ผมต้องไปซื้อ ผักผลไม้ กับเจ้าของบ้านครับ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เจ้าของบ้านเป็นคนเลือกทานอาหารครับ เลือกทานอาหารอินทรีย์ให้ได้มากที่สุด ไม่ทานเนื้อส้ตว์ที่เลี้ยงแบบอุตสหกรรมที่ทารุณสัตว์ ทานของนำเข้าจากต่างประเทศให้น้อยเท่าที่จะทำได้ ทานของพื้นที่ท้องถิ่นให้ได้มากที่สุด เลยเป็นเหตุให้เขาต้องตระเวณหาซื้อของทานครับ และไปแต่ละครั้งต้องเอาแรงงานแบบผมไปด้วย 

ภาพที่เห็นนี่ มาจาก หลายที หลายเวลาครับ ที่ที่ไป จะเป็นสวนขายผักผลไม้ อินทรีย์ ทั้งหมดครับ เอาภาพมาใหเชม ให้เห็นการกำเนินชีวิตของผมสองคนครับ ว่าเราไม่ได้ หรูหราอะไร อยู่กันง่ายๆ ถ้าหรูหรา เราต้องกินผลไม้เมืองร้อนครับอยู่ที่นี่ ผลไม้เมืองร้อนนานๆเราจะซื้อกินทีสมัยก่อน  เดียวนี้ไม่ซื้อเลย รอกลับไปกินเมืองไทยอย่างเดียว ตั้งแต่เก็บเงินมาซื้อไร่นี่ ลดการตามใจปากไปเยอะเลย

ด้านบนแอบเปิล ฟูจิ คุณลุง ปีที่แล้วหวานไม่ถึง ลูกสีไม่สวยเลยครับ แต่หวานกรอบเหมือนเดิม คุณลุง ขายถูกครึ่งสวน ทิ้งครึ่งสวน เหมือนทุกปี มาปลายฤดูคุณลุงแจกฟรีประจำ พอตกแล้วจะช้ำทานไม่อร่อย คุณลุงเอาไป เลี้ยงแพะ ครับ แอปเปิ้ลในต่างประเทศไมได้ปลอดภัยนะครับ ที่เขาใช้สารเคมี และ สารเคลือบ ต่างๆนั้น อยู่ตามที่มาตรฐานของประเทศที่ส่งออก ยิ่งใช้สารมากก็เก็บได้นาน แอปเปิล เก็บด้วยสารแคมีอยู่ได้ เป็นปีครับ สรุปนะครับ เขาขายในประเทศเขามาตรฐานสูงเขาก็ใช้น้อย ที่ไหนมาตรฐานต่ำก็ใช้กันไปได้เลย ลูกสวยขายราคาแพง เขาก็ได้กำไรดี ที่นี่เองถึงเขาว่าปลอดภัย แต่ออสเตรเลีย ยังอนุญาติให้ใช้สารเคมีในประเทศได้มากกว่าทางยุโรป ผู้คนไม่พอใจ เลือกซื้อแต่ แอปเปิ้ล ท้องถิ่น เป็นหลัก ขายใกล้ๆ บ้านไม่ต้องพ่นสารยืดอายุ ประหยัดค่าสารเคมีของเกษตรกรดีด้วย เจ้ของผมต่อต้านสารเคมี เลยต้องมาเก็บแอปเปิ้ล เองคามือ ไม่มีใครมาหลอก เจ้าของบ้านผมได้ คุณลุงท่านนี้ ไม่ใช้ปุ๋ยเคมี และยาค่าแมลง ผิวผลไม้ไม่สวยงาม และเก็บได้ ไม่กี่เดือน แต่อร่อยปลอดภัย เจ้าของบ้านยืนยันครับ

ด้านบน กระบองเพชรทานผลทานใบครับ ลูก หวานเหมือนมะละกอ แต่เม็ด เยอะมากๆครับ

ด้านบนไม่หวานเท่าไหร่ครับ แต่ดกต้นเตี้ย ทนน้ำค้างแข็งด้วยครับ คุณลุงไม่มีหิมะแต่น้ำค้างแข็ง มีหลายเดือนเลยครับ

ด้านบนสามภาพคือ วอลนัท ครับ เป็นเปลือกหุ้ม พอแก่แล้วก็ตกออกมา กระเทาะเปลือกแข็งๆออกทาน สดๆ อร่อยมากๆ มันๆ เก็บนานแล้วเหม็นหื่นไม่อร่อยเลยครับ เก็บทั้งเปลือก สดอยู่ได้นาน วอลนัทดิบ ผมทานแทนขนมขบเคี้ยวต่างครับ เก็บได้เก็บไปนะครับ คุณลุงไม่ว่า

