วันนี้ ... มาชวนกินของเย็น ๆ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    เห็นจากจั่วหัว ... คงมีหลาย ๆ ท่าน เริ่มจินตนาการ และทึกทักเอาว่า ข้าพเจ้า คงนำเสนอ Dessert menu เช่น น้ำแข็งไส ไอครีม ฯลฯ ...

          ม้าย ... ช่าย ... ครับ ไม่ใช่

     แต่ เป็น Meat dish ที่ทำได้ไม่ยาก ... เอาละซี ท่านคงเดาใหม่ว่า งั้น ... คงเป็น ‘หมูหวาน’ ละกระมัง

        เอ ....? แต่หมูหวาน ไม่ใช่ของเย็น ๆ นี่นา ... งั้นเป็นอะไรแน่ ? ...

     ไม่ต้องสงสัย หรือ มีปุจฉาใด ๆ  ... ตามเข้าไปดู วิสัชนา ดีกว่ากระมัง

     เมนูที่จะนำเสนอ และมาชวนทำกันวันนี้ ... เป็นเมนูของคาว ประเภท เนื้อ นั่นเหละครับ ... ซึ่งท่านจะทานช่วง เช้า ... สาย ... บ่าย ... เย็น ก็ได้ แต่ถ้าจะทานให้อร่อย สร้างอารมณ์เคลิบเคลิ้ม ระหว่างทาน ท่านควรจะทานตอน ‘กำลังเย็น ๆ’

         งง ไหมล่ะ ... ฮึ ๆ ๆ

     เมนูที่ว่า นี้ คือ ... “ขาหมูยัดไส้” หรือ บางที่ บางท่าน เรียกว่า “ขาหมูเย็น”

         อยากทาน ไหมล่ะ ... หากสนใจ มาลงมือทำกันเลย

     เริ่มแรก มาเตรียม วัสดุ เครื่องปรุง และ อุปกรณ์ กันก่อน นะครับ อันได้แก่

        - ขาหมู ... (ก็ทำเมนูขาหมูนี่ครับ) จะทำกี่ขา ก็เอามาตามชอบเลย แต่เมื่อวาน ข้าพเจ้าเอาขาหน้า มาขาเดียว (ขาหลังไม่เหมาะจะใช้ทำ นะครับ)

        - พริกไทยเม็ด ตามชอบอีกแหละ ชอบเผ็ด ชอบร้อน ก็ป่นเยอะหน่อย แต่ป่นแค่หยาบ ๆ เป็นพอไม่ต้องละเอียดมาก

        - ผงพะโล้ เล็กน้อย พอชูกลิ่น ใส่มาก จะออกเหม็นซะมากกว่า ... แต่หากชอบจะใส่มากก็ไม่ผิดกติกา

        - เกลือ มากน้อยตามขนาดของขาหมู และรัดดวง (ความคุ้น) ของลิ้น

        - ซีอิ้วขาว สำหรับเสริมกลิ่น และรส มากน้อย ตามรัดดวงลิ้นอีกนะแหละ

        - เชือก ... อันนี้ แม้จะไม่ใช่เครื่องปรุง แต่จำเป็นต้องมี เพราะจะต้องใช้ผูก ให้ขาหมูอยู่ตัวตอนนึ่ง ซึ่งจะใช้เชือกอะไรก็ได้ ตามแต่หาได้ ... สำคัญ อย่าให้ละลายเวลาโดนความร้อนก็เป็นใช้ได้

        - ผ้าขาวบาง หรือผ้าอะไรก็ได้ แต่เลือกที่บาง ๆ หน่อย ไว้สำหรับม้วนห่อขาหมู่ ตอนเอาขึ้นนึ่ง

              เอ้า .... พร้อมละนะ ... จะได้ลงมือทำกัน

 

 

 

          ขั้นแรกก็ มาเตรียมขาหมูที่หามาก่อน ... โดยล้างให้สะอาด ถอน ขูด ขนให้เกลี้ยง

 

 

 

 

 

     ล้าง ๆ ขูด ๆ ถอน ๆ จนพอใจแล้ว ก็นำมาถอดถุงน่อง ... อ้อ ไม่ใช่ ... นำมาเลาะหนังออก โดยใช้มีดแซะ เข้าไปรอบ ๆ ระหว่างหนัง กับเนื้อ เพื่อให้ได้หนังส่วนขาเป็นวงกลม ... แยกหนังที่เลาะได้ พักไว้

 

 

 

 

     ก็ได้อย่างนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      หลังหนังถูกเลาะออกแล้ว ดูเปลือยเปล่า ก็ทำลายความล่อนจ้อน โดยการ แล่ เลาะเนื้อ แยกออกจากกระดูก

 

 

 

 

 

