น้ำใจดั่งสายน้ำของ สมช ชาวแคลิฟอร์เนีย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

น้ำใจดั่งสายน้ำของ สมช ชาวแคลิฟอร์เนีย

   เมื่อสัปดาห์ที่แล้วขณะที่ผมนั่งคุยอยู่กับลูกศิษย์ที่โต๊ะทำงาน ก็มีอีเมลล์ ป็อบอัพ ขึ้นมาเป็นภาษาไทยบอกว่า “ทานปลาร้าหรือปล่าวค่ะ” ลูกศิษย์ที่นั่งคุยอยู่ด้วยเป็นงงไปเลย งงเพราะเค้าเห็นผมนั่งอมยิ้มหลังจากได้อ่านอีเมลล์ฉบับนั้น เป็นอีเมลล์ที่มาจากคุณอ๊อด (oddzy) สมาชิกบ้านสวนฯ ที่เป็นที่รักของทุกคนที่เว็บแห่งนี้ เป็นชาวแคลิฟอร์เนีย ด้วยความที่ดีใจมากที่ได้รับอีเมลล์จากคุณอ๊อด ก็เลยตอบกลับไปว่า “ผมทานปลาร้าครับ” นี่ก็เลยเป็นที่มาของบล็อกที่เขียนถึงวันนี้ “น้ำใจดั่งสายน้ำของ สมช ชาวแคลิฟอร์เนีย”

 

        และแล้ววันนี้ก็ได้รับพัสดุจากคุณอ๊อดจริงๆ ลูกศิษย์คนที่ช่างสงสัย ไปรับพัสดุให้ เอามาให้แล้วบอกว่า พัสดุมีกลิ่นแปลกๆแต่คล้ายๆปลาซัลม่อนรมควัน พอรู้ว่าเป็นพัสดุมาจากคุณอ๊อด ก็เลยบอกทุกคนที่นั่งคุยอยู่ด้วยกันว่า ขอกลับไปเปิดที่บ้านดีกว่า แล้วก็อีเมลล์ไปขอบคุณคุณอ๊อดว่าได้รับพัสดุแล้ว เพราะกลิ่นปลาซัลม่อนนี่เองเลยทำให้วันนี้หิวเร็ว เลยกลับบ้านเร็วหน่อย เปิดกล่องพัสดุออกมา ก็พบว่าคุณอ๊อดส่งของกินมาให้เยอะมาก ดูภาพข้างล่างนี่เหละครับ ทำเอาน้ำตาซึมไปพักใหญ่เพราะซึ้งในน้ำใจของ สมช ท่านนี้เหลือเกิน จนพูดไม่ถูก น้ำใจช่างงามเหลือเกิน นี่แหละครับสิ่งที่ผมได้รับในวันนี้ นอกจากของกินที่หาซื้อที่นี่ไม่ได้แล้ว (เมืองที่ผมอยู่ห่างไกลความเจริญมากเพราะสูงกว่าน้ำทะเลตั้งเจ็ดพันฟุต) ยังมีน้ำใจอันงดงามของคุณอ๊อดที่นึกถึงเพื่อนสมาชิกบ้านสวนฯคนนี้ ขอบคุณมากนะครับคุณอ๊อด ถ้ามีอะไรที่ให้เพื่อนคนนี้ช่วยเหลือได้ก็ขอให้บอกนะครับ ผมยินดีช่วยเหลือเป็นที่สุด

 

        เพราะกลิ่นของปลาร้าซัลม่อน ช่างยั่วยวนเหลือเกินก็เลยหยิบทานเล่น ชิ้นนึง บอกได้เลยว่ารสชาติดีมากๆ อร่อยมากๆด้วย ที่สำคัญคือคนที่ส่งให้มีความตั้งใจที่ให้ผู้รับได้รับประทานอาหารที่ไม่เคยได้ทานมานานมากแล้ว ผมก็เลยเอาปลาร้าของคุณอ๊อดมาหลน ทำเป็นอาหารมื้อค่ำทานกับข้าว ด้วยโอกาสพิเศษวันนี้เลยหุงข้าวสังข์หยดทาน เป็นข้าวที่คุณตาชาวพัทลุงให้มาเมื่อตอนกลับไปเมืองไทยครั้งก่อน วันนี้อาหารน่าทานมากครับ อร่อยมากๆ

 

 

ขอบคุณอีกครั้งนะครับคุณอ๊อด ดีใจมากๆที่ได้มาเป็นเพื่อนกัน ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ๆ มีแต่ความรัก ความห่วงใย และมิตรภาพ ให้แก่กันเสมอ

 

ด้วยรักและปรารถนาดี

ลุงแอ้ด

ความเห็น

อาหารบ้านเฮา ไปไกลถึงสหรัฐ ขอชื่นชมกับมิตรภาพอันงามด้วยครับ

สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ

:full: :full: :full: :full: กลิ่นหอมๆมาถึงเมืองไทยเลยครับ เตรียมพบกับอีกหลายเมนู ใช่ไหมครับลุงแอ๊ด

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

สุดยอดทุกเมนูเลยค่ะ..หอมออกมานอกจอเลยนะเนี่ย...ฮ่า ๆ ๆ

ตะวันลาลับกับขอบฟ้าไกล  แล้วเริ่มต้นใหม่กับขอบฟ้ากว้าง ทุกชีวิตก้าวเดินบนหนทาง ที่ตนได้วาดวางอย่างตั้งใจ

 

น้ำใจดีงามของคุณอ๊อดที่มอบให้ลุงแอ้ดเพื่อน สมช.ด้วยกัน  น้ำใจยิ่งมีค่ามากมายเพราะ


ทั้งผู้ให้และผู้รับไปอยู่ต่างบ้านต่างเมืองแสนไกล  โดดเดี่ยว ว้าเหว่ คนไทยอย่าทิ้งกันนะคะ

เห็นปลาร้าหลน

แวะมาทานลาบขม.ต้มแซบ..ส้มตำอยู่อุบลไหมลุงแอ๊ด..เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง..

ขอบคุณครับคุณลำใย ผมอาจจะได้ไปอุบลฯจริงๆครับ มีงานต้องทำที่นั่นหนึ่งวัน ที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิ์ฯ อำเภอเมือง ถ้าอยู่ไกล้ๆคงได้เจอกันครับ

:admire2: :embarrassed: :love:

.................

อ่านบล๊อคนี้โจเข้าใจความรู้สึกลุงแอ้ดเลยค่ะ

เมื่อก่อนไปอยู่ซิดนีย์มาเกือบยี่สิบปี

เวลาเราเดือดร้อน มองซ้าย ขวา มันไม่ใช่แผ่นดินบ้านเรา

พอได้รับมิตรภาพดีๆๆจะจำฝังใจเลยค่ะ

และขอชื่นชมไมตรีจิตที่คุณอ๊อตมีให้ในเพื่อน สมช ด้วยค่ะ

เห็นแล้วหิวข้าวรอบดึกเลยค่ะ รู้สึกดีใจแทนลุงแอ้ดจังเลย กลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่ น้ำพริกกะปิ แกงเขียวหวานไก่นครปฐม ยินดีต้อนรับนะคะ  :love:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

หน้า