เรื่องเห็ด ๆ บ้านธนนันท์เองจ้า...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ที่จริงเรื่องการเพาะเห็ดบล็อกนี้จะลงเมื่อวันก่อนแล้ว แต่เผอิญเครื่องคอมพ์เกิดเน่าเสียก่อน (ลืมให้กินน้ำหมัก)  เลยต้องลงวันนี้ และต้องรอให้เพื่อน ๆ สมช. หนีไปนอนเสียก่อนค่อยลงบล็อก เรื่องนอนดึกไม่ใช่ปัญหา ปกติธนนันท์ก็นอนตี 3 ตื่น 6 โมงเช้า  มานานเกือบ 20 ปีแล้ว เรื่องไม่ได้นอนเป็นเรื่องจิ๊บ ๆ ยิ่งช่วงนี้โดนลูก ๆ ทิ้งให้อยู่บ้าน เขาและเธอทั้ง 3 คน ไปค้างบ้านป้าได้ 3 อาทิตย์แล้ว ธนนันท์ก็เลยต้องหาเพื่อนคุย เฝ้าเวปทั้งคืน

 

มีสมาชิกหลายท่านต้องการถามเรื่องเห็ด การเพาะเห็ด วันนี้เลยถือโอกาสเป็นนักเขียนสักวัน อยากกกกก....มานานแล้ว เพิ่งมาสมหวังเมื่อเข้ามาเป็นสมช. บ้านสวนนี่แหละค่ะ เขียนแบบตามสบาย ไม่ต้องมี บก. ด้วย 

 

ถ้าอ่านจบแล้วอย่าถามว่าใครเข้าฝันให้เขียนบล็อกนี้นะคะ ใครเรียกร้องให้ธนนันท์เขียนเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้อ่านก็โปรดช่วยกันรับผิดชอบด้วย หลักฐานมีโทนโท่ ปฎิเสธความรับผิดชอบบ่ได้ดอก อิอิ...

 

 

เอาล่ะน๊า...เริ่มล่ะน๊า...ตรงไหนก่อนดีหว่า...ชงเอง รับเอง จะไหวมั๊ยเนี่ยเรา...

 

 

                                         

 

ก่อนอื่นเราต้องสั่งขี้เลื่อยมาก่อนค่ะ  บอกก่อนค่ะว่านี่เป็นการเพาะเห็ดสูตรบ้านธนนันท์ ไม่เกี่ยวกับที่อื่นอาจจะไม่ค่อยเหมือนเจ้าอื่น แต่ก็ภูมิใจนำเสนอค่ะ (แต่ละที่ก็คล้าย ๆ กัน ต่างกันตรงปลีกย่อยนิดหน่อย)

ขี้เลื่อยสั่งรถเล็ก ประมาณ ตันแปด (1,800 กก.) ต้องประมาณเพราะไม่เคยชั่งจริง ๆซักที ราคา ช่วงนี้ 5,600 หรือเปล่า ต้องไปดูบิลอีกที ลืมแล้ว ไม่ใช่คนจ่ายตังค์

 

ธนนันท์ทำก้อนคนเดียวค่ะ ขี้เลื่อยกองนี้ ก็ทำอยู่ประมาณ 1 เดือน ขึ้นลงตามความขยัน  ถ้าเป็นปีที่แล้วมีคนช่วยก็ 3-4 วันก็อัดหมดกองค่ะ  แต่ก็หนักที่จะต้องจ่ายค่าแรง ค่าเลี้ยงดูปูเสื่อ อ้าว!..ไม่ต้องเสื่อเขาไปปูเอง

 

สมัยก่อนคิดว่าทำมากได้มาก ทำน้อยได้น้อย  ที่จริงมันก็น่าจะเป็นแบบนั้นค่ะ เพราะดูการตลาดแล้ว... เห็ดตลาดดีมาก ไม่มีตัน ทำเท่าไรก็ไม่พอขาย  วันละ 100 โล 200 โล ก็หมดขายตั้งแต่ ตี 1 (ลุกเก็บ 6 ทุ่ม) เก็บทั้งคืน จนถึง ตี 5 ออกพร้อมกันหลายโรง เก็บคนเดียว ขาย 1 คน วิ่งไปวางก็หมด วิ่งเข้าบ้านมาเอาใหม่ เห็นเงินแบบนี้สู้ตายเลยค่ะ...และก็จะตายจริง ๆ พอแดดออก 2 โมงเช้า ก็หมดสภาพ...  

