เที่ยวหมู่บ้านซาไก (ตอนที่ 1 ออกเดินทาง...)
โลกใบนี้มันช่างกว้างใหญ่เหลือเกิน.. เพียงลำพังกำลังของสองขา และกำลังทรัพย์ของเรา.. อาจไม่มีวัน ได้เดินทางไปเห็น หรือได้ไปสัมผัสในทุก ๆ ที่ ตามใจปราถนา... แต่สำหรับชาวบ้านสวนฯ แล้ว ในแต่ละวัน เราโชคดีได้เที่ยวไม่ซ้ำที่.. เพราะหากเพื่อนสมาชิกท่านใดมีโอกาสได้ไปเที่ยวแล้ว ก็จะไม่ลืมที่จะนำเรื่องราวมาบอกเล่า.. นำประสบการณ์มาแบ่งปัน..ช่วยกันเปิดโลกทัศน์ ให้เพื่อน ๆ สมาชิก.. ได้แลกเปลี่ยน พูดคุยกัน อย่างสนุกสนาน ตามประสา.. คนชุมชนบ้านสวนพอเพียง.............................................................
ทิวทัศน์ระหว่างการเดินทางครั้งนี้.. ทุ่งหญ้าคา.. ภูเขา.. ท้องฟ้า.. และก้อนเมฆ.. ............................................... จุดหมายในครั้งนี้ คือ หมู่บ้านซาไก.. เริ่มออกเดินทางกันประมาณสิบโมงเช้า.. ไม่ได้เตรียมตัวอะไรกันมากมาย รวมพลกันเสร็จ ก็ออกเดินทาง อ้อ.. ก่อนไปก็หาของฝากกันไปหน่อยนึง ได้ บุหรี่.. กาแฟสำเร็จรูปแพ็คใหญ่ 1 แพ็ค.. ไปกันคราวนี้ เพื่อน(ไกด์จำเป็น) ออกตัวว่า ไม่รู้จักใครที่หมู่บ้านซาไก และไม่ได้ไปมานานแล้ว แถมได้ข่าวว่าหัวหน้ากลุ่มซาไกคนเก่า(นายสังข์) ก็ตายไปแล้ว.. ไปครั้งนี้ก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอใครบ้าง ปกติแล้ว หากไม่ใช่คนที่รู้จัก หรือคุ้นเคย ซาไกจะไม่ยอมปรากฏตัวให้เห็นเลย (สมัยก่อน)..................
|
ช่วงแรกเดินทางกันด้วยมอเตอร์ไซด์.. ซิ่งไป.. ชมวิวไป.. บรรยากาศชิล ๆ
|
นี่คือจุดเริ่มต้นที่แท้จริง.. เราลงเดินเท้าไปยังหมู่บ้านซาไก.. ต้องเดินข้ามสะพานท่อนซุงขนาดใหญ่พาดผ่านลำห้วย... ถึงตอนนี้ ช่วงล่าง(ขา) เกิดอาการสั่นเล็กน้อย....
|
ข้ามสะพานมาก็เห็นเส้นทาง... "เส้นทางที่เราจะมุ่งไป เรื่องราวมากมายในชีวิต หนทางที่เดินฉันลิขิตเอง..เอง.." (นึกถึงเพลงเก่าของพี่เสก.. ใครเกิดไม่ทันจักรยานสีแดง ก็งงๆ กันไป..ฮิ้ว ๆ) เส้นทางนี้ชาวบ้านขับมอเตอร์ไซต์ขึ้นมาได้สบาย ๆ แต่ต้องขับปีนขึ้น-ลงห้วยที่เราผ่านมาตะกี้ .. พวกเราแม้จะเซียน ถึงขนาดขับมอเตอร์ไซด์ยกล้อ กระโดดลอดห่วงไฟ ได้สบายๆ แต่วันนี้ขอเดินดีกว่า นะ..
เดินมาสักพัก ก็เริ่มเหนื่อย ..ขอพักนิดนึง... ด้วยความที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย.. ฝึกกำลังขา.. ฝึกความอึด.. (เหมือน ท. ทหารอดทน) หนักสุดก็แค่ขุดดิน ปลูกต้นไม้ รดน้ำต้นไม้... กีฬาก็ไม่ค่อยได้เล่น.. ดังนั้นการเดินขึ้นเขาทำให้ขาล้าเป็นธรรมดา.. ตะคริวทำท่าจะจับเอาหลายครั้ง หลายครา..พักเมื่อไร ต้องบีบ ๆ นวด ๆ.. เสื้อก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ.. แถมยุงก็ชุม โอ้..มันส์ .. พ่ะยะค่ะ.
|
เดินกันต่อ - ถึงแม้จะเหนื่อย.. แต่มีวิวสวย ๆ เขียว ๆ อยู่เต็มสองข้างทาง ข้าพเจ้ามัวแต่โอ้เอ้ถ่ายรูป.. จนเพื่อน ๆ เดินนำไปไกลแล้ว.. รู้สึกเสียวสันหลังวาบ.. รีบไปดีกว่า (นึกถึงหนังเรื่อง อนาคอนด้า..เสี๋ยว..).
