เรื่องเล่า ณ บ้านไร่จันทร์เจ้า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

สวัสดีค่ะ หายหัวไปนาน แต่คงไม่ลืมกันนะคะ เพราะเข้ามาแบ่งปันอยู่เสมอๆ Smile

หลังจากที่กลับมาเข้าคุก(นานรึเปล่าไม่รู้)นานมาก คิดถึงไร่อย่างแรง

เมื่อวานนี้ เลยไปดูไร่มา

ต้นไม้ตายไปหลายต้น ทั้งๆที่ดูแข็งแรง (ไม่รู้ว่าตรอมใจรึเปล่า อิอิ)

แต่ที่น่าชื่นใจก็มีค่ะ

ตงลืมแล้ง แอบออกหน่อ จนเป็นต้นไปหนึ่งหน่อ และ

ออกหน่อมาอีก 1 หน่อ งามมาก

ข่าเหลือง ก็แย่งกันแทงหน่อ Smile

ที่ตายก็เยอะค่ะ ยาง สาเก ตะลิงปิง และ อะโวคาโด ยืนตายอย่างน่าสงสาร เมื่อวานเลยยืนสงบๆ ไว้อาลัยให้ต้นไม้ไปแปบนึง Tongue out

มีเวลาแค่ ชั่วโมงเดียวเอง ต้องขับรถกลับสุพรรณอีก ยังไม่หายคิดถึง แต่ก็ยังดี ที่ได้กลับไปเจอกัน ตะวันจะตกดินแระ กลับกันเหอะ

เอาไว้ให้ต้นไม้ในไร่โตกว่านี้ แล้วจะนำเสนออีกนะคะ ช่วงนี้อยู่สุพรรณ ก็เพาะต้นไม้ไปพลางๆ ฝนนี้ คงได้ไปปลูกอีกหลายอย่างค่ะ

(^_______^)

ความเห็น

เอามะเขือกินใบไปปลูกอีกป่าว รับรอง...ไม่ตายง่ายๆ :uhuhuh: :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

โผล่หน้ามาให้เห็นบ้างก็ยังดี  ... วันก่อนไปเขาชนกัน  เข้าทางขาณุฯ ยังคิดอยู่ว่าไร่จันทร์เจ้าอยู่ตรงไหนหว่า :confused:   

คิดถึงเสมอ

ให้ดู  มะเขือกินใบ  จากซอกปูน  งามมากๆ  ลูกใหญ่ๆ2ลูก  ยังออกดอกอีกหลายดอก

ที่ต้นไม้ตายไปเพราะทิ้งให้เทวดาเลี้ยงใช่ไหมคะ

ไว้อาลัยให้ต้นไม้พี่เจเจ สองวิ

เจเจ หายไปนานเลยค่ะ แล้วเล่าเรื่องให้ฟังกันอีกนะคะ ...

 ตายก็ปลูกใหม่นะจันทร์เจ้า ไม่ได้คุยกันนานเลย สบายดีนะครับ ถ้ามีโอกาสไปแถวสุพรรณอีกจะแวะไปหาที่ดงกระเชา

มาสุพรรณแล้ว มีโอกาสคงได้คุยกันค่ะ

ข่าเหลือง งามหลาย

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ไผ่ตงลืมแล้วกำลังงามเชียว :cheer3: :cheer3: :cheer3:

หน้า