 

บ้านก็อยู่ใกล้ตลาดสดค่ะ ประมาณ กิโลเมตรเศษ ๆ รถเครื่องพ่วงตระกร้าวิ่งแป๊บเดียว รถใหญ่ไม่ได้ไม่มีที่จอด ไปได้ครั้งละ 30-40 กก. เห็ดบานเต็มโรง เก็บจนจะเป็นลมค่ะ (หน้าแรก ๆ) 

 

ถ้าใครคิดจะทำเห็ดให้คิดถึงตอนขายด้วยนะคะ ขนาดผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบ้านธนนันท์ยังหนักใจ เพราะเห็ดเปิดหน้าใหม่ ถ้าขายไม่ทัน จะแก้ตัวลำบาก เห็ดหน้าที่ 1 และ 2 เป็นช่วงที่เราจะถอนทุนคืน ในทุกกรณี ไม่ว่าจะเป็นอัดก้อนเองหรือสั่งก้อนมาเปิดขายเลย  ใครไม่เคยขายของ หรือขายของไม่เป็น (ต่างกันตรงไหน)  ต้องระวังตรงนี้เป็นพิเศษ ถ้าบริหาร หน้า 1, 2  ไม่รอด จะมีอัตราเสี่ยงตรงที่เราจะถอนทุนคืนได้ช้า และเผื่อปีนั้น ดันมีโรคระบาด เช่น ไร,ราเขียวเข้าแทรก ก็เตรียมตัว...

 

ถ้ารอดจากหน้า 1,2 เห็ดหน้าที่ 3 จะเห็นกำไรแล้วค่ะ  เห็ดทั้ง 3 หน้านี้ จะอยู่ในระยะ 1 เดือนค่ะ  ถ้าได้ทุนคืนในระยะนี้ ก็สั่งก้อนใหม่มารอได้เลยค่ะ รอดแน่ ๆ มีประสบการณ์แล้ว

 

อ้าว! โหลดภาพไม่ได้ งั้นเล่าต่อ...ธนนันท์คงจะไม่เล่าลงรายละเอียดไปจนถึงการทำโรงเห็ด หรือดูฮวงจุ้ยทิศทางลมทางแดดหรอกค่ะ ยาวไป...อิอิ ถ้าใครอยากรู้ถามหลังไมค์ (เดี๋ยวจะกลายเป็นอาจารย์ดูฮวงจุ้ยอีก)

 


 

ผสมส่วนผสมทั้งหมดเข้ากัน เดินลากขาผสมเลยค่ะ ง่ายดี เท้าก็สะอาดดีด้วย 555  

 

ส่วนผสมที่เราต้องสั่งมาพร้อมกับขี้เลื่อยก็มี 

1. ปูนขาว (แต่ธนนันท์สั่งมาจากแปดริ้วบ้านพี่เหมียวค่ะ ครั้งละ 500 กก. เอามาทีใช้ได้ทั้งปี)  

2. ยิปซั่ม

3. ดีเกลือ

4. ภูไมท์

5. รำอ่อน (ธนนันท์ใช้รำละเอียด แพงหน่อยคุ้มค่า) บางคนใช้กลาง ๆ เพราะประหยัด (โดยเฉพาะที่ทำขาย)