     เนื้อที่แล่ออกมา ยังเป็นชิ้นใหญ่ ๆ ไม่สะดวกในขั้นตอนการยัดเข้าไปในปลอกหนัง ที่เตรียมไว้ จึงต้องหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ ... เอาขนาดที่เราทำแกง ‘คั่วกลิ้งชิ้น’ นั่นแหละ

 

 

 

 

     หั่นแล้ว ก็นำ เครื่องปรุงที่เตรียมไว้ มาใส่ลงไป หากจำไม่ได้ ย้อนกลับไปดูข้างบนนะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

       เพื่อความเพลิดเพลิน ได้อารมณ์ใกล้เคียงกับตอนรับประทาน แหนมหนังหมู ... แม้จะไม่ได้บอกไว้ในส่วนผสมข้างต้น แต่ข้าพเจ้าก็หามาเสริม ชอบมาก ก็เสริมมากเอา ... เนาะ

 

 

 

 

 

      คลุก นวด เข้ากันทั่วดีแล้ว ... ก็นำไปยัดใส่ถุงน่อง ที่ถอดพักไว้ในตอนแรก ... ยัดจนเต็ม แล้วห่อด้วยผ้าบาง ๆ มัด หัว – ท้าย และตอนกลาง ๆ เป็นเปลาะ ๆ .... แล้วนำไปนึ่งด้วยไฟกลาง ๆ ค่อนแรง ... ซึ่งตอนนี้ อาจใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง

 

 

 

 

     นึ่งแล้ว แก้เชือก แก้ผ้า (ที่ห่อ) ออก หน้าตาก็ออกมาประมาณนี้แหละครับ

 

 

 

 

 

 

     พักไว้ ให้คลายร้อน ... นำไปยัดเยียดให้กับตู้เย็น ในช่องแช่แข็ง อดใจรอให้เย็น แข็ง

 

 

 

 

                      นำออกมา หั่นแว่นบาง ๆ ตามชอบ

 

 

 

 

 

 

        หลังจากนี้ คงไม่ต้องบรรยายแล้วล่ะนะ

     อ้อ ... ลืมไปนิดหนึ่ง ... หากท่านใดชอบ แบบหมูมะนาว ก็ทำน้ำราด รสชาติตามรัดดวง และหาผัก เช่น สะระแหน่ ผักกาด บร็อกโครี่ มาเคียงด้วย ก็ไม่ผิดกติกาใด ๆ นะครับ

     ท่านอาจบอกว่า ‘รนหาที่’ ... ข้าพเจ้าก็ขอน้อมรับโดยดุษณี ว่าก็เพราะ ... อารมณ์ปรุงที่เรียกร้อง นี่และที่ทำให้ ต้ององรน และพยายามเฝ้าถามตัวเองอยู่เนือง ๆ ว่า ...

          ที่มัววุ่นวาย ... กอดรัด ทุกข์ อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ก็เนื่องด้วยอารมณ์ปรุงนี้ มิใช่หรือ ?

                สวัดีครับ ...

ความเห็น

สาว ๆ อาจะไม่ค่อยชอบ (แต่เห็นแล้วน้ำลายไหลนะครับ) คุณลุง Paloo นี่มีฝีมือหลายด้านนะครับ Sealed

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

ความอยาก เป็นตัวกระตุ้น ให้เราทำครับ ...

น่ากินมากครับ ขอบคุณนะครับจะลองทำดู

เอาซีครับ ... รสชสติปรุงเอาเองตามชอบ

ไม่ค่อยสาวนักก็ชอบค่ะ น่าทานมาก กับน้ำจิ้มรสเด็ดกลืนน้ำลายเอื้อกๆ ถ้าหั่นชิ้นบางๆ ทำแซนวิทก็น่าอร่อยค่ะลุงพาโล

ปรุงรสเอาเอง ให้ถูกรัดดวงลิ้น เป็นต้องอร่อยแน่ ๆ

     "ถ้าหั่นชิ้นบางๆ ทำแซนวิทก็น่าอร่อยค่ะลุงพาโล" เป็นข้อเสนอแนะที่น่าสนมาก ๆ ลุงจะต้องลองบ้างแล้วล่ะ ... ขอบคุณครับ ขอบคุณ ที่นำเสนอ

เย็นๆผมนึกว่า แค่ๆค่ำครับลุง

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

อิกิน เช้า ... สาย ... บ่าย ... เย็น หรือค่ำ กะได้ แตถ้าอิให้หร้อย ... ต้องเข้าช่องแฉแขงก่อน

     ลองตะ

เก่งจังค่ะ คุณลุง ...ฝีมือจริงๆ..แต่บัวไม่ชอบมอง ขา ตัวเอง สดๆ ค่ะ (แต่ชอบกิน จ้า ไม่ปฏิเสธ)