เมื่อแบ่งปันแผ่นดิน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

แตงกวาจากผู้อาศัยที่ทำกิน

            ปฐมเหตุมาจากการวางแผนก่อนลาออกจากงานประจำว่าเมื่อลาออกมาเราจะทำอะไรนอกจากอ่านหนังสือ ทำงานฝีมือ ทำขนมทำอาหารที่ได้สูตรมาใหม่ๆแล้วแจกเชิงบังคับให้คนใกล้ชิดต้องชิม ปลูกผลหมากรากไม้รอบๆบ้าน เที่ยวตามวาระและโอกาส แค่นี้คงไม่พออีกอย่างอยากเอาใจคนเคียงข้าง เมื่อหลายปีที่แล้วได้ไปเยี่ยมป้าที่หาดไข่เต่า พัทลุง ป้ากับลุงทำไร่นาสวนผสมแบบชาวบ้าน มีบ่อปลา นาข้าว พืชผักพร้อม ก็เลยมีความฝันเพิ่มขึ้นจากเดิมที่ว่า อยากให้รอบบ้านมีผลไม้ พืชผักกินได้ กลายเป็นอยากมีสวนสมรม(มีต้นไม้ที่อยากปลูก อยากกิน ดั้งเดิมและพันธุ์ไม้หายากเก็บไว้ให้ลูกหลานดู ไม่ต้องมากอย่างละต้นสองต้นก็พอ)ขอให้พรรคพวกช่วยหาที่ให้สัก 3 ไร่ ก็ได้ตกลงซื้อเรียบร้อยเจ้าของบอกว่า 3 ไร่กว่า พอวัดเข้าจริง กลายเป็นเกือบ 7 ไร่ เอาก็เอาใช้แรงรถละที่นี้ขุดร่องน้ำ ขุดคูล้อมรอบตัดปัญหา วัว คน และไฟ ปลูกไปปลูกมาเอาไม่ทันบางส่วนรกจ้างคนมาตัดก็ตัดเอาต้นไม้ที่ปลูกไป ส่วนไหนยังไม่ปลูกก็เลยทิ้งไว้ไม่ตัดหญ้าเสีย ก็มีชาวบ้านใกล้สวนซึ่งไม่มีที่เขามาขอปลูกผักในส่วนตรงกลางร่องก็ให้ไปเพราะเขาก็ไม่มีที่ทำกินรายได้หลักคือกรีดยางจ้าง ให้แล้วเราก็ไม่ได้เสียหายอะไร เงื่อนไขคือห้ามใช้สารเคมี ยาฆ่าแมลงให้ใช้สมุนไพรเท่านั้น ซึ่งแต่ละครอบครัวก็ปฏิบัติตามข้อตกลงเป็นอย่างดี

ครอบครัวที่ 1 ปลูกถั่วฝักยาว ถั่วพู ผักบุ้ง ผักกาด มะเขือ พริก

แถวหน้าเป็นร่องผักบุ้ง(ผักบุ้งนี่เดิมทีจะปลูกที่บ้านเราเองฝากคุณผู้ชายซื้อเมล็ดพันธุ์ที่สหกรณ์เขามีแบบถุงละ 1 กิโล ท่านก็ซื้อมาให้ทั้งถุง ก็เลยแบ่งไว้ 3 ขีดปลูกที่บ้านที่เหลือ 7 ขีดเอามาให้เขาปลูก-ฟรีเช่นเดิมถือเป็นการช่วยเหลือดูแลกัน) ผักกาดเพิ่งเริ่มเพาะ มะเขือต้นเล็กต้นน้อย

ทุกคนจะมีร่องใครร่องมันเนื่องจากดินแต่ละแปลงมีร่องน้ำคั่นกลาง ใครเอา1 ร่องก็เอา 2 ร่องก็เอา เจ้าของที่ขอไว้ 3 ร่องกับส่วนสระน้ำใหญ่ที่ทำหนำและปลูกบัวไว้กิน

หนุ่มน้อยคนนี้รู้จักสวนนี้ตั้งแต่อายุประมาณ 4 ขวบกว่าๆเริ่มขุดดินก็ตามมาดูแมคโค มาปลูกต้นไม้ก็ตามมาดูเกือบทุกวันจนเข้าโรงเรียน เสาร์อาทิตย์ก็มาเที่ยวเล่นเป็นเด็กน่ารักมาก บอกว่ามาถ่ายรูปไปลงเวปก็รีบมายืนตรงทันที