6. น้ำ 

7. ในเมื่อเป็นเจ้าแม่น้ำหมักจะขาด เมนูนี้ไปได้อย่างไร น้ำหมักผสมกับน้ำ ในอัตราส่วนตามความพอใจ ก..หมักเอง ใช้มากหน่อย ใครจะทำไม ถ้าซื้อเขามันแพงค่ะ ใครที่ยังไม่เคยรู้ว่าน้ำหมักใช้ในชีวิตประจำวันดีอย่างไรให้รีบศึกษาหาความรู้เลยค่ะ แล้วรีบหมักซะ อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไป มัวแต่สงสัย ๆๆๆๆ เดี๋ยว ต..ก่อนเลยไม่ได้รู้คุณประโยชน์ของน้ำหมัก  น้ำหมัก...สามัญประจำบ้าน

 

สูตรผสมทั่วไป ขี้เลื่อย 100 กก. รำ 8 กก. (ใส่น้อยก็ไม่ค่อยดี ใส่มากก็เปลือง) ยิป..ดี..ภู..อย่างละ 4 ขีด แต่ปููนขาวใส่เป็นโลเลย  ส่วนผสมพวกนี้ ปรับค่าพีเอช ความเป็นกรดด่าง ช่วยฆ่าเชื้อโรค ในกองขี้เลื่อยค่ะ

 

ธนนันท์ก็ไม่ได้เป๊ะ! นักหรอกค่ะ ตามอารมณ์ส่วนตัว  บางโรงก็จะใส่แป้งข้าวเหนียวในการทำเห็ดนางฟ้าด้วยเพื่อให้ก้อนเหนียว แข็ง ขาว  แต่ธนนันท์ไม่ใส่ เปลือง น้ำหมักอย่างเดียวก็ครอบจักรวาลแล้ว  ตอนนี้ยังทดลองสูตรใหม่ไว้ ประมาณร้อยกว่าก้อน ถ้าสำเร็จก็จะลดต้นทุนอีกหลายร้อย...ถ้าไม่สำเร็จก็แล้วไป แล้วจะนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ ที่แห่งนี้ที่เดียว (ที่อื่นเขาคงให้ไปเล่าหรอก อิอิ)  


                    

เดินเสร็จ ผสมน้ำคลุกเคล้าให้เข้ากัน ใส่น้ำปลา ผงชูรส อ้าว! ม่ายช่าย  เข้ากันแล้วก็ขึ้นกองเลยค่ะ อุปกรณ์การขึ้นกอง คงไม่ต้องลงนะคะ ไม่งั้นต้องวิ่งไปถ่ายรูปมาใหม่ ตอนนี้ ตี 1.04 คงไม่ไหวหรอกค่ะ ขั้นตอนนี้หมักทิ้งไว้ 1 คืน หรือกรอกใส่ถุง ทิ้งไว้ค้างคืน ปล่อยให้จุลินทรีย์ทำงาน เช้ามาขี้เลื่อยในถุงจะนุ่มฟู อัดง่าย แน่น ถ้าเราไม่ผสมน้ำหมัก ขี้เลื่อยจะยุบตัวลง ไม่มีผลในเรื่องการอัดหรอกค่ะ แต่การกำจัดเชื้อโรคที่อยู่ในกองขี้เลื่อยถ้าใส่น้ำหมัก จุลินทรีย์จะกินเชื้อโรค เมื่อเรานำไปนึ่ง ก็จะตายทั้งสองอย่าง แต่น้ำหมักจะเป็นปุ๋ยให้เชื้อเห็ดที่เราจะหยอดในขั้นตอนต่อไป เวลานำไปเปิดดอก ดอกก็จะอวบใหญ่ น่ากิน และขยันออกดอก ไม่ค่อยเป็นโรค  

 

เห็นไหมคะ เสียเวลาหมักไม่ถึงชั่วโมงก็ได้ของดีมาใช้ประโยชน์มากมายหลายอย่าง  ดีขนาดนี้แล้วยังไม่คิดจะหมักกันอีกเหรอคะ? 

