสะตอ น้องแจ้วจัดของไว้พร้อมปรุงรอแม่ครัว (ทดสอบฝีมือแน่เลย) 


น้องแจ้วว่ายังมีกับข้าวจากพี่เสินพี่เก้อีกนะ ลากไปดูบล็อคของพี่เสิน ตอนนี้กำลังเดินทางจากปัตตานี นับถือน้ำใจของพี่ทั้งสองมากเลยค่ะอุตส่าห์ทำอาหารและเดินทางมาส่งด้วยตัวเองอีก ขอบคุณจริงๆๆจากใจค่ะ  (  น้องแจ๊คอยากเจอพี่เสินมาก บอกชื่อเหมือนหนังจีนเลย)


ได้เจอพี่หยอยตัวเป็นๆๆสักที มาพร้อมกับน้องจารึก พี่สาวที่มากด้วยอุดมการณ์  สาวมั่น สัมผัสได้ว่าพี่หยอยเครียดนะค่ะ (สายไปแล้วค่ะงานนี้)


ทุกคนรีบจัดข้าวของใส่ถุงกันเปียกค่ะ เพราะฝนได้เทลงมาแล้ว พนิดาจัดของเข้าของออกหลายรอบพี่ๆๆบอกไม่ต้องเอาไปเยอะค่ะ โดนแซวตลอดเลย แต่ก็ขำตัวเองเหมือนกัน ฮ่าฮ่า


ก่อนออกเดินทางพนิดาแจกพระให้กับทุกคนที่ร่วมเดินทาง " ได้ฉายาใหม่อีกแล้ว เจ้าแม่ของขลัง "


เราออกเดินทางกันทั้งฝนยังตกอยู่เลยค่ะ จุดหมายน้ำตกไพรวัลย์ซึ่งเป็นที่พักเราในค่ำคืนนี้ค่ะ โดยมีพี่เสินและพี่เก้ตามมาส่งค่ะ


ทุกคนจัดการทดลองผูกเปลนอนกันที่ศาลาที่พักของอุทยานเป็นการซ้อมทดสอบความพร้อมไปในตัว


เจ้าแม่ของขลังเจอดีค่ะ....โดนอำบีบคอหายใจไม่ออกร้องสุดเสียงเลย นึกขึ้นได้ต้องกรวดน้ำอุทิศผลบุญ


ตื่นเช้าถามน้องอ๊อดว่าได้ยินเสียงพี่ร้องไหม น้องอ๊อดบอกได้ยินกำลังจะลุกไปจับตัวดูว่าเป็นอะไร " โดนสะแล้วแต่ไม่กลัวนะ"


ฝนตกตลอดคืนยังคิดว่าจะเดินทางกันได้ไหมหนอ หรือต้องเปลื่ยนโปรแกรม เช้ามาฝนหยุดตกใจชื้น (แต่กลัวทางลื่น จิตตก ไหวไม่หนอ เป็นไงเป็นกัน มาแล้ว)


พี่หยอยเตรียมอาหารเช้าให้กินก่อนออกเดินทาง  กินเสร็จถ่ายรูปเก็บเป็นที่ระลึกกันก่อนออกเดินทาง....


ยังมีต่อนะค่ะ บันทึกการเดินทางจะยิ่งเข้มข้น โหด มันส์ ฮ่า  รูปดูได้จากบล็อคคนอื่นๆๆนะค่ะ


ประสบการณ์ชีวิตที่คนอื่นหามิได้


อย่าหวาดหวั่น อย่าหวาดกลัวการเดินทาง


เพียงแค่เพิ่งเริ่มต้น....


อีกหนึ่งวันผ่านมาถึงยามนี้


ดั่งเช่นวันธรรมดาที่พบผ่าน


แต่มีบางสิ่งที่พัดพามา


คือมิตรภาพ...ความรู้สึกดีดีที่มีให้กัน


อยากขอบคุณจากใจฉันคนนี้


ที่มีคนเดินทางมาฝากยิ้มหวาน


ได้พบคุยต่างให้ได้รู้จัก...ตัวตนกัน


หวังในมิตรภาพจะคงอยู่กับเรา...นานแสนนาน


 


 

ความเห็น

กำลังสนุกเลยค่ะ  รออ่านตอนต่อไปนะคะ:cheer3:

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

:dreaming: :dreaming: :dreaming:

เดินตามความฝันของตัวเอง

ถามจริง.....ปีหน้าถ้าสหายเท่งมีโปรแกรมปีนเขาเจ็ดยอดอีกน้องดาจะไปอีกม่ะ   

 

 :confused:

น้องดา วันนี้เน็ตเป็นใจเหรอ คงสบายใจหายห่วงแล้วสิ....เข้มแข็งขึ้นอีกเยอะเลยนะ....พนิดาทำได้ สู้จ้า...:love:

:cute::cheer3::whistling::work:


เน็ตแล้วแต่อารมณ์ค่ะ ปีหน้าไปด้วยกันไม๊ค่ะ :uhuhuh:

หน้า