ที่เขียวชอุ่มในร่องน้ำนั่นผักกะเฉด ตอนขุดร่องใหม่ๆดูแล้วเห็นแต่น้ำเลยเอาบัวสายและผักกะเฉดลงโตเร็วมาก(ผักกะเฉด)บัวสายยอมแพ้ที่ไกลออกไปคือต้นยาสูบ สูงๆ นั่นต้นหว้าดั้งเดิมไม่ให้ขุดออกจะเก็บไว้

ถั่วฝักยาวที่ครอบครัวที่ 1 ปลูก แม่เป็นคนขยันมาก อยู่กับลูกชาย 2 คน ตอนเช้ากรีดยาง 2คนลูกชาย สายแม่ปลูกผักลูกชายเก็บยางแล้วมาช่วยแม่จากนั้นก็ไปรับจ้างซ่อมรถต่อ 

ครอบครัวที่ 2 ปลูกต้นยาสูบ

ก็เพิ่งเคยเห็นต้นยาสูบจริงๆ ต้นเป็นๆ ก็มีเรื่องขำๆ คนปลูกยาสูบมาฟ้องว่ากลัวยาสูบจะไม่เมาเพราะอีกคนปลูกถั่วใกล้ๆ ไอ้เราก็สงสัย ก็ถั่วเขาปลูกก่อน ที่ตั้งเยอะแยะตัวเองมาปลูกใกล้เขาแล้วจะทำยังไง ฤาจะให้เขาขุดแปลงถั่วย้ายไปร่องอื่น(ได้แต่นึกนะ จริงก็แค่ยิ้มๆ ...คืองานนี้ขอเป็นใบ้ชั่วคราวค่ะ)  555

นี่เป็นต้นยาสูบเมื่อโตแล้ว ใกล้เก็บมาบ่ม หากมีคุณภาพดี(ชาวบ้านเรียกว่าเมา)ราคาก็จะดีด้วยกิโลละประมาณ 2,400-2,500บาท

ด้านหลังเป็นมะม่วงหิมพานต์ปลูกไว้ 3-4 ปีแล้วเริ่มเก็บกินยอดได้แล้ว อันนี้เป็นของเจ้าของที่ดิน 

ครอบครัวที่ 3 ปลูกแตงกวา

ถามว่า 1 ร่องได้กี่หลุมเขาว่าประมาณ 500 หลุม เริ่มด้วยมูลวัวรองหลุมเคล้าดิน หยอดเมล็ด พองอกประมาณที่เห็นก็จะใช้ปุ๋ยยูเรียโรยรอบโคนต้นเพื่อเร่งใบและรากจากนั้นก็กลบหลุม รดน้ำทุกวัน ยกเว้นวันไหนฝนตก อีก 15 วันใส่ปุ๋ยอีกครั้ง บางคนว่าที่นี่มีน้ำพร้อม ดินก็ไม่ต้องเช่า ที่อื่นต้องสูบน้ำต้องจ่ายค่าน้ำมัน ค่าเช่าที่ ที่นี่จ่ายแต่ค่าพันธุ์ผักกับค่าปุ๋ย แถมบางครั้งเจ้าของที่มีการแจกพันธุ์ผักฟรีด้วย 555

45 วันจากวันเริ่มหยอดเมล็ดก็เริ่มเก็บได้ วันละ ประมาณ 180-200 กิโล ใหม่ ๆ ต้องเก็บเข้าเย็น แตงกวาโตเร็วมาก

มาแอบดูแตงกวาเขาไม่กล้าเข้าไปลึกๆกลัวเหยียบเถาแตงด้วยความเราเป็นคนเรียบร้อยแบบ "เหยียบมดไม่ตาย เหยียบควายคอหัก "

ผลผลิตที่เขาได้เก็บมากองๆไว้แล้วเอาไปล้างน้ำสะอาดแพ็คใส่ถุงถุงละ 10 กิโล แม่ค้ามารับถึงที่ยกเว้นส่วนที่ส่งโรงเรียนต้องเอาไปส่งเองไม่ห่างมาก 1 กม.กว่าๆเอง

