นำเทียวนาโกย่า
หมวดหมู่ของบล็อก:
Keywords:
เชิญชวนชาวบ้านสวนพอเพียงไปเทียวจังหวัดนาโกย่า ครั้งนี้เดินทางโดยรถไฟ
รถไฟ (ชิงกังเซ็น ) อัตราความเร็ว 250 ก.ม/ ช.ม
ปราสาทนาโกย่า
วัด
ฟาร์มหอยมุก ที่นี่ผลิตมุกแท้
- บล็อกของ piyada
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 9205 ครั้ง
ความเห็น
piyada
6 มีนาคม, 2010 - 14:49
Permalink
มาตะน้องโสทร
มาตะน้องที่พักกะลุยหมด นาโกย่ากะบ้านน้องอิ้ว โอซาก้ากะบ้านน้องปนัดดา โตเกียวกะกระท่อมน้อยกลางตึกสูงของพี่แหละ ฝ่ายพลัด ถิ่นยินดีต้อนรับ ให้กินปลาดิบทุกวันอิๆๆๆ
sothorn
6 มีนาคม, 2010 - 15:10
Permalink
หาเบี้ยค่าเครื่องบินก่อน
หาเบี้ยค่าเครื่องบินก่อนครับพี่ดา คงอีกนานนน
amporn
6 มีนาคม, 2010 - 15:44
Permalink
พี่ดาถ่อมตัวจัง
กระท่อมน้อยกลางกรุง ราคาบ้านไม่ต้องถามถีงเลยหละ ใหญ่กว่าบ้านอิ๋วอีกนะจะบอกให้
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
panatda
6 มีนาคม, 2010 - 20:28
Permalink
พี่ดาชอบพูดแกล้งไปเรื่อย
กระท่อมน้อยที่ไหนมีกลางกรุงโตเกียว อย่างงั้นเล่า ประชากรอยู่ที่นั่น 60ล้านกว่าคน ( ครึ่งหนึ่งของประเทศ ญี่ปุ่น เชียวนะ) พื้นดินมีราคาแพงมหาโหด ราคาบ้านไม่ต้องถามถึงเลยจ้า ถ้ามีโอกาสจะไปหากระท่อมหลังนี้ดู ที่อยู่และเบอร์โทร มีแล้ว ต้องเจอแน่ๆๆๆเลย
ann
6 มีนาคม, 2010 - 15:12
Permalink
สวยจัง....
น่าไปทั้งหมดเลย สวย ๆ ...... ;D
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
piyada
6 มีนาคม, 2010 - 19:52
Permalink
น้องแอน
เที่ยวชมตามสบายนะจีะน้อง วันนี้ขอพักกอ่นเพราะ อาการไอ ... กำเริบจ้า
sothorn
6 มีนาคม, 2010 - 20:07
Permalink
หายเร็วๆ
หายไอเร็วๆ นะครับ พี่ดา
มาย
6 มีนาคม, 2010 - 15:41
Permalink
ร่วมแจม..
สงสัยเราใกล้กันมากไปหน่อยพี่ดาเลยลืมโยโกฮาม่าไปนะนี่...ที่นี่ก็มีที่เที่ยวหลายเด้อค้า...
there is a will , there is a way .
piyada
6 มีนาคม, 2010 - 19:46
Permalink
ไม่ลืมหรอกน้องมาย
พอดีวันนี้ไปหา หมอไอเป็นระยะ เลยจิ้มดีดต้องเข้าๆออกๆเเป็นระยะเมื่อเช้าน้องกลอยโทรมาก็ไม่ได้คุย ไม่ลืมหรอกถ้าพี่น้องบ้านสวนมา น้องมายคอยบอกไม่ไห้พี่พา
หลงก็แล้วกัน เพราะงานหลักของพี่คือขึ้นรถไฟเมื่อไหร่พี่ก็หลงเมื่อนั้น วันนี้ไปหาหมอ หมอหล่อมาก หมอถามว่าอาการเป็นอย่างไร จะบอกหมอว่าเจ็บที่ใจเพราะไอเลฟยู แต่ติดที่สามีไปด้วยนั้งมองตาเป็นสีวาซาบิ เลยไม่ได้พูดเลยฮาๆๆ
amporn
6 มีนาคม, 2010 - 20:14
Permalink
โอ้ พี่เราตอนนี้หัวใจสีชมพู
ดีเหมือนกันนะพี่ กระปรี้กระเปร่าดี ไม่บอกไม่มีใครรู้หรอก ว่าเราปิ้งคุณหมอ( แค่ปิ้งเฉย ๆ ) สามีไม่รู้ภาษาไทยสบายใจได้
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
หน้า