นั่งอยู่เฉย ๆ ฟักข้าวหล่นทับ...กลายเป็นน้ำฟักข้าว

วันก่อน 20 ต.ค. นั่งอัดก้อนเห็ดอยู่ดี ๆ พี่อาจารย์ข้างบ้านถือลูกแดง ๆ เดินมาหา ชูขึ้นถามธนนันท์ว่ารู้จักลูกนี้มั๊ย? พอเหลียวมองแค่นั้นแหละ...โห! ใครไม่รู้จักก็อย่าเป็นสมาชิกบ้านสวนพอเพียงเลย ฟักข้าวตัวเป็น ๆ เลย รีบซักใหญ่ว่า ป้าเอามาจากไหน แกบอกว่าอยู่หลังโรงเรียน เมียภารโรงเก็บมาให้ แกจะเอามาหมัก แล้วแกก็แบ่งให้ธนนันท์หมักด้วย เรื่องเป็นอย่างนี้ล่ะค่ะ จะไม่เรียกว่าลูกฟักข้าวหล่นทับก็ไม่ได้แล้ว พอดีพี่โทรมา เลยเล่าให้ฟัง แกก็บอกว่าทำน้ำฟักข้าวให้กินหน่อย (พี่เป็นมะเร็ง ให้ครีโมจบแล้ว) อ้าว! ช้าไปแล้ว บี้ ๆ สับ ๆ แล้ว จะลงหมักแล้วด้วย ตอนเช้าก็เลยต้องตื่นแต่เช้าไปตามหาฟักข้าวที่ ร.ร. บ้านหนองค้อ ที่อาจารย์แกสอนอยู่ไปหาเมียภารโรง แกเก็บไว้แล้ว โทรพูดคุยกันตั้งแต่ตอนเย็นว่าจะไปเอา

ลูกฟักข้าว ครูที่โรงเรียนกินเฉพาะลูกอ่อนที่เอามาต้มกินกับน้ำพริก ป่นปลา ลูกสุกไม่มีใครมองเลย เด็ก ๆ เอาไปขว้างเล่นกัน น่าเสียดาย รู้จักช้าไป

เอารูปภาพหลังจากไปตามหาฟักข้าว แล้วก็กลับจากไปงานกฐินบ้านคนรู้จักมา (3 งาน) 

ฟักข้าวที่อาจารย์ตี๋ (ผู้หญิง) แบ่งมาวันแรก ที่จริงพี่เขาให้มากกว่านี้ แต่ธนนันท์กลัวพี่เขาจะไม่เต็มถังหมักเลยให้พี่เขาใส่ถังให้เต็มก่อน รอเอางวดหลัง อาจารย์หมักทีหลังแต่ตอนนี้ถังหมักเยอะกว่าเราอีก อิจฉา ๆ ๆ 

สับ ๆ ๆ ๆ แล้วก็สับ ล้างก่อนค่ะ มีเศษดิน เศษใบไม้

เม็ดเอาออก ผึ่งตากไว้แจกสมาชิก

ผึ่งอยู่นี่ ของวันแรก

ได้ยินได้ฟังมาว่า เม็ดมีฤทธิ์เมาก็เลยแยกจากเนื้อ เอาไปใส่ถังหมักเศษอาหารรวมไว้ผสมอาหารเป็ดไก่

วันที่สอง ไปเอามาใหม่ ได้มา 10 กว่าโล ทำก่อนประมาณ 4-5 กก. เฉพาะลูกที่แดง เนื้อนิ่ม เหลือง ๆ เนื้อยังแข็ง เก็บไว้ก่อน 2-3 วัน ก็จะเปลี่ยนสีเป็นแดง เนื้อก็จะนิ่ม

น้ำตาลทราย กับ สัปปะรด ขวดบรรจุ แล้วยังมีเกลืออีก

ผ่าครึ่งลูก ตักเอาเนื้อไว้หม้อนึงก่อน

แยกเม็ดอีกหม้อนึง เพราะต้องบี้เอาแต่เนื้อเยื่อ หุ้มเมล็ด คุณประโยชน์ทั้งหลายแหล่ กูรูท่านว่าอยู่ตรงนี้แหละ 

สร้างเซลล์ใหม่ ชะลอความแก่ ต้านอนุมูลอิสระ ลดการอักเสบ ฯลฯ   เยอะนะ...

