ความสุขจากการขายผัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลังจากที่ผักผมให้ผลผลิต นอกจากการกินเอง แบ่งปันญาติพี่น้องเพื่อนบ้านแล้ว ก็ขายครับ หรือขายไปแบ่งปันไปก็แล้วแต่ วันนี้ได้ขายเป็นครั้งที่ 4 แล้ว 

ครั้งแรกไปขายในหมู่บ้านที่พี่สาวอยู่ พี่สาวช่วยขาย ได้มาประมาณ 500 บ.
ครั้งที่ 2 พ่อเอาไปขายให้ ได้มา 55 บ.
ครั้งที่ 3 พี่ๆ ที่ทำงานเก่ามาซื้อถึงบ้านได้มา 250 บ.
ครั้งที่ 4 ไปขายเองที่ทำงานที่ลาออกมาหมาดๆ ขายได้ประมาณ 800 บ.

ขายผักเองได้ 800 บ. มีความสุขมาก ดีใจ ตื่นเต้น ภูมิใจเคล้ากันไป เป็นความรู้สึกยากที่จะอธิบาย ตอนที่ได้รับเงินเดือนหลักหมื่นทำไมความรู้สึกแบบนี้ถึงไม่มี

การที่มีกิจการอะไรซักอย่างที่เรารักเราชอบเป็นของตัวเอง ชีวิตมันมีความสุขกว่าการเป็นลูกจ้างเช่นนี้เอง ผมแค่เริ่มต้นได้เงินเพียงเล็กน้อย แต่ได้ความสุขมากกว่า
สุขที่มีกิจการเป็นของตัวเองอย่างที่ตั้งใจไว้  ชีวิตเราทำไมต้องขึ้นกับคนอื่น ทำไมต้องเอาชีวิตไปฝากไว้กับคนอื่น ในเมื่อเราเลือกที่จะมีความสุขได้ สุขที่ได้อยู่กับพ่อแม่ ได้ดูแลพ่อแม่ สุขที่ได้แบ่งปัน สุขที่ได้กินผักปลอดสารพิษ สุขที่ขายของดีๆ ให้กับผู้ซื้อ สุขที่ได้เรียนรู้จากการกระทำจริง และได้แบ่งบันความรู้กับคนที่อยากรู้ 

ทุกคนเกิดมาต่างกัน รับผิดชอบต่างกัน มีหน้าที่ต่างกัน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดตามความจำเป็น ผมเลือกเส้นทางเดินของผมแบบนี้ได้ ด้วยเพราะนิสัยผมส่วนหนึ่ง ที่ไม่เหมาะกับสังคมที่แก่งแย่งเพื่อผลประโยชน์ ไร้ความจริงใจ  ความชอบส่วนตัวส่วนหนึ่ง ที่สำคัญผมหลายปัจจัยต่างๆ รองรับ การตัดสินใจจึงง่าย

อยากบอกว่าใครที่เบื่อระบบ เบื่อองค์กร การทำเกษตร หรือกิจการส่วนตัวอื่นใด มันเป็นทางเลือกหนึ่งที่ทำให้มีความสุขได้ แต่ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ให้ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียงในการดำเนินงาน เศรษฐกิจพอเพียงไม่ได้ห้ามรวย ไม่ได้ห้ามใช้เงิน ...

เงินเป็นสิ่งจำเป็น ผมไม่เถียง แต่เงินไม่ใช่คำตอบของทุกอย่าง เงินก็ไม่สามารถซื้อทุกอย่างได้

บางคนทุ่มเททำงานเพื่อเงิน จนลืมอะไรบางอย่างไปหรือเปล่า


ความเห็น

:angel2: เยี่ยมมากเลยครับคุณโสทร งานที่อยู่กับธรรมชาติ และมีรายได้ ถึงไม่มาก เท่ากับเรา ที่มีความสุขในสิ่งที่เราชอบโดยที่ไม่ต้องไปคอยระแวงว่าจะมีใครคอยตำหนิเรา เพราะเราเป็นนายของตัวเอง ผมก็อยากจะทำแบบคุณเหมือนกันแต่เวลาไม่อำนวย เลยได้ทำได้ไม่จริงจัง มีโอกาศที่จริงจังค่อยมารายงานใหม่นะครับ

