รำคาญมั๊ย...เมื่อถูกเรียกชื่อบ่อย ๆ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อเช้า กำลังยุ่ง วุ่นวายอยู่ในครัว ได้ยินเสียงเรียก " สร ๆ " รู้สึกรำคาญเกือบทุกครั้ง ที่ได้ยิน ถ้าเสียงนั้นไม่ใช่เสียงลูก ครั้งนี้ก็เลยเงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ กลัวจะได้ยินคำว่า "สบู่หมด หยิบสบู่ให้หน่อย" หรือ "ไอ้นั่น ไอ้นี่ อยู่ไหน หาให้หน่อย"


อีกสักครู่ เจ้าของเสียง เดินลงมาจากชั้นบน "เมื่อกี้เรียก ทำไมไม่ขาน" คราวนี้ทำเฉยอีก ไม่อยากบอกความจริง ว่ารำคาญ "มีคนโทรมา จะเอาเงินมาให้ 1 ล้าน จะเอามั๊ย" รีบตอบทันทีว่า "ไม่เอา" คิดในใจ จะเป็นไปได้ไง ใครจะเอาเงินมาให้คนอื่น ๆ ง่าย ๆ แบบนี้ "ที่ดินที่จองไว้ก่อนสงกรานต์ มีคนจะขอซื้อต่อ เพิ่มให้ 1 ล้านบาท"


พูดเสร็จ หันไปคุยกับลูกชาย(8 ขวบ) ต่อ "พ่อจะขายดีมั๊ย ได้กำไรหนึ่งล้าน" ลูกชายอยากได้เงินล้าน รีบตอบทันทีว่า"ขาย" แต่พ่อเขาบอกว่า "คิดใหม่ คิดให้ดี ถ้าพ่อแบ่งขาย จะได้กำไรมากกว่านั้น" ดูแล้ววันนี้อารมย์จะดีกว่าทุกวัน


ที่ดินแปลงที่ว่า พร้อมสิ่งปลูกสร้างมูลค่าหลายล้านบาท ได้ทำสัญญาจะซื้อจะขายไว้ 3 แสน ไม่ถึง 10 วัน จะได้กำไรเป็นล้านจริง ๆ เป็นแบบนี้มา 2 ครั้งแล้ว ซื้อที่ดินไม่ทันได้โอน แต่มีคนมาขอซื้อต่อ และอีกที่หนึ่ง อำเภอใกล้เคียง ซื้อที่ดินมา 2 ไร่กว่า 6 ล้าน ผ่านไป 2-3 อาทิตย์ แบ่งห้องขาย ได้ 13 ล้าน(ของคนอื่น) โห...ใครสนใจบ้างค๊ะ...แต่ต้องอาศัยความกล้า ค่อนข้างมากเป็นพิเศษ พ่อของลูก ตัดสินใจซื้อที่ดิน ที่สวนและที่ทำเลทอง 3 ครั้ง ไม่เคยมีเงินเลย เชื่อมั๊ยค๊ะ...ตอนนี้สรเองก็เริ่มเชื่อในคำพูดหลาย ๆ คำ ที่พ่อของลูกได้ตอกย้ำเสมอ ๆ ว่า มันเป็นไปได้


เล่าให้ฟังค่ะ...สำหรับสมช.ที่อยากซื้อที่ดิน ที่สวน ไว้ทำความฝันให้เป็นจริง คิดว่าพอจะชี้ช่องทางได้บ้าง ได้ประสบการณ์จากคนใกล้ชิด...แล้วเจอกันนะคะ

ความเห็น

เสี่ยงค่ะ...พ่อของลูกคิดแล้ว คิดอีก...ภายในระยะเวลาจำกัด ก่อนตัดสินใจซื้อ ทั้ง ๆ ที่ไม่มีเงิน มีแต่ความกล้า เป็นเดิมพัน


พอรู้สึกว่าตัดสินใจถูก...มาบอกสรว่า สรเลือกสามีเก่งจริง ๆ :uhuhuh:

ถ้าเรียกแบบนี้ไม่รำคาญค่ะพี่สร

e-mail. puangpech_@hotmail.com

 

:sweating: ความเคยชิน ทำให้คิดว่าเป็นเรื่องเดิม ๆ อีกแล้ว ที่ดีใจก็คือ รู้สึกว่าการตัดสินใจซื้อที่ดินในครั้งนี้ คงไม่ผิด เพราะถ้าผิดก็จะต้องสูญเงินไป 3 แสน(ยืมเขามา)

ผมนึกว่าพี่จะบ่นอะไรอีก พอเข้ามาถึงรู้ว่าเรียกยังงี้ไห้เรียกบ่อยๆก็ได้ครับ

:sweating: สงสัยจะไว้วางใจกันมากขึ้นแล้วซิ ถึงได้บ่นให้ฟัง บล๊อกนี้ทำให้คนเข้าใจผิด คิดว่ารวยหรือเปล่าเนี่ย:confused:

เล่าสู่กันฟังนะครับพี่สร


ผมเองมีความคิดส่วนตัวว่า เมื่อหมดภาระ คือเกษียณแล้วจะไปอยู่ ต.จ.ว.ที่ไหนสักแห่ง แล้วปลูกต้นไม้ ปลูกที่กินได้ แล้วก็กินที่เราปลูกก่อน ถ้าไม่มีค่อยซื้อคนอื่นมากิน


ผมว่ามีสมบัติมากเกินไปก็ทำให้ลูกหลานแย่งกันเปล่าๆ มีพอแบ่งให้เขาใช้ทำมาหากินไม่ขัดสนก็พอแล้ว


..ว่ามะ

เดี๋ยวมัน...ก็ผ่านไป 

หน้า