เก็บไว้ รอแจก ล้างให้หมดเมือกก่อน ผึ่งลม

เครื่องปั่น เครื่องมือหากิน เลอะ ๆ เทอะ ๆ  ไม่เฉพาะเครื่องปั่นหรอกค่ะ กล้องด้วย เพราะดำเนินรายการคนเดียวค่ะ ทั้งสัมภาษณ์ ถ่ายภาพ แสดงเอง น่าเห็นใจมาก

รู้ซื้งหัวอกเพื่อน ๆ สมช. ที่โพสต์รูปเขียนบล็อกเลย

น้ำฟักข้าวกรองแล้ว ยังไม่ปั่น เวลาปั่นต้องใส่น้ำใส่เนื้อด้วยกัน ปั่นละเอียด

สัปปะรด ปอก หั่นเอาแต่เนื้อ ปั่นละเอียด น้ำจะได้เข้มข้น

หม้อนี้ปั่นรวมกันทั้งน้ำ เนื้อ ฟักข้าว และสัปปะรด แบ่งเป็น 2 หม้อ คนน้ำตาล 1 กก. เติมน้ำ 2 กก. 

ต้มจนน้ำเดือดพล่าน ยกลง ทิ้งไว้ให้เย็น (ปิดฝา) ประมาณ 2 ชั่วโมง ใส่น้ำหมักลูกยอ (น้ำหมักพันปี อิอิ)

แถมน้ำผึ้งแท้จากฟาร์มเลี้ยงเจ้าประจำ เติมเกลือให้รสเข้มขึ้น   บังคับพี่สาว 2 คน ลูกเล็ก เด็กแดง คนป่วย คนชรา ลูกหลาน เหลน โหลน ฯลฯ  มาชิม โดนกันถ้วนหน้า อย่าคิดว่าใครจะรอด อิอิ เป็นอะไรจะได้เป็นด้วยกัน อ้อ! รอดอยู่คน หลานชายทำงานตอนกลางคืน กลางวันเลยนอนไม่ตื่น

ที่ต้องทิ้งให้เย็นเพราะจะผสมน้ำหมักลงด้วย กลัวจุลินทรีย์ ของรักของหวงตายน่ะค่ะ ไม่รีบบรรจุ เลยไม่ต้องหล่อเย็น เพราะขี้เกียจหากะละมังแช่หม้อ นอนหลับ 2 ตื่นค่อยลุกมาดูว่าเย็นหรือยัง

เก๋ซะ!... น้ำฟักข้าวผสมน้ำหมัก วิเศษ 2 เท่า ใครจะมีเหมือนเราบ้าง ใครมี ยกมือขึ้น... 

ได้ 53 ขวด ไม่นับที่ชิม

สีสัน น่ากินมากกกกก.... ถ้าไม่กลัวตาย เชิญหยิบ ตามสบายค่ะ

เชิญดื่มน้ำฟักข้าว หวาน ๆ เย็น ๆ ชื่นใจค่ะ วันนี้ หมดไป 2 ขวด

ยังมีวัตถุดิบให้ทดลองวันต่อไป เที่ยวหน้านี้จะเอามะเฟืองมาปั่นผสมค่ะ เพราะสัปปะรดหวานไปหน่อย มะเฟืองน่าจะเปรี้ยวกว่า (แต่ก็เป็นมะเฟืองหวานอีกแหละ)  ถ้ายังไม่เปรี้ยวก็จะบีบมะนาวใส่ แต่น้ำหมักโคตะระเปรี้ยวเลย ถ้ายังไงจะรายงานผลอีกทีค่ะ

 เม็ดที่เก็บไว้ 2 รอบ  ใครอยากได้เตรียมตัว!...

วันนี้หมด จบแค่นี้ก่อนค่ะ ที่จริงว่าจะเขียน 2 บล็อก เพราะวันนี้ หยอดเชื้อเห็ดเสร็จ ตอนเย็นเลยทำน้ำยาเอนกประสงค์ (ล้างจาน,แชมพู)  จะส่งการบ้านคุณลุงพูนซะหน่อย ดูเวลา 4 ทุ่ม กว่า ๆ แล้ว ขี้เกียจ (อีกแล้ว) โหลดภาพ พักผ่อนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยลง โปรดให้กำลังใจตอนต่อไปด้วยค่ะ น้ำยาล้างจาน แชมพู

เรียกน้ำย่อยค่ะ เหอเหอ...(หัวเราะให้คล้าย ๆ นางเม้ย...)

สด ๆ ร้อน ๆ ตอน 6 โมงเย็นนี่เอง ทำเสร็จถ่ายเลย ว่าจะลงวันนี้ ไม่ทันแล้ว

ต้องรีบกรอกขวดเลย เผื่อพรุ่งนี้มีงานแต่เช้าเดี๋ยวไม่มีเวลามาทำ....ราตรีสวัสดิ์ค่ะ (โก้จัง)