จากวันนั้น ถึงวันนี้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           สองปีกว่าแล้ว ที่สวนป่า เทวดาเลี้ยงของแดงกับอ้ายเวทย์แห่งนี้ เติบโต  โดยไม่ต้องใส่ปุ๋ยไม่ต้องดูแลอะไร ตัดหญ้าปีละครั้ง เพราะกลัวงู  เมื่อก่อน แดงไม่เคยคิดว่า จะปลูกต้นไม้สวนป่าแบบนี้ เพราะคิดว่า แถวบ้าน ป่าไม้เยอะแยะยังไงก็ไม่หมด จะปลูกไปทำไม

               เมื่อปี 47 แดงกับอ้ายเวทย์เก็บเงินซื้อที่

          เพื่อปลูกยางพารา ตามกระแสนิยมของคนแถวนั้น ที่ใครไม่มีสวนยาง จะเชยมาก

            ต่อไม้สีดำที่เห็นด้านหลัง ขนาด 2 คนโอบ แดงกับอ้ายเวทย์ให้คนมาตัดออก อย่างไม่เสียดาย ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่

            ต้นไม้ต้นนี้เป็นต้นสุดท้ายในสวนที่อ้ายเวทย์ตัด ความเชื่อที่เชื่อตามกันมาของคนแถวนี้คือ ก่อนปลูกยางพารา ต้องตัดต้นไม้ออกให้หมดทุกต้น

          ไม้บางส่วนที่ตัด ก็เอามาทำบ้านสวนหลังเล็ก ๆ

      ปีแรก ไม่มีเงินซื้อกล้ายางมาปลูก ก็ปลูกข้าวไร่ ปลูกกล้วย

                           ได้ที่แล้ว ก็ไม่มีเงิน

        ช่วงแรก ๆที่ทำสวน ต้องประหยัด และอดทนมาก ๆ มีปลากระป๋องกิน ก็หรูแล้ว

                       เริ่มงานกันตั้งแต่เช้ามืด

              บางวันหมอกจัด มองแทบไม่เห็นอะไร

           ไม่มีเงินจ้างขุดเจาะบาดาล ต้องขุดบ่อเอง เพื่อเอาน้ำมาใช้ในสวน ขุดไปเจอหิน ไม่เจอน้ำแม้แต่หยดเดียว

          ปี 49 มีเงินซื้อกล้ายางมาปลูก แต่ก็นับว่าโชคดีมาก ๆที่ตอนนั้นมีเงินซื้อมาปลูกได้แค่ครึ่งสวน ไม่เช่นนั้น สวนแห่งนี้จะมีแต่ต้นยางพาราเต็มพื้นที่ เด็กที่ถ่ายรูปด้วย คือน้องแพร สมาชิกบ้านสวนตัวอ้วน

               อีกด้านที่เหลือ ปลูกหญ้าเลี้ยงวัว

         พอมีเงินซื้อกล้ายาง ก็เตรียมปลูกยางพาราให้เต็มพื้นที่

          จ้างรถไถพรวน เตรียมปลูกยางพารา แต่ยังไม่ทันได้ซื้อกล้ายาง แดงก็มาเจอเวบบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ก่อน

  แนวความคิดเปลี่ยนไป จากกล้ายาง ก็มาเป็นไม้ผล ไม้ป่าสารพัด

                          พอฝนตกลงมา


                           ปลูกทุกอย่างที่กิน

         ของชิ้นแรก จาก ป้าเล็ก อุบล สมาชิกบ้านสวนพอเพียง ผู้แนะนำว่าต้องเริ่มที่กล้วยก่อน






                          ฤดูหนาว ก็หนาวมาก ๆ


                               พอเข้าหน้าแล้ง


                              ก็แล้งจนหญ้าตาย


     จากที่เคยใช้แต่ยาฆ่าหญ้า ก็เปลี่ยนมาตัดหญ้าแทน


                       




จุดเริ่มต้น ของการปลูกไม้ป่า คือต้นมะขามป้อมสองคนนี้ ปลูกง่าย โตเร็ว

    มะม่วงเบา การบ้านจากใต้ คุณครูน้องบุญพา โตเร็วมาก

                       สวนป่า อยู่ด้านหลังสวนผสม

 

                   เลยหลังคอกไก่ ไปจะเป็นสวนป่า

                สวนป่าเทวดาเลี้ยง  อายุ 2 ปีกว่า 

                                 สวนป่าก่อนปลูก


                        เวลาผ่านไปไม่ถึงสามปี

                                     สะตอ

                                  ยางนา

                                    สักทอง

 

                                   ประดู่

                         ประดู่ ต้นนี้งามที่สุดในสวน

                                ตะเคียนทอง

                        บักเดือยไก่  ขึ้นเอง

                                      หวาย

 

                           ตาล โตช้าที่สุด

                         ณ วันนี้ อยากบอกว่า


                       ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

           ที่ทำให้แดงมีทุกสิ่ง มีพี่ มีน้อง มิตรภาพ น้ำใจ

           จากคนที่ไม่เคยรู้จัก ญาติก็ไม่ใช่ เป็นใครก็ไม่รู้

        ทุกวันนี้ บอกได้คำเดียวว่า เวบบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้

                     เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว


                     

                                    โปรดติดตามตอนต่อไป.............

ความเห็น

เมื่อก่อนหนูผอมมากเลย แต่เดียวนี้หนูกายเป็นเด็กอ้วนหน้ารักไปแลว :full: :full:

น้องแพรเหมือนน้องโต๋ เล็ก ๆ  ผอมมาก โตขึ้น อ้วน..น่า..ร๊ากกกกกก  5555

เหมือนกัน..ส่วนหนึ่งของชีวิต...รอติดตามตอนต่อไป   :love:

เห็นอ้ายเวทย์นั่งกินข้าว น้ำตาไหลเลย สู้ๆนะตอนนี้ผลผลิตก็ออกมาให้ชื่นอกชื่นใจแล้ว :cheer3:

พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

มองหันหลังกลับไป เห็นตอนนี้แล้วน่าชื่นใจ

เวบบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ ส่วนหนึ่งของชีวิต

คำนี้ใช่เลย   โดน.....และไม่คิดจะ่ห่างหายไปจากเวบนี้เลย

โหวตให้เลย


 ครับคุณแดง อ้ายเวทย์ ความรู้สึกนี้กับผมก็ไม่ต่างกันสักเท่าไหร่ครับ โดยเฉพาะบ่อน้ำทุกวันนี้ของผมยังเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกครับ  ไว้นึกถึงอดีตวันวาน แต่ของคุณยางเปิดกรีดได้แล้ว ก็คงบรรเทาได้หลายอย่าง ขอให้มีความสุขกับปัจจุบันนะครับทั้งสองคน..

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

เยี่ยม นับถือ เก่งมากครับ ผมมี 5 ไร่ก็เหนื่อยแทบขาดใจ ตอนนี้เป็นสวนหญ้าแล้ว

ประทับใจมาก ขอบคุณค่ะ :love:

""

 

:love: เดี๋ยวนี้เพื่อนแดง เขียนเก่งขึ้นทุกวัน

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

หน้า