ด้ายบนต้นลูกพลับครับ ภาพแรก แถวด้านซ้ายมือเป็น สาลี่ ขาวมือเป็นลูกพลับ คุณลุงปล่อยทิ้งปล่อย ขว้าง เพราะคุณลุงขายได้ กำไรพอแล้ว ที่เหลือก็เอาไปทำปุ๋ยครับ ต้นพลับมีสองแบบ แบบฝาด กับไม่ฝาด แบบฝาดทานได้ตอนนิ่มๆ แบบไม่ฝาดนั้น เหลืองหน่อยทานได้เลย หวานกรอบ

ด้านบนเป็นการเกะเกาหลัด ออกจากเปลือกแหลมๆ ของเจ้ ผมครับ เจ้เป็นคนใช้เท้า ผมเป็นคนเก็บครับ เห็นแบบนี้ ใช้เท้าไม่เป็นลูกกระเด็นไม่สวยงามนะครับ เจ้ทำด้วยความชำนาณ เพราะเขาเก็บกินมาแต่เด็กๆ

ตัวอย่างการซื้อของเจ้าของบ้านแต่ละครั้งครับ ไม่ได้แจกครับ ทานกันสองคน ทานหมดไม่มีเน่าครับ เจ้บ่นว่าผมใช้ถุงพลาสติก เยอะ แต่เข้าไม่ห้ามผมต่อหน้าคนอื่นนะครับ แอบบ่นในรถเท่านั้น

ด้านบนสองภาพเป็นอีกร้าน ที่เจ้เจ้าของบ้านชอบไปครับ ไกลหน่อย แต่เขาสนิทกัน เขาไปซื้อกันในห้องเย็นนะครับ เจ้าของขายต้นไม้ ขายผักปลอดสาร ขายอาหาร ปลอดสารอีก ครบวงจร เจ้าของบ้านผมชอบมาก นานๆไปทีเพราะเปลืองน้ำมัน ไป ที่ไร ก็ คุยกับเขา นาน จนผมนั่งหลับ ซื้อมาอยู่ในถุงแค่นั้น นะครับ ที่เหลือ เขาแจก เจ้เขาไปสวนไหน เขาเตรียมขนมไปแลกผักผลไม้ที่เขาขายถูกๆ หรือให้ฟรีมาเสมอครับ เจ้เขาไปร้านไหนเขาก็ถ่ายรูป บอกกันในกลุ่มเพื่อนว่าช่วงนี้มีอะไร ราคาเท่าไหร่ ดีไหม ทุ่นเวลาการหาของเพื่อนคนอื่นไปได้เยอะครับ เราโชคดีครับเจอกลุ่มคนที่คิดเหมือนกัน เรือง การดำเนินชีวิต และเรื่องสิ่งแวดล้อม เงินทองเราสองคนมีไม่มากครับ แต่ยอมรับว่า เราแวดล้อมไปด้วยคนที่ มีน้ำใจกับเรา สังคมคนไกลบ้านเกิดแบบผมสองคน อบอุ่นขึ้นเยอะครับ ต่างชาติต่างภาษา แต่เราก็มาอยู่ในโลกเดียวกัน

ปิดท้ายด้วยภาพขนมไข่ญี่ปุ่นใส้ถั่วแดงที่ เจ้เขาชอบทำให้ผมทานครับ

 

แล้วเจอกันในบล็อกต่อไปครับ

ผมตุ้ยคนสวน กับเจ้เจ้าของบ้าน ครับ

 

 

 

 

 

ความเห็น

ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆค่ะ อ่านแล้วเพลินแถมได้ข้อคิดในการใช้ชีวิตแบบพอเพียงดีมากค่ะ ถ้ามีคนคิดแบบภรรยาคุณตุ้ยเยอะๆโลกเราคงร้อนน้อยลง ทุกวันนี้ที่ไหนๆก็นิยมอาหารหรือผลไม้จากต่างประเทศ ผลไม้เมืองหนาวหรืออาหารสดจากญี่ปุ่น ไม่ต้องคิดเรื่องค่าขนส่งกันเลยว่าจะขนาดไหน แถมด้วยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์อีก แล้วเราก็มาบ่นกันว่าโลกร้อนขึ้นๆ จริงๆก็ชอบกินอยู่เหมือนกันค่ะ ไม่ใช่ไม่ชอบ แต่อยากจะกินอาหารพื้นเมืองของตัวเองมากกว่า กินเพื่ออยู่ค่ะ บริโภคกันน้อยๆ ใช้ทรัพยากรกันน้อยๆ โลกเราจะน่าอยู่มากขึ้นค่ะ ช่วยๆกันค่ะ

