เกือบจะยอมแพ้แล้วกับความแล้ง

         สวัสดีค่ะพี่น้องบ้านสวนพอเพียงทุกท่าน  ห่างหายการเขียนบล็อกไปนานพอสมควร แต่ก็ัยังเข้ามาบ้านสวนอยู่เป็นประจำค่ะ เนื่องจากช่วงที่ผ่านมา ต้นใม้ใบหญ้าแห้งเหี่ยว ตายไปบ้างก็มีเพราะความแล้งและร้อนสุด ๆ จึงจะมาเล่าสู่กันฟังว่า้บ้านฉันนั้นแล้งขนาดไหน แต่กว่าจะได้มาเล่า ถ่ายรูปไว้เกือบสัปดาห์แล้ว เมื่อวันที่ 23 และเมื่อคืนนี้ฝนตกมาสองครั้งแล้ว ทำให้ต้นไม้ที่ยังไม่ตายชุ่มชื่นขึ้นมาได้ค่ะ แต่ขอเล่าย้อนหลังความแล้งให้อ่านกันก่อนนะคะ แล้วจะมาเล่าอีกครั้งว่ายังเหลืออะไรที่รอดตายบ้าง ขอเชิญติดตามชมค่ะ

 ข้าวโพดของฉัน ...เมล็ดพันธุ์จากป้าเล็ก ก่อนสงกรานต์ ดูแล้วว่าน่าจะต้มได้แล้วล่ะ จะเก็บบางส่วนไว้ทำพันธุ์ 

แต่ช่วงสงกรานต์ไปพิจิตร คนที่บ้านก็ไม่มีใครเก็บมาต้ม 

กลับมาดูเป็นเช่นนี้ เมล็ดเหี่ยวแบบนี้น่าจะแก่ไม่เต็มที่ แล้วแบบนี้จะทำพันธุ์ได้หรือ

 ผักติ้ว ที่อุตส่าห์ทนุทนอมมานาน รดน้ำทุกวันก็ยังเหี่ยว อย่าตายนะ หาซื้อยาก

ภาพซ้ายมะอึก ภาพขวามะเขือพร้าวพี่สายพิน

ซ้ายและขวาบวบหอมของป้าเล็กและถั่วพูม่วงกับถั่วพูเขียว 

 ดอกของบวบหอมที่แห้งเหี่ยวบนค้าง

นี่ก็มะเขือพร้าวของพี่สายพินอีกสองต้น

ค้างบวบงูเหลือม

บวบงูเหลือมของป้าเล็กก็น่ารักซะจริง ๆ พยายามมีลูกให้ตลอด แต่ทนความแล้งไม่ไหวก็จะเหมือนภาพซ้ายทุกที ดูสิคะภาพขวาเริ่มมีลูกอีกละ

 นี่มีลูกให้อีกแล้ว เธอจะรอดใหมนะ น่าสงสาร

 น้อยหน่ายักษ์ น้องสาวอุตส่าห์ซื้อมาให้ เหี่ยวทุกวัน ปลูกต้นผักหวานป่าฝากไว้ด้วย 

ซ้ายเป็นบวบหอมเมล็ดจากต้นเดิมที่บ้าน ขวา้น้ำเต้าที่ป้าเ็ล็กให้มา ตั้งแต่เพาะงอกมานี่งามมาตลอด มาเจอช่วงร้อนจัดไม่กี่วันฟื้นไม่ไหวเลย

ซ้ายคือถั่วพูม่วง ตายแน่นอน ยังไงเธอก็ไม่ยอมใจอ่อนที่จะฟื้นแล้วล่ะ ขวา มะเขือเทศที่อุตส่าห์ขุดมาจากใตุ้ถุนบ้านป้า ก็กำลังจะตาย

