การบ้าน"สองกำมือ"

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เรื่องเริ่ม...ก็มาจากข้าวหอมนิล

หาเรื่องหาราวดันไปขอ"พี่สายลมลอย"มา

"แน่ใจนะว่าจะขอแค่สองกำมือ.."

"คร้าบพี่...สองกำมือจริงๆ"

 ด้วยความกลัวว่าของจะเสียหากขอเยอะ จึงถนอมน้ำมิตรจากผู้ให้และเพื่อสร้างความมั่นใจต่อผู้รับ ว่าเชิญหอมเจ้ามาร่วมอยู่ที่นี่แล้วเธอจะอ้วนพีสมบูรณ์ ผู้มอบก็วางใจ ผู้ได้ก็ซาบซึ้ง จึงจบฉากแบมือด้วย สองกำมือ

"โอเค...จัดไป..(หากโอ เค แปลว่า ตกลง)...พื้นที่ของผม ฝนก็เริ่ม โอ เค. มาบ้างแล้ว.."

............................................................................................................

วันแล้วคืนเล่าเหมือนเวลาจะย้ำอยู่กับที่ การรอคอยนั้นช่างเนินนาน

และยิ่งอกรับรู้อยู่เต็มว่ามาจาก"สวนขี้คร้าน  สายลมลอย"แค่ชื่อก็กินขาดการรอ

หอมนิลค่อยๆโรยรินเป็นหอมนาน หอมนานจนนานเริ่มจาง

อันจะทวงถามความคืบหน้าก็เกรงกลัวว่า จะขาดความวางเนื้อเชื่อใจกัน

"อะไรนะ...ยี้ห้อสายลมลอยนี่หรือเบี้ยว"...เผลอๆ เดี๋ยวควายท้องทุ่งจะขวิดเอา

...............................................................................................................

 แต่แล้วเวลาก็เบื่อที่จะย้ำอยู่กับที่....ก้าวเดินมาพร้อมกับสิ่งของต้องคอย  "จากสวนขี้คร้าน สู่ แปลงกล้าดำ"

แกะซองหอมนาน ก็สบเจอ เธอหอมนิล นอนอ้วนกลมพุงป่องอยู่สองใบ.....และพ่วงด้วยผู้ติดตาม กล้วยมุดสัง(นมวัว)อีกถุงพีพี

"ขอให้สนานกับการเพาะปลูกและแจกจ่ายครับ ด้วยมิตร สายลมลอย ยี่สิบแปด ก.ค. ห้าสาม"                                    

                                               

ภาระต่อยอดที่ร่ำพะรอ พ้อชะหา...มาถึงแล้ว  แปลงพร้อมแล้ว...สองมือผมพร้อมแล้วเช่นกัน  ลุย.ย.

...แม้ว่าข้าวเปลือกหอมนิล จะเป็นสองกำมืออันน้อยนิด แต่ก็เล่นซะจนซึมซึ้งกันถึงหัวใจชาวนากันเลยที่เดียว.......

วัน...ฤกษ์งามยามดี จึ่งได้ทำการ ตระเตรียม..ลงแปลง

                        

แม้จะเป็นแค่หนึ่งอาทิตย์ที่รอ...แต่ชั่งเนินนานปานจะสิ้นหวัง.....(หรือใจเจ้ามันเร่งรอก็ไม่รู้....)

ความเห็น

ทำให้เป็น หรือ เป็นเองคะเนี่ย จะรอไปกินข้าวหอมนานนะคะ อิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

เพิ่งซื้อมาครับ...สิบสองไร่

ตอนที่ซื้อมาก็ยกร่องปลูกยางได้สองปีแล้วครับ...น้ำท่วมวซะครึ่งหนึง

ครั้งแรกคิดจะทำแบบ...ทฤษฎีใหม่...30 30 30 10

แต่อย่างว่า...นี่มันสินสมรส

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

เจ้ก็อยากปลูกแต่กลัวจะเสียของเพราะไม่เคยทำ  รอดูของมานี ฯ ก่อน  แล้วจะขอลอกการบ้านทีหลัง

ตอนนี้ตรงนั้นเป็นพื้นที่พิเศษครับ...

ห้ามโต้ง กุ๊กๆใดๆว่ิ่งผ่าน

ที่เหลือ...รอลุ้นครับ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

เคยเห็นแต่ท้องทุ่ง ที่มีน้ำขัง  มาเจอนา ของพ่อมานีฯ  และพ่อผู้ใหญ่   ทำให้ ฉงน  ฉงาย  ขอนลอย ไปเลย  เฮ้อ    รอดูวันข้าวโตนะจ้า  จากสองกำ กลาย เป็น  2 กระสอบนะจ้า  เกี่ยวข้าววันไหนบอกนะจ้า จะไปช่วย ลงแขก 

เมื่องอกเป็นต้นกล้า...น้ำก็จะมาเยือนพอดีครับ...อีกสี่สิบวันโดยประมาณ

แต่มีแผนสองไว้แล้วครับ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

สนใจค่ะ ปีนี้ผ่านค่ะ ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่ค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ก็ต้องปลูกของในน้ำแบบนี้หละครับ....

แต่ต้องทะเลาะกับไก่ไปก่อนในช่วงนี้ครับ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ขอให้สำเร็จนะคะ เอาใจช่วย

เป็นความคาดหวังของทั้งผู้ให้และผู้รับครับ...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

หน้า