ให้แข็งก่อน ... อร่อยไว้ทีหลัง ... !

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   หากมีใครสักคน .... เดินเข้าไปหาเกษตรกร ผู้ปลูกไม้ผล คนใดก็ได้ ... แล้วถามเขาว่า ....

        “คุณอยากได้ อยากได้พันธุ์ไม้ผล ที่มีคุณลักษณะอย่างไร ?” 

    และหากท่าน เป็นเกษตรกร ผู้ปลูกไม้ผล ... แล้วถูกถามด้วยคำถามข้างต้น .... ท่านจะตอบอย่างไร ?

    ข้าพเจ้า “เดา” เอาว่า คำตอบของกลุ่มเกษตร ดังกล่าว รวมถึงท่านด้วย หากท่านเป็นคนหนึ่งในกลุ่มนั้น แม้วลีและประโยค จะไม่เหมือนกัน แต่คงสรุปสาระสำคัญได้ว่า

          “ลำต้น และกิ่งก้านแข็งแรง ... ให้ผลดก ... และรสชาติอร่อย

    ข้าพเจ้า ผู้สมัครเป็นสมาชิกเกษตรกรกลุ่มนี้ โดยพฤตินัย ... (มิเคยยื่นใบสมัคร) ก็พึงปรารถนา ในคุณสมบัติดังกล่าวเช่นกัน ... เพราะ .... หาก

    ต้น และทรงพุ่มแข็งแรง ก็จะได้เบาภาระในการ ดูแล บำรุง รักษา ลงส่วนหนึ่ง ถึงแม้จะไม่ใช่ทั้งหมด เวลาที่เหลือ .... จะได้ มาเข้าเว็บบ้านสวน ฯไงครับ ... ฮึ ๆ ๆ

    ผลผลิตที่ดก ใครไม่ต้องการ ท่านก็ผิดปกติแล้วล่ะ  ก็มันเป็น “ปฏิภาคตรง” กับรายได้นี่ขอรับ

    รสชาติอร่อย ... ประเด็นนี้ ท่านก็รู้อยู่แก่ใจว่า ... อะไรก็ตามที่ “อร่อย” แม้แพง ก็ ยอมควักกระเป๋าซื้อได้ ไม่เสียดายตังค์ ... ก็ดูอย่างทุเรียนเมืองนนท์ เป็นอาทิ ซีครับ

    ดังนั้น ทุเรียนที่ข้าพเจ้าปลูก ระยะหลัง ๆ นี้ ... ข้าพเจ้าพยายามยัดเยียด คุณสมบัติ ที่กล่าวไว้ข้างต้นให้เขา ... ตั้งแต่ยังเป็น “ทารกทุเรียน” ... ดั่งนี้


 

 

    นี้ไงครับ ทารกทุเรียน ... ปลูกด้วย เมล็ดทุเรียนพื้นเมือง ...

    ด้วยสังเกตพบว่า ...

    แม้ผลิตผล คุณภาพต่ำ แต่เขา มีลำต้นที่แข็งแรง ... ทนโรค ... หากินเองเก่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

    ได้เมล็ดมา ...

    แต่ละหลุม ลงไว้กันเหนียว 3 – 4 เม็ด ... งอกเท่าไร ไม่เกี่ยง ...

    งอกมาแล้ว ... อบรม ดัดนิสัย ให้รู้รักสามัคคี ให้ช่วยกันหากิน

    ด้วยการทาบเสริมราก ... สามัคคีดีแล้ว เลือกต้นสมบูรณ์ไว้ต้นเดียว !

 

 

 

 

 

 

 

             รอให้ต้น แข็งแรง ...

    หา ... ยอดทุเรียนพันธุ์ดี ที่อยากได้ ... มาฝากไว้เป็นบุตรบุญธรรม ...

    ด้วยวิธีเสียงเข้าสะเอว ... พรางแสงนิดหน่อยด้วยใบไม้ใกล้มือ

 

 

 

 

 

 

 

 

     เมื่อต้นที่แข็งแรง ยอมรับเลี้ยงดู ยอดพันธุ์ดี ผู้เป็นบุตรบุญธรรม ที่ฝากแล้ว ...

    มิช้ามินาน ยอดพันธุ์ที่หากินบนลำแข้ง ... อ๊ะ ๆ ..ขออภัย ...บนลำต้น ที่มีน้ำใจ ...

    ก็ผลิใบให้เห็น

 

 

 

 

 

 

 

        อดใจรอ ยอดใหม่ระบัด ....

          ส่วนยอยอดต้นเก่า รึครับ ...

    เราก็ตัดทิ้ง ... มิใช่ ใจดำ ...

              แต่เรา ไม่อยากได้"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     ชื่นใจ ... เมื่อเห็นเขาเข้ากันได้ ...

    โตวัน โตคืน ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     เติมใหญ่ ขึ้นมา อย่างมีคุณภาพ ....

         มีลำต้น และกิ่งก้าน ที่แข็งแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     อันเป็นผลจากเหตุ นี้ นี่เอง ... ก็ ... มีตั้ง 4 ราก ! นี่ครับ  ...

    จะไม่ช่วยกันทำมาหากิน ก็ให้มันรู้ไป ...

       ฮึ ๆ ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    แล้ว ... ส่วนต้นนี้ ... ก็ 3 ราก !

        ขอรับ ....

 

 

 

 

 

 

     ทอดสายตาดู ... สิ่งที่เราลงมือเปลี่ยน ด้วยตนเอง ... แล้วเห็นเขา เปลียนแปลงไปสู่หนทางที่เราประสงค์  ... เฮ่อ ... ชื่นมื่นอารมณ์ ... 

