ล่องใต้..ไปเจอสมาชิกบ้านสวน..

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อปลายเดือนที่แล้ว(กรกฎาคม 55)..ผมและผู้ปกครองพร้อมด้วยสมาชิกในหน่วยงานได้มีโอกาสเดินทางไปใต้..อย่างว่าแหละครับคนที่มีถิ่นกำเนิดทางอิสานจะเคยเห็นก็แต่..ห้วยหนองคลองบึงอย่างมากก็แม่น้ำโขง..เจอทะเลแล้วรู้สึกตื่นเต้น..แหะๆๆ..ในความรู้สึกมันช่างกว้างใหญ่มากๆ..และอีกเหตุผลหนึ่งที่อยากไปใต้..อยากเจอสมาชิกโซนใต้..เพราะในความรู้สึก..มันช่างห่างไกลกันเหลือเกิน..อิสานกับใต้..

แค่เห็นปูทะเลเป็นๆ..ปูวิ่งได้คนอิสานอย่างพวกผมก็ตื่นเต้นแล้วครับ..

กลางวันเที่ยวทะเลที่กระบี่..เดินทางไปภูเก็ตตอนค่ำๆ..ทางโตโยต้าภูเก็ตที่เป็นเครือข่ายพัฒนาฝีมือแรงงานจัดรถตู้วี.ไอ.พี.พร้อมคนขับและไกด์นำเที่ยวตอนกลางคืน..โดยไปดูบ้านเก่าที่ยังคงอนุรักษ์ไว้..และขึ้นเขาสำหรับชมวิวแต่ผมจำชื่อไม่ได้..ผมอยากเจอสมาชิกที่ภูเก็ตน่าเสียดายที่ผมไม่สามารถติดต่อได้..วนเที่ยวรอบเมืองก็กลับที่พัก..

ช่วงเช้าสมาชิกตระเวณไหว้พระในเมืองภูเก็ต(บนหลวงพ่อไว้หลายองค์..ขอลูกท่านไว้.แหะๆๆ)..กินข้าวที่หาดราไวย์..และไปดูแหลมพรหมเทพ..อากาศร้อนมากๆ..ใจอยากจะเล่นทะเลเพราะน้ำสวยเหลือเกิน..แต่หมดโอกาส..ได้แต่ดู..เสียดายคราวหน้าถ้ามีโอกาสจะลงเล่นให้ได้..

ออกเดินทางจากภูเก็ต..เพื่อไปร่วมงานเลี้ยงต้อนรับที่สุราษฎร์ธานี..แต่จำอะไรไม่ค่อยได้ครับ..เพราะมึนน้ำหมักตลอดทาง..และระหว่างทางพี่นงลักษณ์จากภูเก็ตโทรหา..โทรศัพท์ก็ไม่ค่อยมีคลื่นอีก..เลยไม่ได้คุยกัน..

ผมกับผู้ปกครองร่วมกิจกรรมของหน่วยงาน..

นี่เพือนรุ่นพี่ที่บรรจุพร้อมกัน..รุ่นผมมีอยู่ 5 คน..

น้องคนนี้แต่ก่อนผอมกว่านี้..แอบปลี้มผมอยู่..เผอิญช่วงนั้นผมชอบเล่นแบดมินตันมากกว่า..เลยไม่ค่อยได้พบปะ..อิอิอิ..

นั่งพักเหนื่อยและรอท่านวรพจน์มารับ..นัดท่านวรพจน์และป้าต่ายไว้..กินข้าวด้วยกัน..

ดูกันชัดๆหน้าตาท่านวรพจน์..ชายรูปร่างสันทัดอารมณ์ดี..หนึ่งในเป้าหมายที่ผมอยากมาใต้ครั้งนี้..

เทียบความหล่อและหน้าตาดีแล้ว..ผมกินขาดครับ..อิอิอิ..

ป้าต่ายบุคคลอีกท่านที่อยากเจอในการมาครั้งนี้..รวมทั้งเจ้โจด้วย..พยามโทรแล้ว..เสียดายโทรไม่ติด..

รวมสมาชิกบ้านสวน..

เพือนสนิทพื้นเพลพบุรีเรียนรหัส.34/4133..จากเทพสตรีลพบุรี..บรรจุอยู่ที่สุราษฎร์สิบกว่าปี..(หน้าตาคล้ายคนใต้เข้าไปทุกที).แวะเอาของฝากมาให้..และอยากเลี้ยงข้าว..ผมไม่ว่างเพราะอยากคุยกับท่านวรพจน์และป้าต่ายมากกว่า..

นายหัวป้าต่ายตามมาสมทบ..นายหัวคุยสนุกมาก..ผมกับท่านวรพจน์ฟังไปหัวเราะไป..

ได้เวลาต้องจากเพราะภาระงานของแต่ละคน..ป้าต่ายต้องไปส่งตั๋ว..นายหัวไปติดต่องาน..ท่านวรพจน์ต้องไปทำงาน..ก่อนทานข้าวตกลงกันว่าแชร์กัน..ตอนคิดตังค์ผมกับท่านวรพจน์ได้ยิน 1000บาท  ผู้ปกครองผมบอกว่า 1500..แต่จ่ายไปราคา 1000..ผิดพลาดยังไงขอโทษป้าต่ายด้วยนะครับ..ท่านวรพจน์อยากให้มาหลายๆวันจะได้ไปกินอาหารทะเลสดๆ..คงต้องเป็นโอกาสหน้านะครับท่าน..และงานที่ป้าต่ายให้ช่วยไม่ลืมนะครับ..แต่ตอนนี้ยังวุ่นวายอยู่ครับ..ผมรู้สึกดีและประทับใจเสมอ..กับมิตรภาพของสมาชิกบ้านสวนของเรา..

ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน..ผู้ใหญ่โสที่เคารพ..และบ้านสวนพอเพียงของเรา..ลำใย..

ความเห็น

:love: :nonono:นายลำใยได้ไปเที่ยวใต้เจอสมาชิกด้วยอิจฉาจัง  วรพจนืก็น่ารัก  ป้าต่ายก็น่ารัก  ยินดีด้วยค่ะ  

มาที่สตูลม่าย?

:confused: :confused: :confused:

เดินตามความฝันของตัวเอง

สองเสือเจอกันแล้ว

:admire: :admire: :admire:

เดินตามความฝันของตัวเอง

ยินดีด้วยที่ได้พบสมาชิกภาคใต้  ป้าต่ายยังสวยปิ๊งอยู่เลย แต่ความหล่อของสองหนุ่มไม่รู้ใครหล่อกว่าใคร :uhuhuh:

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ได้เห็นหน้าป้าต่ายชัดๆ  ทั้งสาว  ทั้งสวย

ใส่แว่นตาตลอดนี่ อำพรางอะไรไว้หลังแว่นป่าวครับ   :admire:

สวนจินตนาการ

นำจินตนาการ มาผสานให้เป็นจริง

อบอุ่นอีกแล้วครับ

อะไรกันคุณลำใย..บอกโทรศัพท์ไม่มีคลื่น(ใกล้ทะเลอย่างนี้) :uhuhuh: ยินดีด้วยค่ะที่ได้เจอกัน ป้าต่ายอยู่นี่เอง...

อ้าววว  ... คนหน้าตาดีเจอกันแระ   :uhuhuh:

เย้ ๆ เพราะคุณลำใยเลยได้เห็นหน้าสวย ๆ ของป้าต่ายชัดเลย :good-job:

    

 

หน้า