สิ่งทีได้จากการแบ่งแผ่นดิน

Smile เขาเหล่านั้นไม่มีที่ทำกินเพื่อเสริมรายได้ ตอนนี้เขามีแล้วรายได้เพิ่มอยู่ที่เขาจะเอาเท่าไหร่ เมื่อมีเงินเพิ่มคุณภาพชีวิตเขาย่อมดีขึ้น

Laughingติดต่อที่ทำงานเก่าส่งผักให้โรงอาหาร นักเรียน บุคลากรได้รับอาหารที่ปลอดสารพิษถึงน้อยนิดก็ยังดี

Laughingเราเองมีความสุขที่เห็นเขายิ้ม ลูกหลานเขาสนุกสนานมาเล่นที่สวนเพราะอยู่ใกล้บ้านเขา " เด็กๆรู้ที่จะอยู่กับดิน"

Laughingเราเองเปลืองช็อคโกแล็ต เปลืองขนมนมเนย เพราะเอาไปฝากสาวน้อย หนุ่มน้อยที่รีบวิ่งออกมาบ๊ายบายจุ๊บทุกครั้งที่รถผ่านเป็นกิจวัตรทำอะไรอยู่หยุดหมดมาบ๊ายบายจุ๊บก่อนเป็นภาพที่อิ่มจริง ๆ ยิ่งกว่ากินช็อคโกแล็ตกินขนมอีกเป็นร้อยๆเท่า

ขอบคุณผู้ใหญ่บ้านสวนพอเพียงที่สร้างบ้านหลังนี้และมีวันนี้ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

 

ความเห็น

อยากมีความสุขแบบนี้เองบ้างค่ะ คงสุขใจไม่น้อยเลย อย่างไรเสีย ก็ขออนุโมทนาบุญด้วยคนนะค้ะ(อยากอยู่ใกล้ๆจังเลยค่ะจะได้จองสัก ๓ ร่อง)

ขอบคุณค่ะ เป็นความสุขเล็กๆค่ะ มาเลย ให้ 3 ร่องสุดท้ายค่า 555

การรู้จักแบ่งปันและมีน้ำใจกับผู้อื่นยังมีเหลืออยุ่จริงในสังคมไทยค่ะ ขอบคุณที่นำเรื่องราวดี ๆ มาเล่าสู่กันฟังนะคะ ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ค่ะ

ขอบคุณค่ะเป็นโรคประจำบ้านค่ะ เชื่อว่ามีคนอีกมากมายที่คิดเช่นเดียวกันเพียงแต่เขาเหล่านั้นไม่มีพื้นที่แบ่งปันความสุขนี้ แต่พวกเรา สมช มีบ้านสวนไว้ให้แบ่งปันความสุขที่ได้ทำค่ะ

คุณคนบำนาญเป็นคนดี มีน้ำใจมากมากเลยค่ะ จะยึดเอาคุณเป็นตัวอย่างนะคะ จะรู้จักแบ่งปัน ช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้ค่ะ


ดีใจที่ได้รู้จักค่ะ 

ขอบคุณค่ะ...ช่วยด้วยค่า ช่วยจับด้วย..ลอยแล้วค่ะ ...ยินดีค่ะ ยึดเอาที่เป็นส่วนดีนะคะ อย่าเอาส่วนไม่ดีจริงๆก็มีเยอะ แต่...ไม่บอกเดี๋ยวเสียภาพพจน์ค่า Lol

ไม่ยึดถือ ไม่ยึดติดกับอะไรมากเกินไปใจเราก็มีความสุข ความสุขกับการให้ ความสุขกับการแบ่งปัน  เป็นความสุขโดยธรรมชาติ  ได้ฟัง ได้อ่าน ได้เห็นภาพแล้ว ตัวผมเองยังมีความสุขใจเลยครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ขอบคุณค่ะ ดีใจค่ะที่มีส่วนทำให้ผู้อื่นมีความสุขค่ะ คุณผู้หญิงสุขภาพเป็นไงบ้างคะ

ได้ชม ได้อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ ถ้าสังคมเรามีคนแบ่งปันแบบพี่คนบำนาญเยอะๆ คงมีความสุขมากนะคะ 

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

เชื่อว่าในสังคมยังมีคนที่อยากแบ่งปันอีกมากมาย เพียงแต่ยังไม่มีโอกาส ความพร้อม ความพอ และปัจจัยอีกหลายๆอย่างค่ะ

หน้า