 

 

 

จัดการกรอกใส่ถุงค่ะ                                  ดารานำฝ่ายชาย อยู่ปี 2 สื่อสาร นิเทศศาสตร์ เอกถ่าย                                                                      ภาพ มมส.  แต่ถ่ายไม่ได้เรื่อง ถ่ายแม่ทีไร ไม่เคยสวยซักที

 

                                                                                        พ่อดองวัด-ฉะ-ริน มีลูกสาว 2 คน ธนนันท์ จอง!

 

 

 เนี่ย...เตานึ่ง แบบง่าย ๆ หม้อนึ่งลูกทุ่ง นึ่งได้ 70 ก้อน       เตานี่ยิ่งง่าย ซื้อถังน้ำเก่าตาม ร.ร. หรืออนามัย

ก็หรูแล้ว                                                                     นึ่งได้ ปรมาณ 700 ก้อน

 

ใช้แบบง่าย ๆ  ประหยัด ไม่ต้องลงทุนมาก กำไรก็เยอะ ทำเอง ขายเอง ไม่มีขั้นตอนไหนเลยที่จะให้เงินกระเด็นไปอยู่กระเป๋าคนอื่น  ขายได้เยอะก็ใช้น้อย ขายได้น้อยก็ไม่ต้องใช้เลย ข้าวก็ไม่ได้ซื้อ ปลาก็ไม่ได้ซื้อ ผักก็ไม่ได้ซื้อ อยากกินกบก็มีให้กิน อยากกินเป็ดไก่ ไข่ ก็มีพร้อม ของใช้สิ่งจำเป็นก็ทำใช้เอง เฟอร์นิเจอร์ก็ไม่จำเป็นมีแคร่ให้หย่อนต..ก้นก็พอแล้ว  เครื่องซักผ้าพัง ใช้มือซักก็ได้ แก๊สหมดใช้ฟืน ใช้ถ่านก็ได้ เอ๊ะ! ทำไมสบายขนาดนี้...แล้วจะสะสมของใช้ที่ไม่ได้จำเป็นต่อการดำรงชีวิตไปทำไมคะ เสื่อผืน หมอนใบก็พอแล้ว (พยายามปลอบใจน้ำท่วม)  เมื่อก่อนธนนันท์ก็ซื้อตู้เตียง ชุดรับแขก พร้อมเหมือนชาวบ้าน ชาวช่อง เขาล่ะค่ะ แต่น้ำท่วมทุกปี ยกหนีน้ำทุกปี หนักก็หนัก หนีได้กระจกก็แตก พัง เฮอะ! โยนทิ้งดีกว่า ไม่ซื้อใหม่อีกเลย ปูเสื่อสาด นั่งแคร่ก็ได้

 

                                        

 

นึ่งเสร็จก็ทิ้งค้างคืนให้เย็น เช้าก็เอาออกมาหยอดเชื้อ มือธนนันท์เองค่ะ ทั้งเนียนทั้งขาว ไม่เหี่ยวและดำเหมือนมือป้าแมว..ดำ หรอกค่ะ (ใครอย่าไปฟ้องป้าแมวนะ)

 

 

แผนกเก็บขึ้นรถ อบ.3 สาธิต มรม.                        แผนกบ่ม ม. 4 สาธิต มรม.

 

มีเรื่องเรียนของลูกเรื่องเดียวที่ยอมไม่ได้ ต้องให้มีพื้นฐานที่ดีไว้ก่อน เงินหาได้ เรื่องอื่นไม่จำเป็นเรื่องเรียนลูกเรื่องใหญ่ (สำหรับธนนันท์ค่ะ)  

 

เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ขอน 45 วัน      นางฟ้า นางรม 30 วัน 

 

                                        

 

เอาไปเปิดได้แล้วครับ (ไม่ใช่แฟนธนนันท์นะคะอย่าเข้าใจผิด) อยากเห็นหน้าแฟนธนนันท์ดูหน้าพ่อดอง วัด-ฉะ-ริน ก็ได้ นั่นแหละ...ฮา...(คนเดียว)

เวลาบ่มจะมีหนู ไรมากวนถุงเห็ดทำความเสียหายมาก หว่านปูนขาวเลยค่ะ ไม่เข้ามาใกล้

 

