ไปฉลองเครื่องกำจัดไยแมงมุม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อวันพุธ  พาทีมงานไปทานข้าว

คราวนี้ใช้ขาตั้งกล้องค่ะได้ภาพครบทีมงามอิเล็กทรอนิกส์  แต่แสงเข้า 

แกงหน่อไม้

แกงขี้เหล็ก

หมูก้อน  กับลาบหมู

ตำลาว

ตำไทย

ผักต่างๆ

พร้อมแล้วมาลุยกันค่ะ

ปิดท้ายด้วยขนมหวาน5ถ้วย(5คนค่ะไม่ใช่คนเดียวLaughing)

ที่มาของการไปกินค่ะ เพื่อฉลองรางวัลจากการประกวดผลงานสิ่งประดิษฐ์ "เครื่องกำจัดไยแมงมุม"ผ่านรายการนักประดิษฐ์พันล้าน  พูดให้หรูไว้ก่อน   และก็ไม่ใช่การอวดค่ะ เป็นการมาให้กำลังใจกันเท่านั้น   บอกความจริงให้ทราบค่ะ   อ.ชณรรษได้รับเชิญ  เพราะรายการเขาค้นเจอในเน็ตค่ะ  ให้ค่าเดินทางมา3พัน วิทยาลัยให้เบิก420บาท(เยอะจัง)  ผลงานนี้ได้ผ่านการยอมรับ  แต่เอาไปทำผลงานทางวิชาการไม่ได้ค่ะ  ผลงานทุกอย่างที่ประดิษฐ์ขึ้นมา  ถึงแม้จะดูดี  ใช้งานได้จริง  เป็นประโยชน์ต่อชาวบ้าน ไม่ว่าเครื่องอำนวยความสะดวกในบ้าน  หรือเครื่องทุ่นแรงทางการเกษตร ไม่สามารถผ่านเป็นผลงานทางวิชาการได้ค่ะ  เขาว่า  ไม่ได้มีประโยชน์ต่อผู้เรียน  เป็นงั้นไป ว่าแล้วก็อยู่แบบเราดีกว่านะ  พึ่งพาตนเองดีที่สุดค่ะ

มาตามคำขอ

เครื่องกำจัดไยแมงมุม ที่เด็กจับค่ะ  ใช้ท่อพีวีซีเป็นด้าม  ตรงปลายท่อต่อกับชุดตัวเครื่องกำจัดใยแมงมุมมีสวิทช์คุม  มอเตอร์ เมื่อกดสวิทช์มีไฟติดส่องหาไยแมงมุม  มีซี่ลวดจักยาน สำหรับปั่นไย เอาลงมาทิ้ง ภาพนี้ตอนไป  สมรภูมิไอเดีย  ตอนนั้นได้รางวัล 1 หมื่นบาท 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ความเห็น

ยินดีด้วยค่ะ :cheer3:

 

 

ขอบคุณป้าลัด

:desperate: ป้าเล็กชวนหิวแต่เช้าาาาาาาเลยค่ะ

 

 

 

ชวนมากินปลาค่ะป้าเหนือ   เช้านี้ที่บ้าน  กาแฟก็หมด  กินโอวันติลของลูกไปซองหนึ่งก็ไม่รู้สึกว่าจะดีขึ้นเลย  ว่าจะออกไปซื้อปุ๋ยคอกกับซื้อดิน  ยังง้องแง้งอยู่เลยค่ะ

แกงขี้เหล็กและส้มตำน่าทานมากค่ะ

อยากเห็นเครื่องกำจัดใยแมงมุมค่ะ  ทำไมต้องมีเครื่องด้วยคะ

Laughingป้าอ้อย

เอาภาพมาแล้วค่ะ  เล็กๆ  อย่าถามงบนะ  เดี๋ยวเขาไม่ให้ทำอีก  250 บาทค่ะ

:shy:กับข้าวมาแต่เช้าเลยค่ะ ป้าเล็ก ครบสูตร ส้มตำ น่ากินดีค่ะ:love:

ขอบคุณค่ะ  ที่ลงเช้าเพราะว่า  สายๆต้องไปไปรษณีย์ค่ะ  บ่ายแก่ๆลุยสวนค่ะ  ช่วงนี้  งานหนักค่ะ  ไม่ใช่ไรหรอก  รีบทำเพราะว่า  งก :uhuhuh: เงินรออยู่ :uhuhuh:

:desperate:  หิวเลยครับ   :embarrassed:

ป้าเล็ก  อยากเห็นตัวเครื่องเป็นแบบไหน  ทำขายไหมอยากได้เพราะที่บ้านไยแมงมุงโคตรเยอะเลย

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

หน้า