ยาร่วงกับมะปริง ของพ่อเฒ่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

ช่วงนี้หมดหน้าแตงโม แต่จะมีผลไม้ื่อื่นมาแทน คือยาร่วง หรือมะม่วงหิมพานต์ซี่งมีให้เก็บทุกวัน ที่บ้านจะกินลูกสุก เอามาจิ้มน้ำพริกกินกับข้าว ตอนเย็นๆ พ่อเฒ่าัจะเอาไม้สอยยาร่วงสุก มาให้แม่ปอกไว้ กินกับข้าวทุกวัน จนเดี๋ยวนี้ลูกๆ หลานๆ ก็ติดกินยาร่วงจิ้มน้ำพริกเหมือนกัน

จะทยอยสุกให้เก็บทุกวันนานเป็นเดือน ลูกสุกๆ มีกระรอกมากินบ้างแล้ว บางลูกออกสีแดงๆ

เช้านี้ต้นในบ้านได้นิดหน่อย

 

 

ต้นไม้อีกต้นนึงที่เป็นความภูมิใจของพ่อเฒ่า คือต้นมะปริงที่หวานดี(แบบอมเปรี้ยว) พอถามว่าปลูกไงหรือ พ่อเฒ่าก็ว่ากินกลืนเม็ดไป แล้วก็มาขุดหลุมอึไว้....

ต้นนี้อายุน่าจะไม่ต่ำว่า 40 ปี เพราะเท่าที่จำความได้ก็มีลูกให้กินอยู่แล้ว

 

เริ่มสุก

ช่วงนี้สุกมากจนกระรอกกินไม่ทัน

ลำ้ต้น เมื่อก่อนมี 2 ต้นขึ้นในหลุมเดียวกัน ตอนหลังตัดต้นที่มีลูกเล็กกว่าทิ้งไป

 

ที่เก็บได้เ้ช้านี้ แม่ล้างไว้ จะเอาไปฝากพ่อเฒ่าแม่เฒ่า...

รวมกับลูกยาร่วง และผักข้างบ้าน ผักแว่น ผักเหรียง ยอดหมุยบ้าน ยอดทำมัง ...

เอา...ทำบุญงานตักบาตรที่วัด...

ปล. ใครสนใจยากได้เมล็ดยาร่วงกับมะปริงไปปลูก ส่งที่อยู่มาได้ครับ

ยาร่วงจะแจก 10 ท่าน

ความเห็น

เจ้โสลองจิ้มเกลือสักหีดตะไม่คัน

มะปริงถ้าลูกมันเยอะ...ดองก็อร่อยนะ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

นานมากแล้ว ที่ไม่ได้กิน แกงส้มก็หรอย ลูกสุกกินสด ๆ น้ำเยอะมาก

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

เข้ามาอย่างง ๆนานไม่ได้เข้ามา สงสัยอยู่ว่าเวปนี้คุ้น ดูไปดูมาบ้านเรานี้หว่า

หน้า