 แม้ว่าต้นเธอกำลังจะตายแล้ว แต่เธอก็มีความพยายามที่จะออกลูกมาให้อยู่นะคะ น่าสงสาร

 ภาพไม่ชัดต้องขออภัย แต่อยากให้ดูว่ามะเขือเทศเขายังอยากมีลูกให้ ทั้ง ๆ ที่ต้นเขากำลังจะตาย

 โปรดสังเกตว่ามีต้นมะเขือเทศอยู่ ไม่รู้ว่าจะรอดหรือเปล่า

 ลูกแดง ๆ นั่นก็ใช่

 รดน้ำทุกวัน นี่รดข้าง ๆ กระท่อมน้องแพลน ตอนบ่ายพาน้องแพลนมานอนจะได้เย็น ๆ 

 บริเวณข้างกระท่อมนี้มีต้นส้มโอ มีข่าอยู่ 3 กอ มะกรูด 2 ต้น ผักหวานบ้าน กระเพรา 

ข่ากอนี้ก็ทำท่าจะตายอีกละ

ชุมชนเล็ก ๆ ข้าง ๆ กระท่อมน้อยหน้าบ้าน

ผักปรังเขียว ยังรอดอยู่ ย้ายมาฝากไว้ใต้ต้นส้มโอ

ผักปรังแดงก็ทนดีเหมือนกันยังไม่ตาย อยู่ใต้ต้นส้มโออีกต้น ปลูกผักหวานป่าฝากไว้ด้วยนะเนี่ย แต่มองไม่เห็น

แต่ส้มโอต้นนี้เหี่ยวนะคะ รดน้ำที่โคนต้นแล้วก็ยังไม่หาย

 มะนาวแป้นค่ะ กำลังแย่ 

 มะนาวน้ำหอมค่ะ ตายเป็นบางกิ่งแล้ว ที่เหลือกำลังเหี่ยว 

 นี่ก็มะนาวค่ะ ไอร้อนจากพื้นดินทำให้กิ่งล่าง ๆ ตายไปเยอะค่ะ 

 ต้นนี้ภู่จอมพลค่ะ กว่าจะหามาปลูกได้เลือดตาแทบกระเด็น แต่ไม่สามารถรักษาไว้ได้

ส้มโอค่ะ ที่ปลูกผักปรังแดงไว้ใต้ต้น ใบเหี่ยวทุกวัน ทั้งหมดที่เหี่ยว ที่ตายนี่ไม่ใช่ว่าจะไม่ดูแลนะคะ รดน้ำแทบทุกวัน ถ้าวันไหนไม่มีใครว่างจริง ๆ ถึงจะงด แต่ก็รีบมารดแต่เช้า รดโคนต้นไว้ เพราะกลางวันร้อนมาก

มีการบ้านมาส่งนิดหน่อยค่ะ 

กระเจี๊ยบเขียวเตี้ยของพี่ตู่ จตุพร อินทะกะ ค่ะ ได้แค่นี้เอง เพื่อนนักเรียนรุ่นเดียวกันเขางามไปถึงไหนต่อไหน ของเราเพิ่งได้แค่นี้ แต่กลัวคุณครูจะน้อยใจ 

 ส่งการบ้านคุณนัท มุทิตา พริกที่ส่งมาให้ ต้นใหญ่หน่อยแยกลงกระถางค่ะ 

ส่วนที่เหลือไว้รอฝนอีกหน่อยค่อยลงดิน

***ถ้าไม่ได้ตอบความคิดเห็น ต้องขออภัยด้วยนะคะ ได้เวลากลับบ้านแล้ว พรุ่งนี้เช้าออกพื้นที่ บ่ายถึงจะกลับเข้ามาอีกครั้งค่ะ น่าจะมีเวลามาตอบถ้าไม่ถูกเรียกตัวไปช่วยค่ายอบรมยาเสพติดเสียก่อน***

ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาติดตามชมค่ะ ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง พี่โสทร พี่แจ้ว และพี่น้องทุกท่านค่ะ

อารีย์  กำแพงเพชร