|
หุย... เส้นทางวิบากมาก.. ทั้งลาดชันและลื่น ขับมอเตอร์ไซด์ขึ้นมาได้ไงเนี่ย.. ตกเขาไปจะทำยังไง.. หวาดเสียว.. งานนี้ยอมเดินครับพี่น้อง.. โบราณว่าไว้ "ช้า ๆ ได้พร้าขึ้นสนิม" เฮ้ย.. ต้อง "ช้า ๆ ได้พร้าเล่มงาม" ชิมิ ๆ........
|
บางช่วง.. บางตอน.. เส้นทางแฉะน้ำ แถมเป็นโคลนเลอะเทะ..โดยเฉพาะในช่วงหน้าฝนแบบนี้ ชาวบ้านจึงนำท่อนไม้มาเรียง ๆ กันให้ขับรถผ่านไปได้ (ก่อนถึงหมู่บ้านซาไก จะมีชาวบ้านไปทำสวนยาง และตั้งรกราก อยู่หลายครัวเรือน)....
|
"ใกล้ถึงรึยัง?" - "ใกล้แล้ว ๆ " (... ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว มันบอกว่าใกล้แล้ว ๆ..)
ก็ไม่รู้ว่า "ใกล้ถึงแล้ว" นี่ อีกกี่ปีแสง หรืออีกกี่วัน.. และไปถึงจะเจออะไรก็ไม่รู้.. ระหว่างทางจะเจอคนลักลอบตัดไม้รึเปล่า.. เค้าจะเข้าใจผิดว่าเรา เป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้หรือไม่.. เค้าจะเอาปืนมายิงเราจนไส้ไหล... หรือไม่.. ความกังวลมันแล่นเข้ามาในหัวชั่วแว่บ แต่ดูเนิ่นนานเหมือนตอนที่รอพี่กุหลาบพันปีเฉลยคำถาม และประกาศรายชื่อผู้ตอบถูกได้รับรางวัลที่ตากปลาเค็มจากญี่ปุ่น... คิดแล้ว..มันทรมาน...จิง ๆ......
|
ระยะทาง.. ยังอีกไม่ไกล เดินขึ้นเขาลูกนี้ อีกไม่นาน.. ก็ถึงแล้ว .. จริง ๆ นะ..
.
|
- บล็อกของ sblue12
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 7879 ครั้ง
ความเห็น
แจ้ว
7 กรกฎาคม, 2010 - 20:39
Permalink
ทิวทัศน์คุ้นๆ
ตกลงไปหาวาไกที่ไหน เหมือนว่ามาแถวบ้านเรา...แต่คงไม่ใช่ รอติดตามตอนต่อไป
sblue12
7 กรกฎาคม, 2010 - 20:52
Permalink
ทิวทัศน์
บ้านพี่แจ้วก็มีนิ.. แต่คงไม่ใช่กลุ่มเดียวกัน กลุ่มนี้คือกลุ่มนายสังข์
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
สุชญา
7 กรกฎาคม, 2010 - 21:30
Permalink
สวยจังเลย
สวยจังเลย ไม่ทราบว่าจังหวัดไหนคะ
sblue12
10 กรกฎาคม, 2010 - 08:46
Permalink
จังหวัด
จังหวัดตรังครับพี่กลอย
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
panatda
8 กรกฎาคม, 2010 - 03:47
Permalink
น่าติดตามมากเลยค่ะ
เล่าเรื่องได้บรรยากาศดีมากค่ะ พร้อมรูปภาพ
กว่าจะได้ข้อมูลในการค้นพบ การเดืนทางต้องพยามอีกด้วย
ตามมาดู อย่างติดๆเลยนะค่ะ ไม่พลาดแน่นอนค่ะ
sblue12
10 กรกฎาคม, 2010 - 08:53
Permalink
ขอบคุณ
ขอบคุณครับพี่แป๋ว.. ไปเที่ยว(ป่า) ชมหมู่บ้านซาไกด้วยกันครับ
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
มาย
8 กรกฎาคม, 2010 - 08:18
Permalink
เดินตาม
เดินตามหลังมาติดๆ และก็ลุ้นตามน้องต๊อก เพื่อที่จะไปเที่ยวหมู่บ้านซาไก
there is a will , there is a way .
บุญพา
8 กรกฎาคม, 2010 - 09:13
Permalink
ไปด้วย
รอด้วยน่ะ กำลังคลานอยู่
น่าสนใจจัง แต่คงเดินไม่ไหว ขอนั่งไปนะคะ(ในเวป)
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน
Nee
8 กรกฎาคม, 2010 - 09:57
Permalink
ซาไก
เดินตามซะเมื่อยเลย ยังไม่ถึง จะเป็นชั่วโมงแล้ว
แดง อุบล
8 กรกฎาคม, 2010 - 10:28
Permalink
เมื่อย
เดินตามซะเมื่อยเลย ยังมีต่ออีกหรอ
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
หน้า