:angel2: เยี่ยมมากเลยครับคุณโสทร งานที่อยู่กับธรรมชาติ และมีรายได้ ถึงไม่มาก เท่ากับเรา ที่มีความสุขในสิ่งที่เราชอบโดยที่ไม่ต้องไปคอยระแวงว่าจะมีใครคอยตำหนิเรา เพราะเราเป็นนายของตัวเอง ผมก็อยากจะทำแบบคุณเหมือนกันแต่เวลาไม่อำนวย เลยได้ทำได้ไม่จริงจัง มีโอกาศที่จริงจังค่อยมารายงานใหม่นะครับ

:admire: บทความของพี่ ทำให้ดิฉันมีแรงบันดาลใจมากเลยค่ะ  ดิฉันเป็นนิสิตเพิ่งจบใหม่ ทำงานในองค์กรได้ 4 เดือนก็ลาออก เพราะไม่ชอบให้งานและเวลามาผูกมัดความมีอิสระของตัวเอง อยากเป็นนายตัวเองค่ะ ซึ่งก็ต้องต่อสู้กับค่านิยมทางสังคมอยู่พอสมควร ที่นิยมชมชอบคนทำงานมีเงินเดือน จะถือว่าคนเหล่านี้มีหน้าตามีเกียรติอย่างมาก ส่วนคนที่อยู่บ้านเฉยๆ คือคนตกงาน ไม่มีความสามารถ  แต่ดิฉันไม่สนใจหน้าตาและเกียรติยศชื่อเสียง อยากทำอะไรที่ทำให้ใจเป็นสุขมากกว่าค่ะ โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนรักสุขภาพ จึงปลูกผักที่ปลอดสารพิษไว้รับประทานเอง และเอาไว้ขายด้วยค่ะ ส่วนหนึ่งก็นำมาผลิตเป็นอาหารขายให้กับเด็กในโรงเรียนในช่วงพักเที่ยงค่ะ เพื่อคนในครอบครัวและผู้บริโภคจะได้มีสุขภาพดีอย่างถ้วนหน้า ความสุขของดิฉันอยู่ใกล้ตัวแค่นี้เองค่ะ

ลิขิตฟ้า หรือจะสู้ มานะคน

ชอบอุโดมคติของคุณมากคนอย่างคุณนี้แหละที่เขาว่าเป็นคนที่มีความสุขมากที่สุด

เก่งจังเลย :admire:

อ่านข้อเขียนของคุณโสทร แล้วพี่มีกำลังใจมากขึ้น

พรุ่งนี้จะเป็นการทำงานวันสุดท้ายของการทำงานที่ทำมาสิบกว่าปี

รู้สึกเบื่อ แต่ก็คิดไม่ออกว่าจะไปทำอะไร

มีความรูสึกว่าอันดับแรกจะปลูกผักกินเอง เลยคิดว่าจะปลูกเองข้างบ้าน ขอเมล็ดพันธุ์จากป้าเล็ก อุบล และน้องมะโหน่งที่ นครปฐม กำลังเริ่มเพาะอยู่

พอมาเจอข้อเขียนของคุณ พี่รู้สึกว่า ยังไงเราก็ไม่อดตายหรอกนะ อ่านแล้วยิ่งมีกำลังใจมากขึ้น ขอบคุณกับข้อความนี้ค่ะ

น้าอู๊ดดี

ทำไงถึงจะปลูกต้นไม้ได้

ขอเป็นส่วนหนึ่งในบ้านสวนพอเพียง มีความรู้สึกดีใจจังที่ไ้้ด้เป็นสมาชิกที่บ้านนี้ ถูกใจมากค่ะ

อ่านคอลัมภ์นี้ทีไร รู้สึกประทับใจและรู้สึกดีจริง ๆ แม้ว่าจะเป็นในเสี้ยวหนึ่งของชีวิตที่มีความสุข อยากมีวันนั้นที่รอคอยเหมือนคุณโสธรค่ะ

หวัดดีครับสมาชิกใหม่ครับ   คิดเหมือนกันเลยครับ ทุกประการ

:admire:ประทับจำครับ มีความคิดที่เหมือนกัน ผมเป็นคนหนึ่งที่ทำงานออฟฟิตมาตลอด แต่ลาออกมาแล้วเพราะไม่ชอบสังคมแบบนั้นแต่ทำไปเพราะตามการดำเนินชีวิต มีความคิดแต่ทำไม่ได้เพราะเรามีครอบครัว ตอนนี้มีลูกๆ ก็โตพอจะสู้ได้แล้ว จึงคิดจะทำตามฝันตัวเอง(ถ้ามีโอกาส) ดีครับที่ทราบว่าผมมาถูกทางแล้วกำลังลู่ทางอยู่แต่ยังไม่มีที่ดินเลย

หน้า