สุดท้ายขอให้คุณตุ้ยซื้อที่ได้สำเร็จ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

ขอบคุณมาก เลยครับ พี่ เห็นด้วยอย่างยิ่ง เรื่อง food mile ครับ เจ้ของผม เขาร่วมกลุ่ม อยู่ กับ คที่คิด เหมือนกัน เลยไปกัน ใหญ่ แต่ยังไงเราสองคนก็ ต้องใช้ของ ที่ส่งมาจากเมือนไทย ครับ นอกจากเราจะ ทำ น้ำปลา กะปิ ซีอิ็ว ทานกัน เอง เราอาจทำไม่ได้ เต็มตัว ก็ทำอย่างละนิด อย่างละหน่อย เอา ครับ ขอบคุณ อีกครั้ง สำหรับ ข้อความดีๆ ครับ

วิเศษ เลยค่ะน้องตุ้ย-เจ้ เจ้าของสวน โชคดีจัง ที่มีแรงงานน่ารัก และยินดีด้วยที่เราได้บริโภคในสิ่งที่เราต้องการ--เป็นการจ่ายตลาดที่ยิ่งใหญ่พอสควรนะ--ไว้เป็นเดือนเลยใช่ไหมน้อง

ขอบคุณ ครับ พี่ เก็บได้ เป็น เดือน นะครับ แต่ผลไม้ ปอก กินไปเรื่อยๆ เพื่อน มาก็แบ่งกัน ครับ ลูกผลับ สองกล่อง นั้น สองเดือน กว่า แล้ว ครับเก็บในตู้เย็น ไม่เน่านิ่มมาก็ กิน ของคุณลุงเก็บนอกตู้เย็นไม่ได้ครับ หนอนจะฝักตัวออกมา ทานไม่สะดวกใจ ปล่อยสุกในตู้เย็นไม่มี หนอนเลยครับ มันไม่ฝักตัว ภรรยาผมซื้อของกินเก่งครับ แต่เขาไม่ปล่อยเน่าปล่อยเสีย นะครับ ช่วงนี้ผลไม้ เก็บได้ทนครับ อากาศเย็น แล้ว หน้าร้อน ไม่ค่อยซื้อ อะไรมากๆ นะครับ เสียเร็ว

ตามน้องตุ้ยดูโน่นนี่นั่นเพลิดเพลินดีค่ะได้เห็นไม้ผลไม้ดอกแปลกๆอยู่เรื่อย แต่ยังมีอีกอย่าง จ้องยังไงก็ไม่เห็นซักที จะหวงเจ้เจ้ไปถึงไหนคะ....Laughing

สวัสดีครับ พี่ ขอบคุณครับ มีคนชอบ ติดตามอ่านแบบนี้ผมมีกำลังใจเขียนบล็อก เยอะเลยครับ เรื่อง ภาพหน้าตาของเรานั้น ขอเป็นส่วนตัวก่อนครับพี่ ผมสองคน ขี้อายครับ Laughing

จากที่เล่ามา นับเป็นสิ่งที่ดีนะครับ ทั้งตัวน้องทั้งสองเองก็ปลอดภัย เจ้าของสวนก็ได้แบ่งปันคนอื่น และบอกต่อในสิ่งที่ดีที่ชอบเหมือนกันด้วย

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

สวัสดีครับ พี่ ขอบคุณ ครับ โชคดีที่สวนใหญ่ๆ อยู่ไม่ไกลจาก บ้านมากครับ ประมาณสี่สิบห้านาที ขบรถไป ไปซื้อ ผูดคุย แล้วเราก็สบายใจดี บางครั้ง ซื้อ เผื่อๆกันครับ ช่วยกันประหยัดค่าน้ำมัน ผักผลไม้ ตามท้องตลาดสมัยนี้ ใช้สารเคมี ถึงเขาว่าปลอดภัย แต่เราเลือกได้ เราเอาแบบนี้ดีกว่าครับ

สวนคุณลุงผลไม้เยอะจังครับ ดีแล้วทานผลไม้ในพื้นที่และปลอดสารพิษก็ดีต่อสุขภาพเราด้วยครับ

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

ขอบคุณครับ คุณสนิท เจ้ของผม พยายามทำให้ได้มากที่สุดนะครับ แต่หลายอย่างก็ ยังไม่เป็นอาหารอินทรีย์ ทั้งหมด แต่ลดลงได้เยอะครับ ดูแลสุขภาพกันไปครับ มีเงินแค่ไหน ถ้าสุขภาพไม่ดี เราก็ไม่ได้มีความสุขเต็มที่ครับ

หน้า