                                      

 

                   โรงเห็ดขอนก็ต้องการอุณหภูมิสูงหน่อย ต้องกุผ้าดี ๆ เก็บอุณหภูมิด้วย

 

                                   

 

                                               โรงนางฟ้าไม่ต้องบรรยาย

 

                                   

 

                                                                   ผสมน้ำหมักแล้วได้อย่างนี้ค่ะ เห็ดขอน

 

 

 

นางรมค่ะ ชุดนี้เป็นชุดเดียวกับที่ให้น้องพรไปเปิดดอก น้องพรเอาภาพลงประชันหน่อยค่ะ

อายุน่าจะเดือนกว่า ๆ ตั้งแต่ออกพรรษา   ปลายเดือนมีเห็ดภูฐานดำ จะเปิดดอกจะเอามาลงให้ชมอีกค่ะ

 

บล็อกนี้ขอจบแค่นี้ก่อนค่ะ จะตี 3 แล้ว ตาชักจะลาย สว.แล้ว ขอบคุณสมช.บ้านสวนทุกท่านที่เป็นกำลังใจ ให้กันเสมอ เราจะแบ่งปัน สร้างสรรค์และพอเพียงค่ะ 

 

 


ความเห็น

ป้านันท์ฯ ทำซะครบวงจรเลยนะค่ะ..ดีจัง..ได้กิน ได้ขาย โหวตให้เลยเด้อ!!

 

        :admire2:  ขอบคุณค้า...เอาใจช่วยให้ไอคอนกลับมาไว ๆ ค่ะ :love:

      มาโหวตให้เจ๊อึด.. อึด จริง ๆ  คนอะไร  ทำเก่งไปซะทุกอย่าง    :woa:        ข้อยไปล่ะเด้อ  อ่านบล็อกเจ้าแล้วตาข้อยลาย  เกิดอาการวิงเวียน   :dead:

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

 

 

            :admire2:     ตาลายงั้นน่าจะ สว.พอกัน:sweating:

555 เซ็งคนรู้ทัน.....:lonly:

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

อยู่ประจวบครับ ถิ่นมะพร้าวเลย แต่ที่บ้านมีประมาณ 20 กว่าต้น ผมอยากทำก้อนเองมั่งครับ

คนบ้านเดียวกัน  มาเป็นกำลังใจจ้า  แต่ตอนนี้เจ้าแม่เห็ดคงจะหมดแรงข้าวต้มซะแล้ว  เพราะถูกทิ้งให้อยู่เก็บเห็ดคนเดียว  เจ้นันอยู่ไหนมาตอบด่วน

คิดว่าไปขายของแล้วซะอีก พี่ไปเสริมสวยมาเด้อ! พรุ่งนี้จะออกจากรู ไปเกี่ยวข้าว  ไปนำบ้อ?...

นาไสน้อก่อนไปต้องเสริมสวยก่อน  สงสัยผู้บ่าวนาข้างคงหล่อสิเอื้อย  หรือว่าสืบเนื่องมาจากลูกไม่อยู่ช่วยใช้ตังค์  เลยไปให้แม่ค้าร้านเสริมสวยแทนอิอิอิ


อ้อลืมบอกน้องสง  จดหมายน้อยไปหนึ่งฉบับเด้อจ้า

ย่านพ้อผู้บ่าวเก่าตี้...เอิ๊ก...นาอยู่แถวสารคามนี่ล่ะ เลยวาปีมาทางสารคาม บอกอ้ายลาวพามา สิให้น้ำหมักกับวุ้นไปกินสูตรเด็ดเด้อ แถมแชมพูนำเฮ็ดเมื่อคืนทดลองแล้ว พี่เปิ้ลสิเอาไปกรอกขวดขาย มาเอาไปทดลองก่อน แถมการบ้านเอาเห็ดนางฟ้าไปเปิืดนำ  สิ้นเดือนกะได้กิน สิติดใจ

หน้า