      อืม ม ม ม ..... แข็งแรงดีจริง ๆ ... อีกสัก 3 – 4 ปี ... ความอร่อย คงตามมา ....

                  แต่ ....! .... เอ ... ?

    เรามัวแต่ ... ปรับ ... ปรุง ... เปลี่ยน ... แปลง สิ่งภายนอก ....

             แล้ว ... สิ่งภายใน ...  ตัวเราล่ะ  ...

    จะต้อง ... ปรับ ... ปรุง ... เปลี่ยน ... แปลง อะไร บ้าง  ... อย่างไร

              จึงจะมีคุณภาพ กะเขาซะที

 

 

ความเห็น

อันดับแรกปรับจิตอยู่ค่ะ คุณลุง

อยากลองทำบ้างจังค่ะแต่ไม่กล้าซักทีกลัวความไม่สำเร็จค่ะ กลัวพากันตายแต่เห็นที่คุณลุงทำแล้วคงต้องซักวันฮึ่มๆ

       "อยากลองทำบ้างจังค่ะแต่ไม่กล้าซักทีกลัวความไม่สำเร็จค่ะ"

    ใคร่บังอาจเรียนต่อป้าว่า  สิ่งที่ซ่อนอยู่ ใน "ความไม่สำเร็จ" ... คือ "ความสำเร็จ" นะครับป้า ...

        อย่าง น้อย ๆ ก็ 3 ประการแหละ ดูดี ๆ ซีครับ

       ความสำเร็จ อันดับแรก คือ "สำเร็จที่กล้าตัดสินใจทำ"

       ความสำเร็จ อันดับที่สอง ...  คือ ได้เรียนรู้ว่า "กระบวนการ หรือ วิธีการนั้น" ไม่สามารถ ก้าวไปให้ถึงเป้าหมายได้

        ความสำเร็จ อันดับที่สาม ... คือ ได้เรียน รู้ ปัจจัยเอื้อ และ อุปสรรค ของงาน

     "ความไม่สำเร็จ" หรือความล้มเหลวที่แท้จริง ... อยู่ที่ ... "ไม่ยอมลงมือ" ตะหาก ครับ

ตอนนี้แค่ชมและเก็บความรู้ไว้ก่อน เอาไว้เมื่อไหร่มีความรู้ความชำนาญจะลองใช้วิธีนี้บ้างค่ะ ชอบมากๆที่มีรากช่วยกันทำมาหากินแยะๆแบบนี้..ขอบคุณมากๆสำหรับความรู้ดีๆแบบนี้ค่ะคุณลุง

ลุงปาโล สวัสดีค่ะ - ทิพย์ขอถามลุงปาโลนิดค่ะ การที่เรานำเมล็ดของทุเรียนมาเพาะให้เป็นต้นอ่อนออกมานั้น ต้นทุเรียนที่เพาะจากเมล็ดจะมีความแข็งแรงของลำต้นมากกว่า การที่เราไปซื้อต้นทุเรียนที่เขาตอนมาขายใช่ไม๊ค่ะ /ประโยคสุดท้ายของลุงปาโล โดนใจทิพย์เลย สิ่งภายในตัวเราล่ะ... ทิพย์เริ่มปรับปรุงตัวเองคือทานเนื้อสัตว์ให้น้อยลงค่ะ  ขอบคุณลุงปาโลที่เล่าเรื่องดีๆให้ได้เรียนรู้ค่ะ Laughing

 

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

    จากคำถามที่ว่า

   "ต้นทุเรียนที่เพาะจากเมล็ดจะมีความแข็งแรงของลำต้นมากกว่า การที่เราไปซื้อต้นทุเรียนที่เขาตอนมาขายใช่ไม๊ค่ะ"

     ใคร่เรียน ว่า ไม่แน่นอนหรอกครับ ...!

       ปกติ ต้นทุเรียน ที่บรรจุอยู่ในถุง ขายกันอยู่ในปัจจุบัน ส่วนใหญ่เป็นทุเรียนเสียบเปลื่ยนยอด ...

    โดย การเพาะเมล็ดในถุง หรือขุดย้าย ต้นกล้า มาจากแปลงเพาะ แล้วเสียบเปลี่ยนยอด ... ผ่านกระบวนการแล้ว จึงนำไปวางขาย

    ข้ออ่อนด้อย อยู่ที่ การดยกย้าย ถ่ายโอน หลายครั้ง แถม บางถุง วางไว้นาน จนรากแก้ว ขดตัว อยู่ก้นถุง ปลูกไปต้นก็ไม่สมบูรณ์

    กรณีย์ ที่ลุงนำเสนอ ... ลุงฝังเมล็ดลงในหลุม ... แล้วไม่เคลื่อนย้าย ให้กระทบกระเทือนรากเลย จึงตั้งสมมติฐานเอาว่า .. สมบูรณ์

หลายหัวย่อมดีกว่าหัวเดียว กรณีนี้หลายราก เข้าใจทำมากค่ะ ถ้าเอายอดมะม่วงบ้านเรามาทาบกับต้นเอ็ปเปิ้ลของที่นี่ได้คงจะดีนะคะ

 

     ฮึ ๆ ๆ ๆ ....

เป็นวิธีคิดที่ยอดเยี่ยมมาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะทั้งวิธีการและยังมีข้อคิดมาฝากด้วย

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

แบบนี้เคยเห็นคุณพ่อทำกับต้นมะม่วงที่บ้าน เอาต้นตอเป็นพันธุ์พื้นเมือง

ทนมาก และดกมากเลยค่ะ^__^

 

""

 

หน้า